ŚFiNiA

Andy72

Porażający dramat o nowoczesności

fragmenty:

ARTUR:
Słuchajcie, mnie nie chodzi akurat o tę tradycję. Tu już nie ma w ogóle żadnej tradycji ani żadnego systemu, są tylko fragmentu, proch! Bezwładne przedmioty. Wyście wszystko zniszczyli i niszczycie ciągle, aż zapomnieliście sami, od czego się właściwie zaczęło.

ELEONORA:
To prawda. Stomil, pamiętasz, jak rozbijaliśmy tradycję? Posiadłeś mnie w oczach mamy i papy, podczas premiery Tannhausera, w pierwszym rzędzie foteli, na znak protestu. Straszny był skandal. Gdzie te czasy, kiedy to jeszcze robiło wrażenie. Starałeś się wtedy o moją rękę.

........................
STOMIL:
Możliwe. (zapalając się) Czas buntu i skoku w nowoczesność. Wyzwolenie z więzów starej sztuki i starego życia! Człowiek sięga po samego siebie, zrzuca starych bogów i siebie stawia na piedestale. Pękają skorupy, puszczają okowy. Rewolucja i ekspansja! - to nasze hasło. Rozbijanie starych form, precz z konwencją, niech żyje dynamika! Zycie w stwarzaniu, wciąż poza granice, ruch i dążenie, poza formę, poza formę!

.................
ELEONORA:
Stomil, co ty mówisz! Przecież nie zestarzeliśmy się ani trochę, nigdy nie zdradziliśmy tamtych ideałów. Dzisiaj także, wciąż naprzód, naprzód!

....
ELEONORA:
Czy poddajemy się przesądom? Konwencjom krępującym ludzkość? Cy nie walczymy wciąż ze starą epoką? Czy nie jesteśmy wolni?

....
ARTUR:
Tych więzów, okowów, skorup i tak dalej. Nie ma , niestety.

STOMIL:
Niestety? Sam nie wiesz , co mówisz! Gdybyś żył w tamtych czasach, wiedziałbyś, ile zrobiliśmy dla ciebie. Ty nie masz pojęcia, jak wtedy wyglądało życie. Czy wiesz, ile trzeba było odwagi , żeby zatańczyć tango? Czy wiesz, że tylko nieliczne kobiety były upadłe? Że zachwycano się malarstwem naturalistycznym? Teatrem mieszczańskim? Mieszczański teatr! Ohyda! A przy jedzeniu nie wolno było trzymać łokcie na stole. Pamiętam manifestację młodzieży. Dopiero w tysiąc dziewięćset którymś co śmielsi zaczęli nie ustępować miejsca osobom starszym. My twardo wywalczyliśmy sobie te prawa i jeżeli dzisiaj możesz sobie robić z babcią, co chcesz, to dzięki nam. Ty sobie nie zdajesz sprawy z tego, ile nam zawdzięczasz. I pomyśleć, że po tośmy walczyli , żeby ci stworzyć tę swobodną przyszłość, którą ty teraz pogardzasz.

ARTUR:
I coście stworzyli? Ten burdel, gdzie nic nie funkcjonuje, bo wszystko dozwolone, hdzie nie ma ani zasad, ani wykroczeń?

STOMIL:
Jest tylko jedna zasada: nie krępować się i robić to, na co ma się ochotę. Każdy ma prawo do własnego szczęścia.

...
STOMIL:
Doprawdy dziwię się tobie, masz jakieś zmurszałe poglądy. Kiedy byliśmy w twoim wieku, każdy konformizm uważaliśmy za hańbę. Bunt! Tylko bunt miał dla nas wartość!

ARTUR:
Jaką?

STOMIL:
Dynamiczną, czyli zawsze pozytywną, choćby negatywnie. Czy myślisz, że byliśmy wyłącznie ślepymi anarchistami? Byliśmy także marszem ku przyszłości, ruchem, procesem dziejowym. Bunt to postęp w fazie potencjalnej. Nie jesteśmy bez zasług wobec historii. Bunt to opoka, na której postęp buduje kościół swój. Im większy obszar buntu, tym rozleglejsza jest ta budowla. I możesz mi wierzyć, myśmy przygotowali spory kawałek gruntu.
....
STOMIL:
Nie chcesz być nowoczesny? Ty, w twoim wieku?

ARTUR:
Otóż właśnie, nowoczesność! Nawet babcia zestarzała się już w świecie, który wypadł z normy. W tej waszej nowoczesności babcia się zestarzała! Wy wszyscy starzejecie się w nowoczesności.

Semele

Andy72

Ale co? czekam na całość postu

Semele

Andy72

W Polsce przez to że żyliśmy w PRL, ominęła nas początkowa faza rewolucji 1968; w latach 80-tych po stanie wojennym, po "odwilży" wpadło dużo złego a po 1989 roku ledwo wyszliśmy z komuny, weszliśmy w komunę '68

Semele

Semele

Na szczęście, że Polacy z powodu stosunku do gender i religii jeszcze się nie zabijają.

Mogą się wyzwać od k....

Głupków lub debili.

Oby na tym się skończyło.

Dlatego cenię dyskusję z Tobą Andy, bo chyba nie masz karabinka z Teksasu lub Utha?