ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Są ludzie tak zafiksowani na walce, zdobywaniu przewagi, atakowaniu albo obronie w kontekście rywalizacji i dominacji, że NIE WIDZĄ ŚWIATA, nie widzą tysięcy rzeczy, które obok nich się pojawiły. Ale trzeba je chcieć dostrzec. A do tego, aby coś dostrzec, nie można być ciągle skupionym tylko na tej wojnie, jaką się z ludźmi i światem w sobie rozpętało.
Dostrzec drzewo, dostrzec kwiat, dostrzec człowieka...
Aby ich dostrzec tak po prostu, bez narzuconego odgórnie schematu ataku i obrony, albo ucieczki czy wykorzystania do swoich celów - aby dostrzegać świat "tak po prostu" niezbędna jest jakaś postać wyzerowania sobie najtwardszych intencji, spojrzenia "okiem nowonarodzonego", który nie "wie", że powinien walczyć o wszystko ze wszystkimi...