ŚFiNiA

Eremit

Wstawiam jeden z moich wierszy, który napisałem jednym ciągiem podczas świąt Bożego Narodzenia, jakieś parenaście lat temu. Tak mnie naszło.
Chcę pokazać krowie na czym polega Wena. Wiersz pisałem ok 15 minut, póżniej poprawiałem tylko coś z interpunkcji. Nie jest to jakieś wiekopomne dzieło, ale uważam że jest dobry.

Poszukiwanie Boga

Boże! Cóż Ci uczynili!
Ubrali Cię w swoje szaty,
Ustalili dogmaty.
Uczą tego szkoły,
A mnie ptacy mówili,
Że Ty nie jesteś nagi,
Lecz tylko ... goły.

Pytałem się Sowy.
Rzekła mi: mądrość Twa
Nie na ludzkie głowy.
Mówiła, żeś nie jest mądry
Jak myślą prości,
Lecz Ty ... siedlisko mądrości.

Pytałem się Orła wielkiego,
Czyś rzeczywiście wszechmocny?
Takimi słowy zbył natrętnego:
Bóg nic zrobić nie może,
Bo siły nie posiada,
Lecz w Nim siła gorze,
Która wszechświatem włada.

Spytałem się Bocianów
Gdzie mam szukać Ciebie,
Na Ziemi, czy w Niebie?
Zakrzyknęły chórem:
Spójrz przed się, za się i w górę!
Czy Boga głupcze widzisz?!
Boga nigdzie nie ma,
Bo Bóg to ... niebo, woda, ziemia.

Odszedłem zamyślony,
Ja mędrzec
- głupiec skończony.

luzik

Eremit

Dziękuję za brawa i pochwały. To miłe :szacunek:

przyjaciółka ludzkości · Dołączył: 04 Lis 2015 Posty: 11 Przeczytał: 0 tematów

Utwór ten posiada sporą wartość artystyczną (gratuluję od serca) ale jako katoliczka dodam, że moim zdaniem jest mocno irracjonalny. Sama logika wymaga, by uznawać wartość ram dogmatycznych w kwestii mówienia o Bogu (a ten utwór kwestionuje wartość religijnej dogmatyki), bo jeśli takowy jest, to istnieją na Jego temat obiektywne, stałe Prawdy.