ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Umysł człowieka jest wrzucony w środowisko w dużym stopniu chaotyczne. Te wyzwania jakie stawia nam życie są w bardzo dużym stopniu przypadkowe, co oznacza, ze nie da się z góry określić, czy to, co nam los przyniesie będzie jakoś korzystne pod jakimś względem, czy nie, objawi się jako ciekawe, czy nudne, przyjemne, czy przykre.
To jest truizm.
Ale za owym truizmem, jeśli się głębiej zastanowić, przeanalizować niektóre z oczekiwań, jakie często posiadamy, skrywa się pewna frapująca prawda, której uświadomienie sobie ma dużą moc porządkującą umysł i uczucia.

Owa moc porządkująca, jakoś uspokajająca ujawni się wtedy, gdy przyjrzymy się naszym oczekiwaniom wobec życia i świata - (chyba) większość ludzi próbuje odnaleźć w nadchodzących zdarzeniach coś, co okaże się przydatne. Funkcjonujemy mentalnie trochę jak grzybiarz w lesie - wciąż wypatrując, czy w listowiu nie da się dostrzec kapelusza prawdziwka, bądź kozaka.
Wiele z naszych emocji tłumaczy ewolucyjna myśliwsko - zbierackiego charakteru emocji. Myśliwy, zbieracz owoców, czy runa leśnego, wciąż przeczesuje okolicę w poszukiwaniu z jednej strony potencjalnych zagrożeń, ale z drugiej strony okazji, znalezisk.
To nastawienie "znaleźć coś ciekawego" czasem zaczyna się przeradzać w przekonanie, że świat w ogóle "został do tego powołany", aby nam ciekawe rzeczy do odszukania zapewnić. Tymczasem świat jest obojętny - w równym (a przynajmniej trudnym do przewidzenia) stopniu daje nam rzeczy ciekawe i wartościowe, jak i obojętne, bezużyteczne.
Ale...
to nie znaczy, że my sami nie możemy zmienić tego stanu rzeczy!
Mocą umysłu możemy uczynić świat bardziej dla nas użytecznym i ciekawym.
Jak?
- Wystarczy, że obudzimy w sobie ciekawość na nowych poziomach. Ktoś, kto idzie przez las, szukając wyłącznie grzybów, znajdzie jakąś tam ilość znalezisk. Ktoś, kto oprócz grzybów zainteresowany jest także jagodami, znajdzie wartościowych dla siebie roślin więcej. A ktoś, kto wie jak wykorzystać nie tylko grzyby, jagody, poziomki, ale tez zioła, będzie po lesie chodził znajdując co chwila coś cennego dla siebie.
To nastawieniem umysłu możemy zmieniać ten świat - raz nadając mu rangę ogrodu wypełnionego ciekawymi i wartościowymi znaleziskami, ale - przeciwnie patrząc - możemy ten świat zamienić w pustynię, na której nie ma dla nas zupełnie nic wartościowego.