ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Świat nas otacza i tworzy nam bodźce. Bodźce oczywiście domagają się ich oceny. Naturalne jest, że wszystko oceniamy - np. odległość obiektu od nas, stopień zagrożenia sytuacji, możliwość uzyskania przyjemności itp. Jest jednak pewien rodzaj ocenności, która człowieka szczególnie stresuje i niewoli - np. bezrefleksyjna ocenność w celu obwiniania innych, a z siebie czynienia ofiary.
Innym rodzajem niewolącej bezrefleksyjnej ocenności jest dopatrywanie się objawów negatywnej oceny, krytyki ze strony ludzi. Podobnie działa przesadne nastawienie się na to, że ktoś chce nas wykorzystać. Powstają zamknięte kręgi samosprawdzających się przepowiedni/oczekiwań, gdy my oczekując jakiejś postawy i otaczających nas ludzi dopatrzymy się objawów tej postawy nie z obiektywnego rozpoznania, lecz biorąc je właśnie z własnych założeń, które są nadmiernie uwrażliwione właśnie na punkcie tego, co sami sobie zaprogramowaliśmy i tego oczekujemy.