ŚFiNiA

Banjankri · Wysłany: Pią 10:09, 16 Mar 2018 Temat postu:

Zamiast babrać się w istnienie, którego nie możecie pojąć, lepiej spytać, czy Bóg jest dostępny dla ludzkich zmysłów. Dla uproszczenia, weźmy Boga chrześcijańskiego, w formie Jezusa, który to podobno ma moc objawiania się poza swoim życiem.
Mi się nie objawił. Nie poczułem jego dotyku, zapachu, smaku, ani nie słyszałem jego głosu.

PS. oczywiśnie nie chodzi mi o tego typu objawienia https://www.youtube.com/watch?v=YxobYlQ_rm4

Ircia · Wysłany: Pią 10:33, 16 Mar 2018 Temat postu:

Nie, bóg/Bóg nie jest dostępny dla zmysłów, bo nie jest materialny( chyba że ktoś definiuje boga jako coś materialnego, wtedy ma prawo domagać się dowodów na jego materialne istnienie), teoretycznie można poczuć jego obecność, choć moim zdaniem jest to tylko interpretacja pewnych nie do końca poznanych zjawisk psychicznych, bo np gdy ja doświadczyłam wszechobecnej miłości, spokoju, akceptacji itd jakoś nie powiązałam tego z Bogiem, ani nawet z moim bogiem- dla mnie to było po prostu doświadczenie wszechobecnej miłości, spokoju i akceptacji...
Ja patrząc na piękny widok twierdzę że widzę widok i odbieram go jako piękny, samo piękno mimo że dostrzegam je w materialnych obiektach materialne nie jest - to idea, którą mogę odczuć, a raczej pewien zbiór odczuć zinterpretować jako odczucie piękna i sądzę że podobnie jest z bogiem, istnieje jako koncept, ktoś odczuwając coś cudownego może to zinterpretować jako doświadczenie Boga, ktoś nie rozumie jakiegoś wydarzenia - interpretuje to jako cud który sprawił Bóg...

Osobiście tak sobie zdefiniowałam boga że chyba już nie mogę się nazywać ateistką, dla mnie to coś co jest jakby nad-ideą, super-świadomością, której ja jestem częścią i tak- mam na myśli nie materialną składową mnie - owego obserwatora, to co doświadcza pracy umysłu, tylko dlaczego nazwałam to bogiem- bo taki mi przypasowało, choć w sumie nazwa nad-świadomość też by była ok... I co śmieszne ładnie mi to współgra właśnie z buddyzmem i taoizmem, które są uznawane jako non-teistyczne, ale także z ideą brahmana.

Banjankri · Wysłany: Pią 11:19, 16 Mar 2018 Temat postu:

Brahman jest w hinduizmie. W buddyzmie sa bóstwa, ale zupełnie innej natury, więc jest to religia ateistyczna (to tak na marginesie ;) )

Oczywiście, możemy wybrać pewne elementy z naszego doznania, zebrać je w jeden zbiór, któremu nadany istnienie i przykleićy mu metkę "Bóg". Nie będzie to jednak nic poza takim właśnie zabiegiem. Innymi słowy, tworzymy Boga wedle własnych upodobań. Rozumiem wartość takiego działania, jako podstawa mechanizmu radzenia sobie z sumieniem, nie jest to jednak opis, czy nawet wskaźnik, do żadnej prawdy, a jedynie twór, narzędzie adresujące pewne problemy egzystencjonalne.

Ircia · Wysłany: Pią 12:23, 16 Mar 2018 Temat postu:

Mój bóg powstał przez specyficzną odpowiedź na pytanie kim jestem, oraz ze względu że solipsyzm jednak mi nie pasuje, po prostu uznałam że to pojęcie, mimo że mojemu bogowi serio daleko do Boga z Biblii i do innych religijnych wizji bóstw, jednak jest najodpowiedniejsze.

Wskaż proszę źródło mówiące że buddyzm jest ateistyczny, bo jak dotąd z tego co kojarzę trafiałam na informację że jest to religia non-teistyczna, a non- teizm to nie to samo co ateizm, chyba że się mylę.

Banjankri · Wysłany: Pią 14:20, 16 Mar 2018 Temat postu:

Ircia · Wysłany: Pią 15:01, 16 Mar 2018 Temat postu:

To co nie jest puste?

Banjankri · Wysłany: Pią 15:16, 16 Mar 2018 Temat postu:

Ircia · Wysłany: Pią 15:21, 16 Mar 2018 Temat postu:

Czy miało być 'nie ma czegoś takiego' ?

Banjankri · Wysłany: Pią 15:31, 16 Mar 2018 Temat postu:

Ircia · Wysłany: Pią 15:54, 16 Mar 2018 Temat postu:

Ok, czyli zgadzam się całkowicie że mój bóg jest pustym tworem:D

Tylko mam jeszcze jedno pytanie:
Czy pustka też jest tworem pustym? Czy jednak jest pełną pustką? A może i tym i tym?

Banjankri · Wysłany: Pią 16:03, 16 Mar 2018 Temat postu:

Ircia · Wysłany: Pią 16:14, 16 Mar 2018 Temat postu:

Nie twierdzę że 'myślę ,więc jestem' ja tylko doświadczam myślenia lub nie myślenia...

Jeśli istnienie zdefiniujemy jako zmienne/nietrwałe, bez własnej natury i generujące cierpienie to uznam że mój bóg nie istnieje, tylko że ja jakoś istnienie definiuję jako coś co jest, co ma własną naturę, nie musi niczego generować...

To niestety ( wiem że to może irytować...) kolejny raz zapytam: to co to ta pustka? Coś co nie ma bytu, nie istnieje? W twojej definicji istnienia to coś co nie istnieje to coś : trwałego, z własną naturą i nie generującego cierpienia, tak? tylko że to mi kurcze jakoś podejrzanie do tej mojej pokręconej wizji boga pasuje...

Banjankri · Wysłany: Pią 16:22, 16 Mar 2018 Temat postu:

Michał Dyszyński · Wysłany: Pią 16:35, 16 Mar 2018 Temat postu:

Ircia · Wysłany: Pią 16:36, 16 Mar 2018 Temat postu:

Serio nie widzisz różnicy między moim bogiem a Bogiem( np chrześcijańskim), doczytałeś to co napisałam o moim bogu, jakie mu nadaję cechy?
Nie wyznaję i nie zamierzam wyznawać jakiejkolwiek religii, buddyzmu też, choć sporo założeń mi odpowiada, ale generalnie twierdzę że religie są generatorem cierpienia, choćby dlatego że wyznając jedną niejako z automatu inne uważam za gorsze i łatwo to przenieść na wyznawców, co jest sporym nadużyciem na mój gust.

Ok, pustka jest niedefiniowalna, bo jakkolwiek ją zdefiniuję to nie będzie to ( czemu mi się to kojarzy z dao/tao???), jest poza dualnymi podziałami więc jakiekolwiek określenia nie mają sensu.

Mi się wydaje że z definicjami mamy jeden zasadniczy problem - nie są rzeczywistością, są tylko definicjami ale przynajmniej moja dedukcyjna, analityczna i logiczna funkcja mózgu bez definicji niejako nie funkcjonuje, ona potrzebuje bazowych założeń i korzysta ze słów, czyli wymaga definicji... Mogę olać te funkcje i po prostu coś odczuć bez słów, bez definicji, ale wówczas nie mam jak tego skonfrontować z poglądami innych, nie mam jak tego wyrazić.

Banjankri · Wysłany: Pią 16:38, 16 Mar 2018 Temat postu:

lucek · Wysłany: Pią 16:44, 16 Mar 2018 Temat postu:

Banjankri, dziś cię oświeciło, że ho ho ... obyś jutro kaca nie miał :mrgreen:

Banjankri · Wysłany: Pią 16:53, 16 Mar 2018 Temat postu:

Ircia · Wysłany: Pią 16:56, 16 Mar 2018 Temat postu:

Banjankri - jakoś tak mi się założyło że skoro jesteś obeznanym buddystą to też umiesz wyciszyć paplający umysł, przecież wystarczy go na spokojnie obserwować i sam cichnie po pewnym czasie, tylko serio jak potem chce się takie doświadczenie opisać to bez tych funkcji mózgu się nie obędzie, trzeba do nich wrócić...

Skąd wiesz czego doświadczył Wuj zbój - doświadczyłeś oświecenia że masz porównanie? Jak tak to się podziel choćby tym co takie doświadczenie u Ciebie zmieniło?

Banjankri · Wysłany: Pią 17:11, 16 Mar 2018 Temat postu:

Ircia · Wysłany: Pią 17:23, 16 Mar 2018 Temat postu:

Ok, może masz rację że zaprzestanie myślenia słowami i obrazami oraz brak oceniania to mało, z tym że ja nie czuję potrzeby aby iść dalej, wchodzę w ten stan doświadczania jakby pełnej pustki, głębokiego spokoju, choć serio opisywanie tego słowami to jak próba opisania niewidomemu kolorów, jak ktoś nie doświadczył i tak tylko zbuduje sobie kolejny koncept nie mający nic wspólnego z doświadczeniem.

Ok, skoro wiesz że nie doznałeś oświecenia to sądzę że masz jakieś założone wytyczne co powinieneś odczuwać, doświadczać aby to było oświecenie. Ew uznajesz że gdy to nastąpi to po prostu będziesz wiedział. Do tego sądzę że zakładasz że po buddyjskim oświeceniu nie można stać się teistą - na jakiej podstawie? Na dokładnie takiej samej na jakiej ja mogę założyć że każdy już jest oświecony, tylko jeszcze o tym nie wie

Oj , po dobrym grzybie to można stworzyć kilka galaktyk, być każdym jej mieszkańcem na raz równocześnie obserwując to jakby z boku w kilku wymiarach

Pytanie jakie mi się nasuwa to dlaczego tamte doświadczenia mają być mniej prawdziwe od tych 'realnych', tego i tego doświadczam przez swój umysł...

Banjankri · Wysłany: Pią 17:32, 16 Mar 2018 Temat postu:

Dyskurs · Wysłany: Pią 18:40, 16 Mar 2018 Temat postu:

Ircia,

Termin Budda ma 2 znaczenia - osoba i stan.
[link widoczny dla zalogowanych]

Jestem na etapie Bodhisattwa czyli przebudzenia według nurtu buddyzmu mahajana z I wieku p. n. e. czyli osoba,

Ircia · Wysłany: Pią 18:55, 16 Mar 2018 Temat postu:

Banjankri - masz rację, po buddyjskim oświeceniu trudno stać się teistą, po innym oświeceniu może można, każdy nurt ciut inaczej to widzi, ale rzeczywiście po buddyjskim oświeceniu teizm odpada, choć nadal sądzę że to zależy od definicji boga, bo jakby sobie tą pustkę bogiem nazwać , to mamy wręcz zjednoczenie z bogiem, ale to już takie gry słowami.

Jesteś buddystą, chciałabym bliżej zrozumieć Twój sposób myślenia, który odłam buddyzmu wyznajesz, które elementy uważasz za ważne a które uważasz za zbędne?