ŚFiNiA

Semele

Banjankri

Andy72

Banjankri

Michał Dyszyński

Semele

Andy72

czyli
"Widzisz tak samo jak wcześniej, ale po spasowaniu nie ma niepokoju, dyssatysfakcji. Innymi słowy, pustka nie polega na wygaszeniu wszelkich doznań, a jedynie tego aspektu dyssatysfakcji, niepokoju, stresu. Mówiąc o tym, że doświadczenie jest puste, mówimy o braku w nim warstwy charakterystyk, które są dla nas niepokojące. To jest buddyjska pustka."

- nie specjalnego
nie umywa się do Zbawienia i Nieba

Banjankri

Semele

Andy72

Banjankri

Michał Dyszyński

Andy72

Michał Dyszyński

Andy72

Czyli Twoim zdaniem ktoś kto chce 0 i ma 0 to dobrze
a gdy ktoś ma nieskończenie wiele, np. wszystkie liczby parzysta a brakuje mu nieskończenie wiele to znaczy liczb nieparzystych to źle?
dlaczego niby "dyssatysfakcjonujące napięcie" ma być czymś złym?
Wyobraź sobie Niebo jako uczta, czy Twoim zdaniem byłoby dobrze obeżreć się i nie móc patrzeć na jedzenie czy raczej ucztować mając apetyt?

Semele

Andy72

Andy72

Michał Dyszyński

Andy72

jak się niczego nie czuje - to dopiero jest dyssatysfakcja!

Semele

Michał Dyszyński

Semele

Nad wygaszeniem aktywności umysłu pracuje wiele osób. Niektórzy chcą osiągnąć ten stan w medytacji, inni przed snem, a jeszcze inni - oddając się czynnościom, podczas których chcą wyłączyć myślenie konceptualne. Wygaszenie umysłu może też nastąpić samoistnie. To tak, jakby nagle wszystkie myśli wypadły z głowy. Jak to w ogóle możliwe? Nowe badanie pomaga odpowiedzieć na pytanie, co się wtedy dzieje w mózgu i dlaczego niektórzy doświadczają tego stanu częściej niż inni.

Czy można nie myśleć o niczym? Co się wtedy dzieje w mózgu?

Między jawą a snem. Co to jest wygaszenie umysłu?
Czy można nie myśleć? Naukowcy badają bezmyślność
Co się dzieje w mózgu, kiedy nie myślisz?
Między jawą a snem. Co to jest wygaszenie umysłu?
Wygaszenie umysłu (ang. mind blanking) to dość powszechne doświadczenie, które bywa jednak opisywane bardzo różnie. Jedni kojarzą je z "sennością", a inni z "całkowitym brakiem świadomej przytomności". Może się wydawać, że to coś z pogranicza jawy i snu. Zwykle na jawie umysł błądzi, przeskakując z jednego tematu na kolejny. Gdy nie jesteśmy skupieni, to nie myślimy (jako wykonawcy czynności), ale raczej myślenie nam się przydarza. Są techniki pozwalające uspokoić strumień myśli, takie jak mindfulness, ale u niektórych osób dochodzi do tej bezmyślności samoczynnie.

Od błądzenia myśli ich wygaszenie różni się tym, że myśli nie są koncentrowane na danym obiekcie czy temacie, ale w zasadzie wyłączane. Można to ująć w ten sposób, iż nasze myśli nie idą "gdzieś", ale raczej "nigdzie". Tyle przynajmniej wynika z naszej świadomej percepcji. To, co dzieje się na poziomie podświadomości, jest nam normalnie nieznane i nie wiemy, czy tę aktywność można nazwać myślami.

Według naukowców podczas wygaszenia umysłu dochodzi do braku myśli lub nawet braku świadomości (ang. awareness). Co prawda nie dochodzi do utraty przytomności, ale nie mamy wtedy w procesie myślowym żadnej rozpoznawalnej zawartości. Mówiąc potocznie, nic nie chodzi nam po głowie.
Czy można nie myśleć? Naukowcy badają bezmyślność
Naukowcy zdają sobie sprawę, że stan wygaszenia umysłu jest trudny do zdefiniowania, ale też do badania. Taką próbę jednak podjęto. Zespół neuronaukowców oraz filozofów z Francji, Australii i Belgii opublikował nowy artykuł w "Trends in Cognitive Sciences", w którym zajmują się problemem wygaszenia umysłu i powiązaną z nim aktywnością na poziomie mózgu. Naukowcy przeprowadzili analizę 80 artykułów - w tym swoich własnych - aby lepiej zrozumieć ten fenomen.

"Podczas stanu czuwania nasze myśli przechodzą między różnymi treściami. Są jednak momenty pozornie pozbawione treści, nazywane wygaszeniem umysłu. Pozostaje niejasne, co te luki reprezentują, podkreślając definicyjne i fenomenologiczne niejasności otaczające wygaszenie umysłu" - piszą autorzy i pytają jak w znanej piosence - "Where is my mind?".
Według autorów ludzki umysł znajduje się w tym stanie przez 5-20% czasu. Dzieci, a także osoby z ADHD doświadczają go częściej niż osoby neurotypowe. Może on występować w chwilach utrzymanego skupienia, wskutek deprywacji snu albo po intensywnym wysiłku fizycznym. Częściej mogą go też doświadczać pacjenci z zaburzeniami lękowymi, urazami mózgu, wylewem, epilepsją czy z zespołem Kleinego-Levina.

Osiągnięcie tego stanu może, ale nie musi być celem medytacji. Techniki stosowane przez buddyzm umożliwiają co prawda uspokojenie myśli i koncentrację na jakiejś pojedynczej formie (lub w przypadku medytacji bezforemnej - na samym byciu), ale nie wymagają wygaszenia myśli. Przeciwnie, wielu nauczycieli medytacji twierdzi, że to niemożliwe. Myśli i tak będą się wyłaniać, ale można nie poświęcać im uwagi i za każdym razem powracać do koncentracji na obiekcie. W filozofii buddyjskiej występuje pojęcie pustki. Nie oznacza ono nihilistycznego braku, ale raczej potencjał, z którego wyłania się cała rzeczywistość. Filozofia ta mówi, że "pustka jest formą, a forma jest pustką". Podobnie europejska filozofia mówi, że "niebytu nie ma". Myśli zatem prędzej czy później i tak się pojawią, ale nie musimy brać ich tak bardzo na serio - co zresztą zaleca też zachodnia psychoterapia.

Michał Dyszyński