ŚFiNiA

Michał Dyszyński · Wysłany: Pią 18:59, 31 Mar 2017 Temat postu: Smak coca coli za PRL-u

Pamiętam smak coca-coli, jaki ten napój miał w czasach PRL-u. Sprzedawana w charakterystycznej szklanej butelce 0,33l miała nie tylko lepszy wygląd ale ten smak... :szacunek:

Kto nie pił coli za tamtych czasów, ten po prostu nie wie o czym mowa. To, zdaje się, było jeszcze wtedy, gdy coca (w nazwie coca-coli) oznaczała dodatek prawdziwej koki!
Tzn. nikt oczywiście (chyba?...) coca-colą się nie wprawił w stan euforii narkotycznej, ale o uzależniającym działaniu tu i ówdzie się wspominało. Co by nie rzec, smak był po prostu z zupełnie innej półki. Nie był to żaden cukrowy ulepek, ale miało w sobie to "coś". Potem oczywiście z nazwy coca-cola nie ostała się nie tylko koka, ale (jak gdzieś czytałem, choć już dawno, więc nie jestem do końca pewien) również i orzeszki cola zostały usunięte (też narkotyk, czy może z obawy przed uczuleniami klientów?...). Nazwa została... tylko jest po prostu bałamutna.
W każdym razie symbol amerykańskiego kapitalizmu - ten "wrogi" komunistom napój - paradoksalnie, najsmaczniejszy był w Polsce w czasach komunizmu. Czy to nie jest jakiś chichot historii?... :rotfl:

Dyskurs · Wysłany: Pią 19:03, 31 Mar 2017 Temat postu:

Don chichot

Karol Ustaw · Dołączył: 05 Mar 2017 Posty: 160 Przeczytał: 0 tematów

Mam wrażenie, że w tamtych czasach wiele rzeczy było lepszych. Pamiętam napój "Złota rosa". Coca-cola była smaczna, nawet zwykła woda mineralna miała w sobie "charakterek" w porównaniu z dzisiejszymi

Pralki wytrzymywały długie lata a nie tylko do daty końca gwarancji. Kabaret Starszych Panów zachwycał pomysłami, piosenkami, nastrojem...

krowa · Wysłany: Pią 19:22, 31 Mar 2017 Temat postu: Re: Smak coca coli za PRL-u

[quote="Michał Dyszyński"]Pamiętam smak coca-coli, jaki ten napój miał w czasach PRL-u. Sprzedawana w charakterystycznej szklanej butelce 0,33l miała nie tylko lepszy wygląd ale ten smak... :szacunek:
Kto nie pił coli za tamtych czasów, ten po prostu nie wie o czym mowa. To, zdaje się, było jeszcze wtedy, gdy coca (w nazwie coca-coli) oznaczała dodatek prawdziwej koki!
Tzn. nikt oczywiście (chyba?...) coca-colą się nie wprawił w stan euforii narkotycznej, ale o uzależniającym działaniu tu i ówdzie się wspominało. Co by nie rzec, smak był po prostu z zupełnie innej półki. Nie był to żaden cukrowy ulepek, ale miało w sobie to "coś". Potem oczywiście z nazwy coca-cola nie ostała się nie tylko koka, ale (jak gdzieś czytałem, choć już dawno, więc nie jestem do końca pewien) również i orzeszki cola zostały usunięte (też narkotyk, czy może z obawy przed uczuleniami klientów?...). Nazwa została... tylko jest po prostu bałamutna.
W każdym razie symbol amerykańskiego kapitalizmu - ten "wrogi" komunistom napój - paradoksalnie, najsmaczniejszy był w Polsce w czasach komunizmu. Czy to nie jest jakiś chichot historii?... :rotfl:[/quote]
[i]
[color=brown]
Nigdy nie było żadnej Coca-Coli, nie było PRL-u.

Historia dzieje się na naszych oczach. Śni się pod powiekami i przechodzi do pamięci.
Jednak większość ludzi przyjmuje historię z przekazu pośredniego. Uczą się w szkole o tym jak Jagiełło przepijał gorzką porażkę z Hitlerowcami właśnie Coca-Colą.

Sen mara Bóg wiara!
Niejaki Chrystus chciał opłynąć Amerykę ale tylko w książkach drukowanych na bieżąco. Tak samo ten, no, Kulczyk, przeszedł do historii, ale tak naprawdę żadnego Kulczyka nie było.

Cóż warte są te sny o potędze, dzieje pisane naprędce? Ano w coś trzeba wierzyć, żeby była odskocznia od pracy pańszczyźnianej. [/color][/i]

Michał Dyszyński · Wysłany: Pią 19:56, 31 Mar 2017 Temat postu:

Karol Ustaw · Dołączył: 05 Mar 2017 Posty: 160 Przeczytał: 0 tematów

Dyskurs · Wysłany: Pią 22:15, 31 Mar 2017 Temat postu:

Moj Dziadziu, siostra Mamy I Mama byli juz w Stanach od lat 70-tych wiec mialam tez dostep do gumy Bazooka Joe. Sprzedaz byla po przystepniejszych cenach niz Donaldy a kasa na paczki z konfitura z rozy jadalnej w Asie na ulicy 3 maja byla, bo gumy nigdy nie lubilam zuc I sprzedawalam caly moj przydzial oraz wiele innych towarow

Maciej · Gość

Wy to kurwa nic nie kumacie

MPe · Gość

Nigdy nie było żadnej Coca-Coli, nie było PRL-u.

Historia dzieje się na naszych oczach. Śni się pod powiekami i przechodzi do pamięci.
Jednak większość ludzi przyjmuje historię z przekazu pośredniego. Uczą się w szkole o tym jak Jagiełło przepijał gorzką porażkę z Hitlerowcami właśnie Coca-Colą.

Sen mara Bóg wiara!
Niejaki Chrystus chciał opłynąć Amerykę ale tylko w książkach drukowanych na bieżąco. Tak samo ten, no, Kulczyk, przeszedł do historii, ale tak naprawdę żadnego Kulczyka nie było.

Cóż warte są te sny o potędze, dzieje pisane naprędce? Ano w coś trzeba wierzyć, żeby była odskocznia od pracy pańszczyźnianej.

Michał Dyszyński · Wysłany: Pią 23:15, 31 Mar 2017 Temat postu:

Adam Barycki · Gość

No i co, szubrawcu, wpadłeś wreszcie w moje szpony. No, to hukaj dusza, piekła nie ma. Ale jutro, kochanieńki, jutro, dzisiaj już jestem pijaniusieńki.

Adam Barycki

Dyskurs

Pamiętam socjalizm w Polsce, bo wyjechałam na początku listopada w roku 1985. U nas niewiele brakowało, bo paczki ze Stanów przychodziły non-stop. Za mięsem nie stałam, bo nie przepadam a chleba w piekarni nie brakowało. Piszesz, że jest sporo towarów ale przemysłowych. Trzeba uważać co i gdzie się nabywa. Ja byłam przyzwyczajona owoce zrywac z krzewów czy drzew z pietyzmem aby złożyć je na okres zimowy i spreparować. Jak Mama upiekła chleb i posmarowało się go domowym masłem (zanim sprzedaliśmy 3 hektarowe gospodarstwo Dziadzia to pracowaliśmy w nim ale była tylko 1 krowa i koń, którymi opiekował się sąsiad), położyło się plaster białego sera i plaster pomidora z grządki, to żadne szynki się nie równały. Jak chcę mieć takie produkty, to jadę do lokalnych farm organicznych nabyć mleko i używam robota Kitchenaid do robienia masła a nie drewnianej maśniczki. Mąkę bez GMO kupuję z młyna w stanie Vermont i piekę chleb w sobotę. Właśnie wyjęłam zaczyn dla nas i sąsiadów, dokarmiłam mąką żytnią i wodą, dokarmię o 6 rano, o 12, a piec będę o 3 po południu. W Polsce stworzono dziki kapitalizm oparty na braku integralności. Dlatego jest tak niski wskaźnik uczciwości a egoizm bije rekord. Dlatego większość Polaków ma mierne szanse na zatrudnienie w dużych globalnych firmach, bo nie mają adekwatnych zdolności językowych, umiejętności technicznych i tak zwanych miękkich umiejętności czyli kreatywności, współpracy, i zaufania w samego siebie. Czy to się kiedyś zmieni? Nie wiem. Są wyjątki. Mąż bratanicy pracuje w polskiej firmie która prowadzi interesy z firmą amerykańską. Przyjeżdza do Stanów parę razy w roku a w czerwcu będą u nas we troje z córeczką używać naszego mieszkania na dole jako bazy i samochodu aby zwiedzić Nową Anglię. Ja mam niezmienny wzór do naśladowania - kochać i cieszyć się życiem. Dzisiaj syn przyniósł kartkę ze szkoły: " ... is a wonderful student, you and Mr. ... have done a great job. He is a living testimony of how well you raised him and the effort that it takes to instill values." Zakręciła mi się łza w oku, bo wartości, które przekazali nam Rodzice przechodzą na nasze dzieci.

Michał Dyszyński

Czasami też odnoszę wrażenie, że to życie w PRLu było jakieś takie bardziej... zwyczajne.
Chodzi mi o to, że teraz wszystko się robi na sterylnie, na doskonałą czystość, na coraz wyższe standardy. Kobiety muszą być wydepilowane (ostatnio próbują tę modę wmówić mężczyznom), nikt nie ma prawa pachnieć potem, tylko dezodorantem, jak matka opiekująca się dzieckiem wypije sobie piwko (aby choć trochę uspokoić nerwy, nadszarpnięte ciągłym pilnowaniem), to zaraz przyjdzie jakaś służba, urzędas, może też i dziennikarz, który ogłosi: pijana matka naraziła swoje dziecko na śmiertelne zagrożenie! Gdzie były służby?! Dlaczego nikt nie zabrał tej matce butelki piwa?! Zabrać jej to dziecko i oddać pod opiekę państwa! (może troszkę przesadzam)
Wszystko się zrobiło "według najwyższych standardów". Jak by upiorne wywindowanie wymagań bezpieczeństwa w jakimś zakresie było w stanie realnie zabezpieczyć nasze życie...
Szkodliwe utopie.... Absurd ludzi, którzy nie patrzą na całość sprawy, którzy skupiając się na wycinkowych aspektach właściwie tylko szkodzą, tylko psują (co ciekawe przy tym MAJĄC DOBRE INTENCJE :rotfl:

).
Bo dziecku w domu dziecka wcale nie będzie lepiej (tam z kolei nierealne standardy pedagogiczne powodują, że opieka nad jakże często trudną młodzieżą jest de facto bardzo mało skuteczna i to najbardziej zaburzone, agresywne dzieci nadają ton, właściwie rządząc w grupie rówieśników, jako że nic im nie można zrobić; wszak ostrzejsze reakcje wychowawców będą "niepedagogiczne" albo "nieprofesjonalne", a na tłumaczenia i gadania tamci zaburzeni już nie zwracają uwagi).
Dzisiejszy świat ma nierealne postrzeganie skuteczności organów państwowych. Ludziom wydaje się, że skoro państwo ma prawo coś nakazywać, to jak to coś nakaże, to tak właśnie będzie, a nawet jak się ktoś sprzeciwi, to państwo to wyegzekwuje. Realia są takie, że pewnych ludzi prawo jakby nie obowiązuje, podczas gdy innych obowiązuje w absurdalny, przesadzony sposób. Za komuny było siermiężnie i biednie, ale ludziom aż tak nie odbijało na punkcie wyglądu (siebie, mieszkania, samochodu), stanu posiadania, czy ogólnie życiowego sukcesu. Ten sukces dzisiaj stał sie takim bogiem, że co niektórym na jego punkcie po prostu odwaliło.

Dyskurs

Wiem Michał, bo jak mam więcej czasu i możliwości to kupuje polskie seriale i oglądam. Pomiędzy Ojcem Mateuszem, Przyjaciółkami, i Blondynka potrafię wypośrodkować które wartości służą afirmacji życia w rodzinie a które nie. Dla przykładu "plastikowa" Dorota z Przyjaciółek może kogoś bawić. Mnie nie. Nie tylko żyje od 32 lat w innym świecie ale mam w ramię referencji długi okres zmian w regionie w którym mieszkam - Nowa Anglia. Tak jak w firmie szanuje się szefa i tego kto czyści sanitariaty, tak w srodowisku wspiera się sąsiadów, podniesie śmieć z chodnika, etc. Oczywiście są miejsca pełne patologii jak Mattapan w metropolii bostońskiej, ale nigdy tam nie byłam i nie będę. Mieszkam na spokojnej ulicy gdzie ludzie mieszkają w różnych - mniejszych i większych, starszych i nowszych - domach, jeżdżą różnymi samochodami, i nikt nie zwraca na to uwagi. Wspieramy się nawzajem jako sasiedztwo. Jak pisałam, niedługo będę musiała podjąć decyzję o przeprowadzce do Vancouver, WA i pracy w Portland, OR i sprawdziłam wiele filmików na YT ale nie przekażą mi tego co odczułabym sama jadąc tam tylko na parę dni. I tak chyba zrobię, mimo, iż mam restrykcje czasowe z powodu nadchodzących egzaminów. W przyszły weekend pewnie polecę i posmakuje. Jeśli cokolwiek nie będzie mi odpowiadać, to żadne pieniadze nie zmusiłyby mnie do opuszczenia mojej ulicy i miasta. Pracę znajdę bez żadnych problemów lokalnie. Nie muszę się spieszyć. Na koncie szybkiego dostępu do gotówki mam 50 tysięcy dolarów. W inwestycjach muszę sprawdzić, bo nie zaglądam a jest tego sporo. Jeśli nie przyjmę oferty przeprowadzki, to mogę jeszcze pracować w Canton, MA do końca czerwca z dodatkowym bonusem retencyjnym. Potem firma będzie mi płacić przez pół roku. Koledzy i koleżanki z HR, którzy odeszli wczoraj, w poniedziałek idą do nowych prac. Mam ich w Linkedin i FB więc pozostaniemy w kontakcie. Pokora uczy nas, że żeby istniało państwo, musi być dobrze funkcjonującą ekonomia oparta na efektywnych firmach, które dzisiaj muszą zatrudniać wysoko produktywnych wspolpracujacych pracowników z zaufaniem w siebie aby nie tylko być o krok do przodu od konkurencji ale żeby się utrzymać na rynku. Wczoraj w trakcie rozmowy kwalifikacyjnej z moja potencjalną szefowa, doszłam do wniosku, że mimo różnicy wieku dzielimy ten sam system wartości. Ona urodziła się w Meksyku, ja w Polsce. Ona ma 35, ja 56 lat. Mimo, tych różnic regionowych i wiekowych, jesteśmy skoncentrowane na czynieniu dobra z wartością dodana dla wszystkich - wartościa odnawialną. Zobaczymy co doswiadcze i zdecyduje. Może ona da mi więcej czasu. Zapytam w poniedziałek, bo odchodząca szefowa grupy profesjonalistów wyjechała na Florydę a ja siedząc przy niej i współpracując z nią wiem doskonale jak mają się kręcić "trybiki" aby wszystko stało się dokładnie na czas i precyzyjnie do "bólu". Zobaczymy

Aluś

Aluś

Maciej · Gość