ŚFiNiA

jaKrów · Gość

RÓŻNICOWANIE SIĘ LUDZI

Lud Potemków poszedł drogą różnicowania w tzw. cywilizację chorych, inwalidów i brzydali. Każdy z ludu chciał się jakoś wyróżniać, w każdym razie od Człowieka a także od siebie wzajem.

Wyróżnianie z ludu Potemków przybiera formy okazałości społecznej. Stosunkowo najbliżsi drobnoustrojom boskim są ludzie niepozornego wzrostu, czyli mali ludzie.
Spośród ludzi małych chcących się wyróżniać powstają grubasy i tworzą nowe ciało społeczne.
Właśnie potrzeba wyróżniania się jest przyczyną tuszy. Bardzo łatwo bowiem odróżnić Okazałych od Małych.

Ileż to razy, siedząc przy stole zauważamy jak jakiś grubas rechocze, jak jakiś inny grubas pierdzi dajmy na to. To oni grubasy rechoczą, aby się wyróżniać, pierdzą albo i nawet wypróżniają się, śpiewając przy tym sprośne piosenki.

[/b]

jaKrów · Gość

TWORZENIE SPOŁECZEŃSTWA CHORYCH

Potrzeba wyróżniania się ludzi doprowadza do organizacji społeczeństwa chorych i zaraźliwych. Już nie wystarcza być grubasem, grubasem rechoczącym, pierdzącym czy inaczej. Zmusza to ludzi do poszukiwania nowych dróg wyróżniania się.
Znamy to, jak gruby ktoś chełpi się jakąś przypadłością nabytą. Że on posiada nie tylko tuszę ale i cukrzycę. A co to, a co to, a co to cukrzyca? pyta ten i ów... i zaraz wpada na pomysł że ma stwardnienie rozsiane.

Prostym sposobem odróżniania się ludzi w społeczeństwie jest pozbycie się jakiejś części ciała, np. nogi. Stąd się biorą inwalidzi, że oni pozbywają się nogi, może nie od razu, ale kuleją. Idzie taki do kościoła o lasce i naokoło wszyscy widzą, że on idzie o lasce i kuleje.

Adam Barycki · Gość

Panie Krowa, tylko zupełny idiota mógłby nie dostrzec w Panu wielkiego wariata. Jest Pan wielki, Pański geniusz jest niekwestionowany, ludzkość zachowa Pana w swej pamięci.

Adam Barycki