ŚFiNiA

Kruchy04

Jeśli przyjąć istnienie Boga w wersji mniej więcej Biblijnej. To czy taka istota przejmowałby się tymi przepychankami czy sobota, czy niedziela, czy takie święta czy takie, jakie ofiary, tradycje, albo co jest grzechem, co nie jest?

Wszystkie te systemy i zakazy są dość żałosne w kontekście wszechmocy i wieczności. Także Bóg byłby bardzo małostkowy przejmując się ludzkimi wymysłami.

Gdy czyta się ST to Bóg nie jest żadnym transcendentnym, wszechmocnym i wszechwiedzącym bytem, ale istotą ograniczona, uwarunkowana i posiadającą liczne ludzkie cechy, a nawet wady.

Ani Bóg ST, ani NT, nie przekazuje żadnej wiedzy, która wykraczałaby poza mentalność i wiedzę ludzi z tamtej epoki. Bóg Biblii wg mnie to projekcja i antropomorfizacja ludzkich potrzeb i oczekiwań plemion semickich.

Pewnie to nie jest odkrywcze, ale ciekawe jest l, jak współcześni teolodzy, choć to trwało już od oświecenia, wdrukowują w tekst Biblii swoje założenia teologiczno-filozoficzne, aby zneutralizować odstręczający i infantylny obraz Boga Biblii.

Chrześcijanie zachwycają się cudami Jezusa. Jezus np. cudownie rozmnaża chleb. Tylko, co z tego, skoro w tą zdolność nie zaopatrzył swoich uczniów, co mogłoby zlikwidować lub zmniejszyć skutki klęski głodu np. w Afryce.

A wg mnie, te rzekome cuda Biblijne, to kreacje i fantazje autorów, aby nadać Bogu Biblii czy Jezusowi status wyjątkowy i mający wzbudzać posłuszeństwo.

fedor