ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Taki artykulik przed chwilą przejrzałem: [link widoczny dla zalogowanych]
Stawiam pytanie, jak w tytule.
Zacznę refleksję od tego, że nie uważam, aby dało się na nie udzielić zasadnej jednoznacznej odpowiedzi, że to zależy od człowieka. Pewne typy osobowości chyba lepiej zrobią, jeśli się pokłócą, a inne lepiej, aby od mocnych wypowiedzi trzymały się z dala.
Ja raczej zaliczyłbym siebie do tej drugiej grupy. Bo jestem w uczuciach w pewnym sensie.... poważny. To u mnie oznacza, iż niektóre słowa, które wobec mnie padną zostaną przeze mnie zapamiętane do końca życia, wpływając na kształt relacji z daną osobą. Mogę przebaczyć, mścił się nie będę, ale pamiętał będę, a to oznacza, że od momentu, w którym niektóre "nieostrożne" słowa usłyszę, kształt moich emocji do kogoś zostanie zmieniony trwale. Od tej pory już dla mnie owa osoba będzie "osobą, która coś podobnego do mnie powiedział - przeszło jej to przez gardło, nie powstrzymała się". To oznacza też, że zaufanie i intymność do takiej osoby po prostu nie wróci. Zapewne będę zachowywał się poprawnie, krzywdy nikomu nie zrobię, nie będę też niczego wypominał. Ale w tym co spontanicznie czuję, pozostanie trwała rana. Ciche dni zatem (dla osób przeżywających relacje na mój sposób) będą po prostu lepsze, bo one ograniczają możliwość zabrzmienia "słów, które wszystko zmienią". Dodatkowo ja chyba na tyle panuję nad swoimi projekcjami emocjonalnymi, że rzadko one u mnie ewoluują do postaci skrajnej, jeśli nie ma bodźców negatywnych, to emocje i nastawienia negatywne będą się u mnie wygaszały.
Zdaję sobie sprawę, że są jednak też osoby (pary) inaczej przeżywające relację wzajemną, inaczej traktujące słowa. Są to osoby, które przyjmuję zasadę "coś tam powiedziano?... eee tak mi się tylko chlapnęło, zaraz o tym zapomnę". Jeśli ktoś ma taki model relacji, a dodatkowo brak wyrażenia emocji powoduje, że taki ktoś wewnętrznie się dusi, to chyba lepiej będzie, jeśli (zakładając, że druga strona odczuwa to podobnie), jeśli nawet nieostrożne, emocjonalne słowa padną, a potem zostaną potraktowanie nie jako ostateczne stanowisko danej osoby, tylko "powiedziane w nerwach, więc mało ważne".
Czyli dużo zależy od charakteru osób.

Katolikus

Wydaje mi się, że w kłótniach zawsze wychodzi to, co obie strony boli, co czują, jak myślą. Normalnie pewne myśli niewygodne dla drugiej osoby chowamy głęboko w sobie, a przy kłótniach pewne rzeczy stają się jasne. Oczywiście to wszystko podane jest w formie mocno burzliwej, a pewnie lepiej byłoby rozmawiać o tym, co boli na sposób spokojny, bardziej życzliwy.

Michał Dyszyński

Katolikus

Michał Dyszyński