ŚFiNiA

wujzboj

Złamać nogę można i na prostej drodze. Czy z tego powodu nigdy nie wstajesz z łóżka? Zapewniam cię, że można się pozbyć chęci wstawania z łóżka i spędzić życie w bezpiecznym, apatycznym stanie rośliny. Tylko czy naprawdę warto?

Smak nie jest identyczny z poczuciem bólu, po prostu ostry smak pochodzi od tego samego pobudzenia, co ból. Warto tę ciekawostkę przemyśleć. Z faktu, że żywienie się samym pieprzem ani żucie chili (podobnie jak żucie szkła) to mało pociągające metody osiągania rozkoszy kulinarnych nie wynika ani trochę, że pieprz i chili (a także wszelkie szklane przedmioty) należy wyrzucić z kuchni.

A mechanizm zrozumienia, pozwalający nie bać się? Aby nie bać się siebie, wystarczy trochę siebie poznać. Aby nie bać się świata, potrzeba nieco więcej: dobrego światopoglądu.

Piotr Rokubungi

W odpowiedzi wujazboja na mój poprzedni post upatruję podobieństwa do stwierdzenia B. Pascala, iż niezależnie czy bóg istnieje czy nie, opłaca się w niego wierzyć, bo to wiele nie kosztuje (zależy), a nie będzie mieć skutków negatywnych- jedynie ewentualne pozytywne. Lecz ja nie zakładam, iż Natura nie działa celowo- jak również nie zakładam, że tak działa. Jednak bliższy jestem brakowi celowości, choćby ze względu na..zasadę brzytwy Ockhama. Chociaż możliwe, że nieodpowiednio tutaj stosuję tę zasadę.
Natomiast jeszcze chyba bardziej frustruje mnie mój brak istnienia celowości działań. Bo skoro nie wiem np. czy żyjąc jako przykładny obywatel uskuteczniam jakieś cele poza własnym konformizmem i wygodą społeczeństwa.. Czasem myślę [może trochę podobnie jak Banjankri], że wszystkie cele, poza zaspokajaniem potrzeb biologicznych, człowiek sobie ubzdurał..
Jeśli chodzi o odpowiedź wujazboja na post Banjankri'ego- to wyczuwam w niej sporą mądrość życiową, lecz jednak..czuję pewne "ale", które..potrzebuję jeszcze przemyśleć. Natomiast jest raczej szeroko znany i potwierdzony fakt, iż człowiek ma w swej psychice pewne mechanizmy obronne, które z pewnością życie ułatwiają i uproszczają [choć czasem prowadzą do zaburzeń psychiki], ale które też- moim zdaniem- modyfikują i zaburzają postrzeganie i rozumienie teraźniejszości oraz przeszłości..

Piotr Rokubungi

W odpowiedzi wujazboja na mój poprzedni post upatruję podobieństwa do stwierdzenia B. Pascala, iż niezależnie czy bóg istnieje czy nie, opłaca się w niego wierzyć, bo to wiele nie kosztuje (zależy), a nie będzie mieć skutków negatywnych- jedynie ewentualne pozytywne. Lecz ja nie zakładam, iż Natura nie działa celowo- jak również nie zakładam, że tak działa. Jednak bliższy jestem brakowi celowości, choćby ze względu na..zasadę brzytwy Ockhama. Chociaż możliwe, że nieodpowiednio tutaj stosuję tę zasadę.
Natomiast jeszcze chyba bardziej frustruje mnie mój brak poczucia istnienia celowości działań. Bo skoro nie wiem np. czy żyjąc jako przykładny obywatel uskuteczniam jakieś cele poza własnym konformizmem i wygodą społeczeństwa.. Czasem myślę [może trochę podobnie jak Banjankri], że wszystkie cele, poza zaspokajaniem potrzeb biologicznych, człowiek sobie ubzdurał..
Jeśli chodzi o odpowiedź wujazboja na post Banjankri'ego- to wyczuwam w niej sporą mądrość życiową, lecz jednak..czuję pewne "ale", które..potrzebuję jeszcze przemyśleć. Natomiast jest raczej szeroko znany i potwierdzony fakt, iż człowiek ma w swej psychice pewne mechanizmy obronne, które z pewnością życie ułatwiają i uproszczają [choć czasem prowadzą do zaburzeń psychiki], ale które też- moim zdaniem- modyfikują i zaburzają postrzeganie i rozumienie teraźniejszości oraz przeszłości..

Banjankri

WillGesenius2

Banjankri

Piotr Rokubungi

Banjankri, ja cię chyba w dużej mierze rozumiem i zgadzam się nawet z twoimi wypowiedziami. Jednak czy możliwe jest życie bez dążeń, bez intencji? Czy powinniśmy kierować się tylko instynktem i zaspokajać wyłącznie potrzeby biologiczne? Nawet wtedy występują dążenia. W końcu, czy możliwe jest życie bez jakichkolwiek przejawów woli? Wtedy to już raczej nie będzie życie, lecz Nirwana, czyli Nicość. Aczkolwiek wydaje mi się, że jest to pierwotny i podstawowy stan Przyrody- tylko wtedy znikają wszelkie oddziaływania i ustają jakiekolwiek przejawy bytowania, w szczególności życia..

Banjankri

Spróbuj. Porzuć intencję, teraz, w tym momencie. Nie zamienisz się w nicość, gwarantuję ci to.

Piotr Rokubungi

Banjankri- trudno mi o tym pisać na forum, bo to dość osobiste, a ja byłem i jeszcze jestem raczej skryty.. Ale przez długi czas byłem wyzbyty z intencji [no, może nie tak całkowicie..] i przeciwny "ludzkiej" rzeczywistości. I właściwie nieomal umarłem psychicznie, a również fizycznie. Oraz sprawiłem bardzo wiele przykrości, również gorszych rzeczy, innym ludziom, a szczególnie bliskim. Nie da się istnieć jako zaprzeczenie życia pośród żyjących, choćby żyli raczej nieświadomie i niezbyt słusznie..

wujzboj

Banjankri

wujzboj

wujzboj

Banjankri , a w jakim celu należy porzucić intencje?

Banjankri

wujzboj

Piotr Rokubungi

Trochę za dużo się obydwaj rozpisaliście, jak na możliwości mego umysłu [szczególnie o takiej porze nocy]. :wink: Jednak moje najważniejsze spostrzeżenia są takie, iż Banjankri raczej mylnie sądzi chyba, iż możliwe jest życie bez woli. Natomiast wujzboj miesza trochę, moim zdaniem, zamierzenia i cele z sensem. Tak więc wydaje mi się, że nie da się żyć bez celów, natomiast to, czy cele ludzi mają jakiś sens lub nawet znaczenie dla całej Natury jest niewiadome; osobiście skłaniam się do tego, że bardziej się nawet sami gubimy i błądzimy w wyznaczaniu sobie celów i podejmowaniu intencji.
Jeszcze tak nieco na marginesie.. Jeśli odrzuca się celowość to wcale nie trzeba zastępować jej chaotycznością. Cele generują ludzie- sens ma Natura. Wiele ludzkich celów jest w sprzeczności z funkcjonowaniem Przyrody; chaotyczność widzimy tam, gdzie nie dostrzegamy schematów. Jednak tam może być sens- tyle, że ludzie go nie zauważają.
P.s. po chwili.: Banjankri, to co piszesz, to faktycznie postrzegam jako "drogę" ku mentalnej śmierci [albo nawet biologicznej]- czyli, jak wujzboj napisał, jako drogę ucieczki przed światem i sobą.. Co nie odnosi się do oceny stanu śmierci, jako "lepszego lub gorszego".
I jeszcze "słowo" do wujazboja: Pytałeś, czy np. skoro tu piszę, to czy właściwie jest to intencjonalne i mające cel. Oczywiście, że tak- w pewnym stopniu. Jednak nawet teraz robię to częściowo z braku ważniejszych zajęć i nudy. A przez pewien czas żyłem, jak to opisujesz, trochę jak ta roślina. Tyle, że ja nazwałbym to raczej stanem bliskim śmierci za życia.. Aczkolwiek da się tak żyć, lecz jedynie w całkowitej izolacji od ludzi.. Co z kolei sprawia [taka izolacja], że jednostka umiera psychicznie, a i biologicznie ma mizerne szanse na przeżycie.. Jednak, trochę podobnie jak pisał Banjankri, dużo z tego, co uważamy za normalne pochodzi ze społeczeństwa, z życia stadnego..
I jeszcze to: Piotr Rokubungi napisał:

WillGesenius2

Nie chciałem się odzywać banjakri - ale proszę nie bądż nachalny i nie wmawiaj mi,- nie wpajaj swojego światopoglądu o braku światopogloądu, naprawdę poczułem się źle - wszystko tak jakoś buddyjskie - naprawdę nie chcę być buddystą. Naprawdę go nie czuję. Czuję inną kulturę i w innej wyrosłem. Nie czaję tych ludzi. Źle się czuję z medytacją, reinkarnacją i właśnie z tym co chcesz mi narzucić. Nie - wiem że tego nie chcesz, ale to robisz mimowolnie i niechcący. Próbowałem zrozumiec tych ludzi, ale niestety nie potrafię i szczerze nie chcę zrozumieć (tj. zupełnie mnie do nich nie ciągnie) choć ich szanuję - mój kumpel, z którym rozmawiam prawie codziennie, jest buddystą. Chodziłem z nim na medytacje, chciałem jakoś zrozumieć, ale w końcu przestał mi suszyć głowę żebym z nim chodził, bo on potrzebuje towarzystwa, dobrze się czuję itp. W końcu zrozumiał, że to nie moja droga a on sam był trochę nachalny. Teraz nie poruszmy buddyjskich tematów, kwestii paradoksu, oświeceń i... nie bedę tego nazywał. Mój umysł pracuje na innych falach niż jego i jest naprawdę świetnie. Nie rozmawiamy o światopoglądach o swoich religiach tylko dzielimy się sobą i nic więcej, kwestie religii - przekonań religijnych, swoją wizje świata zostawiamy dla siebie. Ja go nigdy nie namawiałem żeby poszedł ze mną do mojego kościoła, starałem nie podejmować tematów, które mogą nas poróżnić. Z jego strony niestety odczułem "misję w dobrej wierze". Naprawdę Budda mnie nie interesuje. Ale znam ich od środka, znam ich modlitwy, są bardzo chwalebne, i piękne - także mi się podobają, poza pokłonami Buddzie i chyba jeszcze paroma rzeczami. To serio nie było fair wobec mnie - nie chciałem się nikomu kłaniac... Naprawdę czułem presję i musiałem się dostosować. Ale teraz się cieszę, że te ich ceremonie bedą daleko ode mnie, naprawdę na odległość są spoko. Jak nie chcą przeforsować swojego światopoglądu o braku swiatopoglądu, czy o wyzwoleniu, powiedzmy z pragnień, nirvanie itd. itp. i innych tego typu rzeczach są spoko. W sumie nie wiem Banjakri czy ty jesteś buddystą - tak strzeliłem. Z buddystą koleguję się od 10 lat - bardzo często telefonicznie rozmawiamy, czasem nawet prawie codziennie i nie wpajamy sobie swoich wizyj, rozmawiamy często o prozaicznych rzeczach, żartujemy - temat światopogladu, religii zostawiamy dla siebie i niech tak pozostanie. I powiem ci na prawdę go lubię. Kumpel ok, zeby nie było...

Sorry banjakri - nie wiem czy jesteś buddystą, strzeliłem - z uwagi na ten fragment:

Banjankri

Banjankri

WillGesenius2

Banjankri

Piotr Rokubungi

Banjankri

Piotr Rokubungi

Wiesz co Banjankri.. Jeśli nie masz światopoglądu, jesteś wyzbyty z intencji oraz nie chcesz pisywać o rzeczach, które są niedostępne zmysłowemu poznaniu- to czemu w ogóle coś tu piszesz?? Skoro piszesz, to przejawiasz intencję, masz jakiś pogląd [choćby o braku poglądów], i wypowiedziałeś się w tym temacie na temat obiektów niedostępnych percepcji zmysłowej [takich jak chociażby intencjonalność, celowość, medytacja].
Poza tym wyczuwam w twojej ostatniej wypowiedzi ton złośliwy i "poniżający". A- choć nie jest to regułą- zazwyczaj takim tonem posługują się ludzie w sytuacjach, gdy nie mają innych merytorycznych argumentów [kontrargumentów] do zaprezentowania.

Banjankri