ŚFiNiA

Prosiak · Wysłany: Śro 23:05, 23 Mar 2016 Temat postu: Autonomia robota

Człowiek to robot. Robot ma wybór, bo korzysta z wgranych modeli i programów, a wybór to jakiś algorytm. No i oprócz tego jest świadomość, która tego doświadcza.

Tu są dwa istotne problemy. Pierwszy jest taki, że świadomość nie jest osobą i nie jest elementem tego czego doświadcza. Nie może być, ale jest niezbędna żeby to zaobserwować. To jest chyba proste do zrozumienia. Analogicznie mamy np grę w piłkę. Kiedy gram, to ciało automatycznie robi to co optymalne w danym momencie. Musi tak być, bo przewidywanie ruchów innych zawodników i moje decyzje ruchów muszą być intuicyjne. Nie ma czasu na wolne myślenie. Kiedy działamy w trybie szybkim, trybie emocji, to wydaje nam się czasem, że nasze ciało i myśli wyprzedzają świadome decyzje. Czasem jest afekt - nie wiem dlaczego coś zrobiłem. Czasem jest poczucie wewnętrznego przymusu, czyli pragnienia, marzenia. Jest proces mentalny, który może zablokować wykonanie, ale nie ma procesu kasującego pragnienie. Kiedy działamy w trybie wolnego, analitycznego myślenia, to wynikiem jest jak najbardziej optymalna i obiektywna analiza, czyli to ona jest czynnikiem.

Czyli mamy czynniki decyzji: a), b), c) itd...
Coś składa się na decyzję: emocje, przemyślenia, wierzenia, wiedza, niewiedza, zniekształcenia wywołane subiektywnym punktem widzenia.

I mamy decyzję o decyzji, czyli wybór spośród tych czynników. I na końcu jest jeszcze wybór czy zgodzić się z własnym wyborem, czy to zablokować. Taka blokada zmusza do szukania głębiej, myślenia dokładniej. Jednak decyzja o blokadzie wynika z obliczeń na temat niekorzystności decyzji pomimo tego, że wygrała z pozostałymi opcjami wymyślonymi w tamtym momencie.

I przypisujemy tę decyzję do doświadczenia na naszej osi czasu w pamięci... I ona jest przypisana do poczucia jakie wtedy było, czyli "ja wybierałem". W rzeczywistości mamy autonomiczne działanie robota. Tryb będący czymś wewnętrznym w tym robocie uświadamia sobie decyzje różnych ośrodków i jest to otagowane jako własne. Informacje pochodzące z zewnątrz są otagowane jako obce, potencjalnie zagrażające, potencjalnie pomocne i poszerzające nasz punkt widzenia.

I teraz kiedy myślę o tym co "ja wybierałem" i co ja czułem i czego doświadczałem i jakie są "moje" cechy, to po prostu wiem, że to są sprzeczne ośrodki i sprzeczne programy. Jest jakiś ostateczny wybór, ale i on jest wynikiem symulacji, którą zastaję. Żeby dojść do tego o czym piszę potrzebna jest samoobserwacja (zwrócenie się na siebie i rejestracja i ocena w momencie kiedy coś robię, np rozmawiam z kimś). Alternatywną metodą jest uziemienie, zablokowanie sobie możliwości czerpania przyjemności np z powodu praktyk medytacyjnych i chęci poznania siebie i poszerzenia świadomości, ale też pod wpływem zażycia różnych substancji, pod wpływem uziemienia przez chorobę, pod wpływem sztuki i poezji.

Czy jeśli robot, w którym jestem podejmuje decyzje, to ja mam ponosić konsekwencje? W tym świecie tak jest, ale ten świat nie jest dobry, nie jest optymalny i nie świadczy o sprawnym stwórcy. Czyli gdyby budował to dobry Bóg to jako szkołę przetrwania, a to już narzucenie komuś przymusu i skazanie go na często potworny los.

Często ludzie mówiąc o wolnej woli powołują się na autonomię robota. A jak niby ma się to do świadomości?

lucek · Wysłany: Śro 23:36, 23 Mar 2016 Temat postu:

Prosiak · Wysłany: Śro 23:38, 23 Mar 2016 Temat postu:

Nie wiem co to za dopki, ale pal połowę

"Kochał Boga", hehe posikam się ze śmiechu

Michał Dyszyński · Wysłany: Czw 11:09, 24 Mar 2016 Temat postu: Re: Autonomia robota

Prosiak · Wysłany: Czw 11:37, 24 Mar 2016 Temat postu:

Źle mnie chyba zrozumiałeś.

Czynniki składające się na wybór to pierwsze piętro. Rejestrujemy dane (pierwszy etap), potem wyciągamy z tego wnioski i przeprowadzamy symulację konsekwencji (też wynika to z rejestracji danych), potem pojawia się poczucie, że któryś wybór jest właściwy, a potem możemy jeszcze sprawdzić czy chcemy się z nim zgodzić (ostatnie piętro). Czyli niższe piętra nie determinują wyboru na wyższych, ale są czynnikami, które składają się na ten wybór, a sam wybór to kolejny czynnik. NIE DA SIĘ żeby ktoś coś wybrał - to byłoby odwrócenie wszystkiego. Wybór zachodzi wielopoziomowo, a "ktoś" może go sobie najwyżej uświadomić, a w zasadzie Ty to robisz przez interfejs "ja".

Świat dziejący się, a świadomość to dwie odmienne sprawy. Podobnie jak ekran i telewizor. Ekran mający świadomość nie znałby niczego poza tym co wyświetla się na ekranie. Nie znałby ekranu i nie wiedziałby, że to co się wyświetla nie jest ostateczną rzeczywistością. Zapewne utożsamiałby się z czymś co się wyświetla, np z główną postacią wyświetlanego filmu.

Wybór autonomicznego robota jest częściowo zdeterminowany przez przyczynowość, a częściowo przez losowość. Samo uświadomienie sobie, że "ja coś zrobiłem" jest tylko uproszczeniem mentalnym.

Nie można zgubić odpowiedzialności, bo jej nie mamy. Zawsze jakiś czynnik wybiera za nas, a mózg ma już gotową decyzję.

Jeśli coś sobie wizualizuję, to po prostu zachodzi w mojej świadomości wizualizacja, a potem zachodzi wybór. Planowanie nie jest wolnością wyboru, jest tylko trybem planowania. I jest to jeden z mniej przyjemnych trybów bo wiąże się z odebraniem sensu.

Plany są motywacją OD - chcę czegoś uniknąć więc to planuję pod tym kątem. Świat planowany to taki sztuczny świat, taki matrix.

Przede wszystkim ogranicza mnie:
- sam fakt życia
- przyczyny i skutki
- wiedza (muszę z niej korzystać żeby przetrwać, a to wiedza zabija piękno i wolność)
- niewiedza (bo jeśli nie wiem to ogranicza mnie skutek, który wystąpi z powodu niewiedzy)
- brak możliwości zdobycia całej wiedzy i niewiedzy
- to jaka decyzja naturalnie mi wynika z analizy i wizualizacji
- pragnienia i preferencje (ich brak też jest ograniczeniem, bo nie ma do czego i po co dążyć, więc tylko odrzucając dążenie można zachować stabilność psychiczną)

Michał Dyszyński · Wysłany: Czw 12:50, 24 Mar 2016 Temat postu:

Prosiak · Wysłany: Czw 16:26, 24 Mar 2016 Temat postu:

Czyli proponujesz odrzucenie logiki, myślenia i przyjęcie w zamian Twojego niezrozumiałego i niewyjaśnialnego konceptu, "bo tak"?

Michał Dyszyński · Wysłany: Czw 18:17, 24 Mar 2016 Temat postu:

Prosiak · Wysłany: Czw 18:51, 24 Mar 2016 Temat postu:

Na tej zasadzie wszystko po przedefiniowaniu może być "rozsądne". Też pewnie to zależy od Twojej lingwistycznej koncepcji rozsądku