ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Bo nie uważam się za apologetę. Jestem teistą, szczerze wierzę w Boga, ale nie jest moim celem obrona religii jako taka. Nie jest tym celem, choć oczywiście PEWNA FORMA owej religii jest mi bliska, cenna dla mnie mentalnie, emocjonalnie. Gdzieś w moim wnętrzu tę moją osobistą religijność hołubię, doskonalę. Ale czy ją bronię?...

Wikipedia podaje:

Semele

Michał Dyszyński

Nie jestem apologetą, bo doskonalę swoją wiarę. Nie zamierzam się upierać przy żadnych doktrynach opisujących tę moja wiarę. Słowa są tylko narzędziem porozumiewania się, ich znaczenia w społeczeństwach ewoluują, czasami znacząco się zmieniając. To, że jacyś ludzie w jakichś warunkach kulturowych tę wiarę moją (chrześcijańską) określili jakimś zbiorem nazw, koncepcji nie oznacza wg mnie wcale tego, że teraz ja miałbym zaniechać rozwoju tej mojej według ścieżek przez tamte nazwy nie uwzględnionych, czy nawet dziś dających się rozpoznać jako odmienne. Nie zamierzam zatem bronić jakichś sformułowań na temat wiary, które ktoś sformułował przed wiekami. Bo nie mam gwarancji, że te sformułowania:
- nie zmieniły swoich znaczeń wskutek ewolucji języka
- nie zmieniły swojej funkcjonalności wskutek znaczącej odmiany warunków w jakich przychodzi ludzkości je wdrażać
- wreszcie tak w ogóle nie zamierzam ślepo ufać jakimś tam mędrcom (może mądralom...) sprzed wieków, którzy coś tam sobie myśleli, a potem to zapisali jako doktrynę.

Nie oznacza to, że się zamykam na sugestie w różnych doktrynach zawarte. Nie zamykam się, ale jestem krytyczny. I bronić czegoś, czego często nie zrozumiałem, do czego W PEŁNI nie jestem przekonany, też nie zamierzam.

Michał Dyszyński