ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Jest pewien typ ludzi, których dalej określać będę mianem "stronniczych", czasem "fanatycznych". Są to ludzie, którzy w kontaktach międzyludzkich wszystko podporządkowują osobistej misji - nakłaniania do czegoś, przeciwstawiania jakimś poglądom organizacjom (wedle nich wrogiemu). Przy czym chodzi mi o stronniczość SKRAJNĄ, TWARDĄ. Nie myślę o różnych małych życiowych stronniczościach w postawach, nie myślę o stronniczości, które czasem się zdarzają i zanikają, albo stronniczości osób cicho siedzących, nie mających agitatorskich ambicji. Myślę o stronniczości pełnej presji, namolnej, buńczucznej, właściwie to o STRONNICZOŚCI TOTALNEJ.

Jak rozpoznać ludzie (skrajnie) stronniczych?
Jest to relatywnie łatwe, bo stronniczy manifestują swoją metodologię argumentacji bardzo wyraziście:
- Poglądy przeciwne niż te przez stronniczych wyznawane są bezwzględnie atakowane
- Poglądy przeciwne niż te przez stronniczych praktycznie nigdy nie są nawet rozpatrywane w pozytywnym ujęciu
- Poglądy własne stronniczych są przedstawiane jako bez wad.

Właściwie to jako tako doświadczony życiowo i inteligentny człowiek powinien łatwo rozpoznawać stronniczych, a potem oceny przez nich prezentowane z zasady uznawać za niewiarygodne (przynajmniej w obszarze, w którym owa stronniczość jest okazywana, bo niektórzy stronniczy mogą w innych dziedzinach - np. stricte technicznych - być nawet względnie obiektywni). W czym dokładniej więc mamy problem z tą stronniczością?...
- Otóż problem jest, bo inteligentny człowiek nie posługuje się tylko rozumem, bo ma też emocje. A emocjom nawet inteligentny człowiek potrafi niekiedy ulegać. I warto jest o tym pamiętać, że nie tylko nasza inteligencja i wiedza wpływa na to, jak myślimy, ale funkcjonują też pewne bezwiedne, intuicyjne, działające poza kontrolą świadomości mechanizmy uznawania spraw. Bywa tak, że niby "wiemy co i jak", ale gdy emocjonalnie coś nam jest podawane, to ulegamy temu nawet wbrew owej wiedzy.

Aby zatem nie ulegać manipulacjom podawanym emocjonalnie przez stronnicze osoby niezbędne jest wypracowanie sobie pewnej dyscypliny polegającej na UPARTYM ŻĄDANIU RZECZOWEJ ARGUMENTACJI.
Stronniczy agitatorzy bowiem z zasady posługiwać się będą emocjonalnymi odniesieniami, naciskami. A trzeba być przy tym dociekliwym i nie dającym się zbyć, ponieważ część stronniczych agitatorów będzie jednocześnie w swoich stronniczych argumentacjach powoływać się na logikę, obiektywizm. Oni to, czego w życie nigdy sami nie wprowadzają w swoich argumentacjach będą sobie wypisywali sztandarach. Jednocześnie ci sami, którzy z zasady reguł prawdy obiektywnej nie stosują, będą oskarżali o rzekomy brak obiektywizmu swoich oponentów.
Jednak upór w powtarzaniu swego w kółko, powiązany z naciskami emocjonalnymi w jakiś sposób działa. Wtedy człowiek może przyjąć niejedną ideę, sugestię wbrew rozsądkowi, wbrew sobie. Warto jest o tym pamiętać, kontrolować się pod tym względem.

Michał Dyszyński