ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Patrząc na dzisiejszą sytuację na Ukrainie, na tę wojnę, która krzywdzi miliony osób, zastanawiam się, CO ZMOTYWOWAŁO AGRESORA?
Można się doszukiwać tu oczywiście poczucia zagrożenia ze strony NATO, można kupować te narracje, które tworzone są w Rosji na użytek własnych obywateli, trochę ludności Europy, a może też w jakimś stopniu będące usprawiedliwieniem sumień (tych resztek jakie im pozostały) co niektórych, jednak ja osobiście uważam, iż jest to naiwne, mające mały udział w motywacyjnej układance myślenia agresorów. Raczej owe (rzekome) zagrożenia, sprowokowania itp. u agresorów są przede wszystkim zasłoną dymną. Ściślej, nie wykluczam, że u kogoś tam może to być nawet główny motyw usprawiedliwienia agresji na Ukrainę, ale będzie to wyjątkowa osoba. Dla większości jest to pretekst do czynienia tego zła, w wyniku motywacji zupełnie innego rodzaju.
Co jest głównym motywem zaborczych wojen?
- Jak się tym wojnom zaborczym przyjrzymy historycznie od czasów starożytności, to zobaczymy jeden podstawowy motyw: AMBICJE JEDNOSTEK U WŁADZY, powiązane z ARCHETYPEM CHWAŁY DLA ZWYCIĘZCY.
Tak to było od tysiącleci - od
- Aleksandra Macedońskiego
- cesarzy rzymskich
- królów egipskich, perskich
- u Napoleona
- Hitlera i Stalina
- u militarystów japońskich
i wielu innych.
Od pewnego poziomu niezaspokojenia ambicji władzy u najbardziej żądnych władzy jednostek, władcy owi widzę już jedyną drogę wykazania się (przed sobą i światem) - poprzez ekspansję zewnętrzną. Z tą ekspansją władcy wiążą uczucie chwały i spełnienia.

Jest coś takiego jak etos wojownika
Etos ten, na szczycie wartości umiejscawia:
- zwycięstwo
- nieprzejednanie, twardość, nieustępliwość - rozumiane jako specyficznie pojęty honor
- odwaga
- zdominowanie wroga, czy ogólnie otoczenia.
O to walczy wojownik, o tym marzy. I jak przypuszczam, o tym śnił i marzył Putin, jak i liczne osoby z jego otoczenia. Marzył i imperium, porównywalnym z ZSRR, a o sobie jako władcy owego imperium. To byłaby chwała. To byłby sukces, zwycięstwo...

Stawiam tezę: od pewnego poziomu myślenia jak wojownik, myśli się jak głupek.
Jak myśli głupek?
- Myśli jedynie o tym, co mu samo przychodzi do głowy. Myśli, żeby potwierdzić własne emocje i żądze. Nie myśli obiektywnie, nie myśli krytycznie (ściślej SAMOkrytycznie). Głupek ma się za najmądrzejszego, zaś wszystko co by miało temu przekonaniu przeczyć jest odrzucane pryncypialnie, bez powodów.

Władca - tyran, pożądający imperium jest tym szczególnym rodzajem głupka, który nie ocenia rzeczywistości tak jak to oceniają ludzie zrównoważeni - widzący WAŻNE KONSEKWENCJE WOJEN: krzywdy, śmierć niewinnych, cierpienie, zniszczenia ludzkiej pracy, przyrody nas otaczającej. Głupek tyran to wszystko lekceważy, bo zabsolutyzował sobie ten ideał siebie, jako tryumfatora i władcy wielkiego imperium. Zaś sympatyzujący z imperialnymi rojeniami pomocnicy takiego despoty widzą siebie jako tych, którzy dominują, tryumfują, zwyciężają. W głowie dźwięczy: chwała! chwała zwycięzcy! Dominatorzy! Tryumfatorzy!
Na to pozostałe nie patrzą! Odwracają swój mentalny wzrok od tego, co jest tą NAJPRAWDZIWSZYM I RZECZYWISTYM SKUTKIEM ich poczynań: śmierć, zniszczenie, cierpienie, śmierć, zniszczenie, cierpienie... A z nimi hańba!

Hańba tym, co krzywdzą niewinnych w imię własnej fantasmagorii!
Hańba tym, co zabijają dzieci w imię własnej fantasmagorii!
Hańba dla tych, co sprowadzają bóle, cierpienie, niewinnych w imię własnych rojeń o rzekomej wielkości, która jest tylko powodem do wstydu!
Hańba im!

Chcieli chwały, będą mieli hańbę!
Przez potomnych zostaną uznani za niegodnych człowieczeństwa, za wadliwą część ludzkości! Hańba na wieki!