ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Nie umiem stworzyć w swoim umyśle spójnej idei zła. W przypadku dobra jest inaczej - potrafię je sobie wymodelować czymś pozostającym na pograniczu pojęć i intuicji. Ale zło się wymyka takiej mojej procedurze mentalnej.

Ale podejmuję pewne próby modelowania zła. Takie próby modelowania, o niejasnej mocy dokończenia swojego ideowego bytu w postaci spójnej całościowej koncepcji nazywam sobie "prototypami". Zło dla mnie jest właśnie prototypem.
Prototypy pojęć mogą się kiedyś połączyć w spójną koncepcję, ale w przypadku zła, owe prototypy mi dostępne nie chcą się tak połączyć. Mogę jednak te prototypy przedstawić.

Prototyp 1 - zło jako przekroczenie norm moralnych
Prototyp 2 - zło jako kłamstwo, trwała niespójność/zakłamanie odczytów rzeczywistości, jako trwałe zakłamanie
Prototyp 3 - zło jako cierpienie, które nie ma zadośćuczynienia, celu, albo (też) końca
Prototyp 4 - zło jako nieusuwalna niespójność osobowości (np. splątanie emocjonalne, którego się nie da uładzić)
Prototyp 5 - zło jako znieważenie świętości
Prototyp 6 - zło jako brak szczęścia
Prototyp 7 - zło jako brak rozwoju świadomości.
Prototyp 8 - zło jako wola niszczenia świadomości, jako trwała degradacja umysłów
Prototyp 9 - zło jako nieczułość, zamknięcie się, głębokie zablokowanie umysłu w schematach i atawizmach, a przy tym niezdolność akceptacji innych świadomości
Prototyp 10 - zło jako śmierć duszy.
...
Nie potrafię tym prototypom dorobić spójnej syntezy.

Michał Dyszyński

Inne pytania dotyczące definicji zła:
Czy przejściowy ból, to zło?
Czy cierpienie ogólnie jest po prostu złem?
Czy cierpienie, które ktoś przyjmuje dobrowolnie jest "zlem"?
Czy cierpienie, którego efektem później (na bazie osobistej refleksji) była transformacja osobowości ku wzrostowi świadomości, jest "złem"?
Czy pogwałcenie umownych reguł (np. przepisów ruchu drogowego), któremu nie towarzyszy żadne cierpienie, ani zagrożenie jest złem moralnym?