ŚFiNiA :: Przegląd tematu

szaryobywatel · Wysłany: Sob 17:38, 29 Mar 2025 Temat postu:

Mało konkretne konkrety.

Andy72 · Wysłany: Sob 9:55, 29 Mar 2025 Temat postu:

Nie grzeszyl, nie dawal sie pulapkom faryzeuszy itd

szaryobywatel · Wysłany: Pią 23:59, 28 Mar 2025 Temat postu:

Haha dobre. Czyli po prostu wierzysz w to że Jezus był od Ciebie we wszystkim mądrzejszy, ale żadnego przykładu jego mądrzejszości nie potrafisz podać.

Andy72 · Wysłany: Pią 23:16, 28 Mar 2025 Temat postu:

W litanii:
Serce Jezusa, w którym są wszystkie skarby mądrości i umiejętności,

szaryobywatel · Wysłany: Pią 23:00, 28 Mar 2025 Temat postu:

A konkretnie w czym się to np. objawiło? Podaj przykłady.

Andy72 · Wysłany: Pią 20:24, 28 Mar 2025 Temat postu:

We wszystkim

szaryobywatel · Wysłany: Pią 20:08, 28 Mar 2025 Temat postu:

A w czym Jezus był od Ciebie mądrzejszy?

Andy72 · Wysłany: Pią 18:54, 28 Mar 2025 Temat postu:

Banjankri · Wysłany: Pią 19:38, 21 Lut 2025 Temat postu:

Semele · Wysłany: Pią 4:57, 21 Lut 2025 Temat postu:

https://etykapraktyczna.pl/encyklopedia/demokryt/

Demokryt wyjaśniał percepcję zmysłową, jako przechodzenie tych materialnych obrazów od rzeczy do naszych umysłów. Ponadto, mógł w ten sposób przyjąć, że w świecie, zbudowanym wyłącznie z atomów, istnieją również bogowie i demony: istoty również składające się z atomów, lecz w tak doskonały sposób, że mogą być one dla nas niewidzialne, oraz ogromnie przewyższają nas długowiecznością, wiedzą i inteligencją. Specyficzne obrazy – eidola – są medium oddziaływania bogów i demonów na ludzi i odwrotnie (jednakże według pewnych interpretacji również sami bogowie i demony były pojmowane u Demokryta jako eidola). Są to subtelne układy atomów, „wypływy” (emanacje) umysłów. Koncepcja ta pozwalała Demokrytowi m.in. na uznanie istnienia snów proroczych oraz skuteczności modlitwy (Taylor [1999] s. 211-215; Asmus [1961] s. 78-80).

Semele · Wysłany: Pią 1:02, 21 Lut 2025 Temat postu:

Andy72 · Wysłany: Pon 15:06, 12 Cze 2023 Temat postu:

Jezus to nie jeden z mędrców.

anbo

Demokryt i Budda

Tezie teistycznych apologetów, że cała etyka powstała dzięki ludziom wierzącym w Boga i na bazie wierzeń religijnych zaprzeczają starożytni Grecy i buddyzm. Ale najpierw wrócę do rzekomej wyższości etyki teistycznej, którą to wyższość argumentuje się tak, że ta etyka pochodzi od Boga, więc jest obiektywna, co przynajmniej w większym stopniu chroni ludzi przed samowolnymi decyzjami co jest dobre a co złe, Po pierwsze nie chroni, co doskonale pokazuje historia ludzkości i życie codzienne. Po drugie nie jest obiektywna ponieważ moralność, etyka powiązana z religią ewoluują wraz z wierzeniami i wyobrażeniami Boga, do tego tzw. boskie prawa są zawsze interpretowane, nie są więc ani stałe, ani obiektywne. Po trzecie nie jest to żadna przewaga ponieważ powoduje (a w zasadzie powodowałby), że nie można by odejść od praw złych, szkodliwych, czasami wręcz głupich z dzisiejszego punktu widzenia. Boski autorytet jest korzystny, gdy coś jest dobre, ale nie wszystko co religie głoszą jest dobre.

W V w. p.n.e. filozofowie greccy zmienili obiekt swoich zainteresowań z przyrody na człowieka, teraz głównym problemem ich dociekań stało się to kim jest człowiek i jak powinien postępować. Jednym z filozofów, który się tym zajął był Demokryt z Abdery.
Demokryt (460 p.n.e. - 370 p.n.e.) był twórcą pierwszego systemu etycznego. Zalecenia moralne w tym systemie miały prowadzić do szczęśliwego życia, ale jednocześnie do życia dobrego i mądrego. Najważniejsze były dla niego prawość i mądrość; pochwalał wytrwałość, wstrzemięźliwość i opanowanie. Zalecał umiarkowanie w zażywaniu przyjemności, ale dążenie do przyjemności było dla niego ważne. Jednocześnie uważał, że lepiej jest doznawać krzywdy niż ją wyrządzać (setki lat przed Jezusem). Odrzucał pogląd o nadprzyrodzonym pochodzeniu etyki. Jak na swoje czasy był bardzo nowatorski w wielu kwestiach, którymi się zajmował. Uważał na przykład, że ludzie kiedyś byli bardziej prymitywni, zwierzęcy, brutalni, ale współpracując wypracowali lepsze, skuteczniejsze sposoby współżycia. Oprócz tego głosił tez monizm materialistyczny i determinizm (zjawiska wyjaśniał przyczynami materialnymi, mechanicznymi).

Buddyjska etyka – zacznijmy od tego, że jest naturalistyczna, tzn. w buddyzmie etyka nie ma pochodzenia boskiego. Moralność ma w buddyzmie duże znaczenie, największy nacisk kładzie się na niestosowanie przemocy, w skrócie tę etykę można określić jako „nie rób co tobie niemiłe”, gdyż etykę buddyjską cechuje empatia. Jednocześnie zauważa się potrzebę dostosowania wartości do realiów, w których się żyje.
Pięć podstawowych wskazań w buddyzmie (opis skrótowy):
1. Nie odbierać życia;
2. Nie brać tego, co nie jest dane;
3. Zobowiązanie do właściwego zachowania seksualnego;
4. Powstrzymywanie się od fałszywej mowy;
5. Powstrzymywania się od używek (alkohole itp.)

Za twórcą etyki buddyjskiej jak i całego buddyzmu uważa się Buddę (Siddhartha Gautama urodzony około 560 p.n.e.) .

Źródła:
https://plato.stanford.edu/entries/democritus/#5
http://etykapraktyczna.pl/encyklopedia/demokryt
https://plato.stanford.edu/entries/ethics-indian-buddhism/
https://ndpr.nd.edu/reviews/buddhist-ethics-a-philosophical-exploration/
https://pl.wikipedia.org/wiki/Budda