ŚFiNiA

Andy72

Prawdziwy solipsysta musiał by się czuć przeraźliwie samotny będąć sam we wszechświecie. Mógłby kontaktować się z innymi na zasadzie - aby otrzymać przyjemne wrażenie zaspokojenia głodu muszę spowodować wrażenie rozmowy z ekspedientką i kupna żywności. Byłby psychopatą, bo inni to tylko wrażenie, co prawda nie ryzykował by kolizji z prawem, bo powodowało by to nieprzyjemne wrażenia, czyli byłby intelignetnym psychopatą,
A teraz weżmy przypadek gdy solipsysta głosi solipsyzm. W ogóle, po co miałby cokolwiek głosić, skoro inni nie istnieją. Może dlatego aby mieć przyjemne wrażenie że kogoś udało się przekonać, ale ta przyjemność znika, gdy wie że się w istocie nikogo nie przekonało.
Ale ciekawe, i to jest paradoks: solipsysta nie usiłuje przekonać innych że nie istnieją, do tego nikogo nie da się przekonać, bo ludzie pewni są tego że istnieją. On usiłuhe przekonać do tego, aby inni uwierzyli że tylko oni istnieją, przekonuje do tego, w co sam nie wierzy. Więc jest kłamcą. Solipsysta chce przekonać kogoś by ktoś uwierzył że solipsysty nie ma, choć solipsysta wie że istnieje.
Tak w istocie ktoś kto głosi solipsyzm nie jest solipsystą a sofistą, który potrafi przekonać: "nie zgubiłeś rogów, a jeżeli czegoś nie zgubiłeś, to masz tę rzecz, a więc masz rogi" - sam w to nie wierzy, tylk oma satysfakcję że udało mu się nie tyle przekonać słuchacza do czegoś (bo on nadal nie wierzy że ma rogi) ale do tego aby nie mógl zaprzeczyć

rafal3006

malaavi

Andy72

malaavi

Andy72, nie jestem solipsystą. Ale bardzo lubię test Turinga. Bardzo niewielu moich rozmówców go zdaje ze mną jako oceniającym. Poniżej 30%. Natomiast wobec niepewności tego testu nie przestaję pisać do tych, którzy nie zdali, a których mam za zdeterminowane przypadki bez podmiotowości.