ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Dziś uważam, że stanu szczęścia nie da się osiągnąć automatycznie, tak samo z siebie. Szczęście trzeba sobie wypracować, a wręcz zhakować system odczuwania, który posiadamy, aby trwałe szczęście w nim się pojawiło.

To co zastajemy w swojej świadomości nie sprzyja uszczęśliwianiu człowieka na stałe. Dostajemy tylko szczęściowe "ochłapy z pańskiego stołu", kąski rzucone nam przez życie. Ale ogólnie system działa tak, że o nasz dobrostan psychiczny nie dba pod kątem jego trwałości, optymalizacji, skuteczności. Za radość dzisiaj zwykle płacimy cierpieniem jutro. Wielka, uszczęśliwiająca miłość kończy się zwykle znudzeniem po kilku latach (wyjątki się zdarzają, ale to są właśnie przypadki, gdy ktoś udanie zhakował sobie to szczęście w miłości). Szczęście związane z tryumfem, wywyższeniem nad innymi za chwilę trzeba będzie opłacić, albo wyalienowaniem ze społeczności mechanizmami zazdrości, lęku, a potem obawą, że ktoś nam zechce nasz prymat odebrać, zaś w ostateczności pustką, że już jesteśmy na szczycie i nie ma po co żyć, bo nic ciekawszego od tego, co zdobyliśmy już się nie zdarzy. "System" działa tak, aby szczęścia funkcjonowały w nas przez jakiś tam czas, a potem odbiera za to swój "dług", w postaci przywalenia nam z różnych stron bólem i cierpieniem:
- znudzeniem, wypaleniem się odczuwania szczęścia, habituacją doznań
- lękiem, że to co się zdobyło, mogą nam świat, życie zabrać
- brakiem nowych wyzwań, utknięciem w tym co "zbyt" dobre, powstrzymaniem rozwoju osobistego
- zazdrością ze strony ludzi, a dalej stworzeniem nieprzyjaznej relacji z nimi, ze wszystkimi dalszymi tego konsekwencjami
- naturalnym nie docenianiem tego, za co nie zapłacono, co nie uzyskało mentalnej akceptacji jako "drogocennego, bo dużo za to poświęcono" (a chodziłoby przecież o to, aby nie było potrzeby poświęcania się, cierpienia)
- efektem nałogu tak jest z każdym szczęściem pozyskiwanym farmakologicznie, a także z większością tych innych szczęść.

Jestem dziś głęboko przekonany, że sprawienie by szczęście pozostało z nami na trwale, wymaga pomysłu, inteligentnego potraktowania własnych emocji, czujności w rozpoznaniach, a nawet wiedzy i zrozumienia siebie. Poprzez wiedzę o "systemie" (naszym systemie odczuwania rzeczywistości) poznajemy zawarte w nim "luki", możemy się włamać do jego logiki, aby uzyskać efekt, którego standardowo system nie przewiduje. Chodzi oczywiście o efekt szczęścia trwałego. Przy czym też zwykle chodzi o to, aby system na swój sposób "oszukać" tak, iż będzie on "wciąż myślał", że funkcjonuje w ramach tych najważniejszych swoich zasad, które trwałego szczęścia nie przewidują.

Michał Dyszyński

Tu niejeden może wątpić: a może systemu odczuwania radości, satysfakcji, szczęścia nie da się zhakować, bo jest bardzo dobrze zabezpieczony?
- Na taką wątpliwość ja bym odpowiedział: ależ już teraz wielu ten system z powodzeniem hakuje! Niektórzy hakują go bardziej intuicyjnie niż świadomie, ale to działa. Część ludzi potrafi być szczęśliwymi nawet w trudnych warunkach życiowych, pomimo braku "obiektywnych" powodów do owego szczęścia. Inna cześć ma z kolei system zhakowany na swoją niekorzyść - tzn. obiektywnie większość ludzi pewnie uznałaby, iż mają oni wiele powodów do szczęścia, a ci jednak są uparcie zalęknieni, rozgoryczeni, sfrustrowani i ogólnie nieszczęśliwi.
Co uznałbym za przykłady "udanych haków" systemu szczęścia?
- Wielką radość z tytułu polubienia naszego posta w jakimś tam serwisie społecznościowych - taka "mała rzecz, a cieszy!".
- pogodne znoszenie przeciwności
- ogólnie umiejętność znajdowania sobie różnych życiowych drobiazgów, które mocno cieszą (małe koszty, a duży zysk).
Są ludzie, którzy potrafią się cieszyć z bardzo drobnych okoliczności - że jest ładna pogoda, że spojrzeli na piękny kwiat, że dzisiejszy dzień upłynął bez większych kłopotów. A jednocześnie też z drugiej strony dobrzy życiowi "hakerzy" potrafią zablokować frustracje z tytułu licznych problemów i niepowodzeń - podnoszą się po porażkach, cierpliwie znoszą kłopoty, nie frustrują się z byle powodu, nie są nadwrażliwi na krytykę itp.

Człowiek, który byłby tylko tym, "czym go uczynił system", wyłącznie tym na start pośrodku (nie zawsze startujemy dokładnie pośrodku, bywa tu "niesprawiedliwość") nie zdobyłby niczego w życiu. W chrześcijaństwie mówi o tym przypowieść o talentach, która potępia postawę mentalnej gnuśności. Dopiero walcząc z systemem, dopiero kombinując jak być trwale szczęśliwym człowiek dowodzi swojej wartości, co...
... za chwilę stanie się z kolei ważnym powodem dla odczuwania przez niego szczęścia.

Michał Dyszyński

Dość często w swoich esejach o świadomości nawiązuję do jakichś tekstów z Biblii. Bo traktuję w ogóle tę Księgą, jak wspaniałą alegoryczną opowieść o ludzkiej świadomości, o spełnieniu, szczęściu, choć z drugiej strony też o zagrożeniu porażką, o utracie swojego życia.
Więc przed chwilą przyszło do głowy, że ciekawym byłoby odpowiedzieć na pytanie: czy w Biblii jest może coś co dałoby uznać za tekst o hakowaniu szczęścia?...
I prawie od razu przyszedł mi do głowy pewien bardzo ciekawy fragment Pisma.