ŚFiNiA

Ircia

Czy gdybym znała wszystkie skutki działań ( także działań dotyczących budowania siebie) i chcąc swojego dobra zawsze bym wybierała to co dla mnie najlepsze czy byłabym wolna? Znałabym konkretnie cel oraz to jaka najlepsza droga do niego prowadzi, ale co z wolnością? Czy taka ogromna wiedza nie byłaby ograniczeniem?

Michał Dyszyński

Dyskurs

Michał Dyszyński

Dyskurs

No tak, MD, ale zauważ, że wpisałeś wyraz "okrutny" w cudzysłów czyli nadałeś mu ciut inne znaczenie niż ja miałam na myśli. Mnie chodziło o bycie okrutnym w kontekście nie poszanowania swojego człowieczeństwa/godności. Z Twoja roboczą definicja "okrutności" a raczej stopni trudności się zgadzam. Jedni pragną wyższej edukacji więc muszą poświęcić czas na naukę, zdawanie egazminow, etc. Inni pchani przez "niespokojnego ducha" wspinają się na najwyższe szczyty mimio, zagrożenia życia. Ale to jest ambicja i samodyscyplina w dążeniu do celu. To nie jest wrzucanie swojej godności do kosza na śmieci i egzystencja na poziomie biologicznym czyli wstał, umył się, ubral, zjadł, podzedl do ubikacji, nic mu się nie chciało oprocz narzekania, wiec poszedł spać.

fedor

Jakoś wcześniej przeoczyłem twój post do mnie. Straszny śmietnik ostatnio na forum i pełno tu spamujących trolli

Michał Dyszyński

Ircia

Okrucieństwo na które się ktoś dobrowolnie godzi, które jest celowym dążeniem do jakiegoś dobra nie jest niczym zły, problemem jest tylko okrucieństwo jakiego się ktoś dopuszcza względem kogoś, nawet jeśli działa z myślą o dobrze tej osoby, ale ta osoba nie zgadza się z tym, nie rozumie sensu takich działań oraz bezsensowne okrucieństwo nie dające niczego pozytywnego a wręcz przeciwnie...

Pytanie jak odróżnić które okrucieństwo jest tym dobrym a które tym złym?
Tak sobie myślę - czy każda rzecz, pojęcie, kwestia ma swoją dobrą i złą stronę?
Np tzw troll ma swoje plusy i minusy, dla mnie plusem jest to że takie osoby dają możliwość rozwoju cennych umiejętności, nawet jeśli dla kogoś miałaby być to tylko okazja do ćwiczenia sztuki ignorowania kogoś, dystansowania się itd. Osobiście od różnorodnych trolli wiele się nauczyłam i wręcz doceniam te istoty, ale trochę dojście do takiego wniosku mi zajęło...

Tak samo z naszym przybranym synkiem, chłopak jest lekko upośledzony i wybitnie irytujący dla większości ludzi, gdy próbuje o czymś opowiedzieć z zasadny jest to nie na temat, trudno zrozumieć o co chodzi , a to że się jąka i przekręca słowa sprawy nie ułatwia a wypowiedzi są dość długie, rozbudowane i pełne dygresji, uparty jest niesamowicie , ma problem z przyznaniem się do błędu, ale taki trening serio dużo daje, wiem jak wiele się dzięki niemu nauczyłam i nadal się uczę...

Michał Dyszyński

Ircia

Co do zastanawiania się nad okrucieństwem wobec innych - dziś moje dzieci stwierdziły że jestem okrutna, bo mimo że są wakacje limity czasu na granie na kompie czy konsoli nadal obowiązują, a według nich najcenniejszą umiejętnością życiową jest granie w Minecrafta, a ja ich ograniczam w rozwoju i sprawiam że narażają własne zdrowie , bo z nudów wychodzą na dwór...
Jednak uważam że ciut lepiej wiem czego im potrzeba do pełnego rozwoju i nie planuję zrezygnować z tego świadomego i intencjonalnego działania łamiącego oczekiwania, odczuwany dobrostan i pragnienie nie cierpienia ( nie piszę o potrzebach , bo chyba jednak spędzanie większości czasu na graniu to nie potrzeba a zachcianka)

Michał Dyszyński

Ircia

Opór otoczenia przed umożliwieniem zaspokajania zachcianek moim zdaniem pomaga odkryć co jest potrzebą a co zachcianką, problemem jest sytuacja gdy otoczenie stawia ogromne opory, okrutnie blokuje zaspokajanie prawdziwych potrzeb, np rodzic który chce nauczyć swoje dziecko samodzielności i odmawia mu wsparcia, fizycznych pieszczot ... z tym że jeśli to robi to robi to dlatego że sam nie rozumie jakie człowiek ma potrzeby, bo najprawdopodobniej też nie miał ich odpowiednio zaspokojonych, np taki rodzic jako dziecko mógł nie mieć zaspokojonej potrzeby samodzielności i dlatego nie wie jak w zdrowy sposób ją zapewnić nie ograniczając zaspokajania innych potrzeb... Zbalansowanie tego w pełni jest praktycznie niewykonalne, ale starać się należy.

Michał Dyszyński

Ircia

Teoretycznie droga środka wydaje się najbezpieczniejsza, np nie uważam aby cokolwiek samo w sobie było złe, ani nawet brutalne i pozornie totalnie durne gry, ani alkohol ,ani narkotyki, ani jakakolwiek wiedza, ważne co się z tym robi a jakiekolwiek totalne zakazy i tak nic nie dają, bo niestety z zasady trzeba się sparzyć aby się czegoś nauczyć, ważne aby tak to urządzić aby to sparzenie było na tyle konkretne aby nauczyć się rozsądnie pochodzić do gorących rzeczy, ale na tyle słabe aby nie spowodowało nieodwracalnych szkód, tylko granica jest bardzo śliska.

W końcu nie każda zachcianka jest zła, wiele jest wręcz bardzo pozytywnych, rozwojowych, serio to że maluchy grają w Minecrafta wręcz nałogowo ma wiele pozytywnych stron, ważne tylko aby zachować jakąś równowagę i to równowagę dynamiczną

Dyskurs

Ircia

Dyskurs- jak definiujesz ego?
rejon ego = stanu posiadania, wykonywanego zawodu, roli w spoleczenstwie, etc.
Nijak mi to nie pasuje do jakiejkolwiek znanej mi definicji ego...

Michał Dyszyński

Ircia

Dyskurs - jakim błędom poznawczym ulegasz? Jakie w ostatnim miesiącu popełniłaś błędy i głupoty?
Czego się w ciągu ostatniego miesiąca nauczyłaś o sobie?

Dyskurs

Dyskurs

Ircia

Dyskurs - zdradź sekret nie ulegania błędom poznawczym , w szczególności jak unikasz błędu poznawczego mówiącego o tym że jesteśmy skłonni do nie dostrzegania faktu że im ulegamy? Do tego jakby mi się nudziło jak mopsowi to mogłabym wkleić listę błędów poznawczych i przy każdym punkcie podać mnóstwo Twoich wypowiedzi które wyraźnie wskazują że im ulegasz jak każdy myślący człowiek.
Jedyne czego się nauczyłaś to potwierdziłaś sama sobie to co już wcześniej uważałaś za słuszne - zaiste wielki wyczyn...
Skoro uważasz że nie popełniasz ani błędów ani głupot to wszystko co robisz oceniasz jako słuszne ? Zero samokrytycyzmu?

Generalnie napisałaś dokładnie to czego się spodziewałam.

Dyskurs

Dyskurs

Ircia

Jaki to jest nurtu psychologii???

'To lustro, które mówi nam, co widzimy u innych czego nie widzimy w sobie z powodu pustki.'

Czyli jeśli dostrzegam u Ciebie skrajny brak krytycyzmu wobec samej siebie to że sama mam ten problem? Ja to chociaż uwzględnię i przemyślę...
Bo być może rzeczywiście mam go ciut ostatnio za dużo, tylko ciekawe jak Ty możesz przemyśleć czy coś się być może nie tyczy Ciebie skoro z góry zakładasz że błędów nie popełniasz?
Jak można cokolwiek weryfikować z takim założeniem?

Michał Dyszyński