Forum ŚFiNiA Strona Główna ŚFiNiA
ŚFiNiA - Światopoglądowe, Filozoficzne, Naukowe i Artystyczne forum - bez cenzury, regulamin promuje racjonalną i rzeczową dyskusję i ułatwia ucinanie demagogii. Forum założone przez Wuja Zbója.
 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy   GalerieGalerie   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

Tajemnice implikacji v. Beta 7.0

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum ŚFiNiA Strona Główna -> Metodologia / Forum Kubusia
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 32225
Przeczytał: 39 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Pią 21:14, 23 Maj 2008    Temat postu: Tajemnice implikacji v. Beta 7.0

Istota implikacji:
Jest gwarancja - jest implikacja
Nie ma żadnej gwarancji - nie ma implikacji
Gwarancja = warunek wystarczający w implikacji



Elementarz algebry Boole’a
Teoria implikacji prostej i odwrotnej

Części:
Część I Fundamenty algebry Boole'a
Część II Teoria implikacji prostej i odwrotnej 1
Część III Teoria implikacji prostej i odwrotnej 2
Część IV Wojna o implikację
Część V Matematyczne fundamenty logiki człowieka
Część VI Tajemnice implikacji


Część VI
Tajemnice implikacji



Autor: Kubuś

Kubuś – wirtualny, Internetowy Miś


W pracach nad teorią implikacji bezcennej pomocy udzielili Kubusiowi przyjaciele:

Irbisol (sfinia), Miki (sfinia), Rafał3006 (sfinia), WujZbój (sfinia)

Wielkie dzięki !

Szczególne podziękowania WujowiZbójowi za jego nieskończoną cierpliwość w dyskusjach z Kubusiem.

Spotkało się czterech odpowiednich ludzi w odpowiednim miejscu i czasie, gdyby zabrakło któregokolwiek ogniwa ta teoria nie mogłaby zaistnieć.


Spis treści:

1.0 Notacja
2.0 Podstawowe definicje
2.1 Definicja implikacji prostej
2.2 Definicja implikacji odwrotnej
2.3 Rodzaje implikacji
2.4 Prawa Kubusia

3.0 Implikacje bezczasowe i implikacje przyszłość
4.0 Implikacje-przyszłość niezależne od człowieka
4.1 Implikacja-przyszłość prosta
4.2 Implikacja-przyszłość odwrotna

5.0 Obietnice
5.1 Rodzaje obietnic
5.2 Równoważność implikacyjna w obietnicy
5.3 Analiza obietnicy

6.0 Groźby
6.1 Równoważność implikacyjna w groźbie
6.2 Analiza groźby

7.0 Tajemnice implikacji
7.1 Zwolnienia w obietnicy i groźbie

7.2 Obietnice w języku mówionym
7.2.1 Zwiększenie prawdopodobieństwa dostania nagrody
7.2.3 Przypadek nie spełnienia warunku w obietnicy

7.3 Groźby w języku mówionym
7.3.1 Zwiększenie prawdopodobieństwa wykonania groźby
7.3.2 Zmniejszenie prawdopodobieństwa wykonania kary

7.4 Człowiek jest z natury dobry

8.0 Matematyczny warunek nagrody w obietnicy
9.0 Matematyczny warunek kary w groźbie

10.0 Równoważność, operator idiotów i psychopatów
11.0 Katastrofalny stan współczesnej logiki klasycznej w obsłudze języka mówionego


Wstęp.

Implikacja to logika ludzi normalnych, przyjaciół.

Aksjomat człowieka normalnego:
Kto nie jest moim wrogiem jest moim (potencjalnym) przyjacielem.

Jeśli pytamy lub prosimy o cokolwiek nieznajomego człowieka to prawie na pewno spotkamy się z pozytywną odpowiedzią.

Jeśli obiecujemy cokolwiek swojemu przyjacielowi to dotrzymujemy słowa, jeśli grozimy własnemu dziecku to na pewno nie wykonamy kary jeśli nie spełni warunku kary i często nie wykonamy kary nawet jak spełni warunek kary (akt łaski).

Dla wrogów mamy taką logikę "wszelkie chwyty dozwolone byleby zniszczyć wroga" - tu oczywiście żadna matematyka nie obowiązuje. W tym przypadku często świadomie łamiemy prawa matematyczne byleby zniszczyć wroga … nasz wróg robi dokładnie to samo.

Teoria implikacji prostej i odwrotnej obowiązuje wszędzie, nawet w świecie bandziorów, bo bandzior też ma przyjaciół - innych bandziorów.

Jeśli bandyta porywa dla okupu to doskonale wie że nie warto zabijać jeśli dostanie okup, bo gdyby wszystkie bandy na świecie tak robiły to ... koniec interesu.


1.0 Notacja

# - różne
* - symbol iloczynu logicznego (AND), w mowie potocznej spójnik 'i'
+ - symbol sumy logicznej (OR), w mowie potocznej spójnik "lub"
~ - przeczenie, negacja (NOT), w mowie potocznej przeczenie "nie"
~(...) - w mowie potocznej "nie może się zdarzyć że ...", "nie prawdą jest że ..."
A = ~(~A) - prawo podwójnego przeczenia
<=> - symbol równoważności

=> - operator implikacji prostej, w naturalnym języku mówionym (logice człowieka) spójnik "musi" między p i q
Jeśli liczba jest podzielna przez 8 to "musi" być podzielna przez 2
P8=>P2
Zajście P8 wystarcza, aby zaszło P2
W implikacji prostej p musi być warunkiem wystarczającym dla q

~> - operator implikacji odwrotnej, w naturalnym języku mówionym (logice człowieka) spójnik "może" między p i q
Jeśli liczba jest podzielna przez 2 to "może" być podzielna przez 8
P2~>P8
Zajście P2 jest konieczne, aby zaszło P8
W implikacji odwrotnej p musi być warunkiem koniecznym dla q

W naturalnej logice człowieka spójnik „musi” między p i q decyduje o tym iż jest to implikacja prosta, zaś spójnik „może” decyduje o tym iż jest to implikacja odwrotna. Spójniki te ujęto w cudzysłów, aby ten fakt uwypuklić.


1.0 Notacja

# - różne
* - symbol iloczynu logicznego (AND), w mowie potocznej spójnik 'i'
+ - symbol sumy logicznej (OR), w mowie potocznej spójnik "lub"
~ - przeczenie, negacja (NOT), w mowie potocznej przeczenie "nie"
~(...) - w mowie potocznej "nie może się zdarzyć że ...", "nie prawdą jest że ..."
A = ~(~A) - prawo podwójnego przeczenia
<=> - symbol równoważności

=> - operator implikacji prostej, w naturalnym języku mówionym (logice człowieka) spójnik "musi" między p i q
Jeśli liczba jest podzielna przez 8 to "musi" być podzielna przez 2
P8=>P2
Zajście P8 wystarcza, aby zaszło P2
W implikacji prostej p musi być warunkiem wystarczającym dla q

~> - operator implikacji odwrotnej, w naturalnym języku mówionym (logice człowieka) spójnik "może" między p i q
Jeśli liczba jest podzielna przez 2 to "może" być podzielna przez 8
P2~>P8
Zajście P2 jest konieczne, aby zaszło P8
W implikacji odwrotnej p musi być warunkiem koniecznym dla q


2.0 Podstawowe definicje

Definicja:
Zdanie jest zdaniem poprawnym jeśli da się określić jego prawdziwość lub fałszywość.

Jeśli zdanie jest prawdziwe to przypisujemy mu wartość 1 = „prawda”, zaś jeśli fałszywe to przypisujemy mu wartość 0 = ”fałsz”.

Definicja implikacji:
Implikacją jest dowolne zdanie ujęte w spójnik „Jeśli… to…”

Mówiąc o implikacji, będziemy mieli na myśli implikację w najszerszym tego słowa znaczeniu jak w definicji wyżej. Jeśli w czasie analizy implikacji okaże się, że implikacja spełnia definicję implikacji prostej lub odwrotnej, to taką implikację nazwiemy implikacją właściwą.

Definicja implikacji właściwej:
Implikacja właściwa to implikacja spełniająca definicję implikacji prostej lub definicję implikacji odwrotnej. W przeciwnym przypadku implikacja jest niewłaściwa.


2.1 Definicja implikacji prostej

Definicja implikacji prostej:
p=>q = ~p + q = ~(p*~q)

p=>q
Jeśli zajdzie p to „musi” zajść q (z p „musi” wynikać q”)
W implikacji prostej właściwej zajście p jest warunkiem wystarczającym dla zajścia q
Warunek wystarczający = gwarancja
gdzie:
p=>q
p – poprzednik implikacji (zawsze po spójniku “Jeśli…”
q – następnik implikacji (zawsze po spójniku „to...”)
=> - operator implikacji prostej, spójnik „musi” między p i q w naturalnej logice człowieka

Definicja zero-jedynkowa implikacji prostej:
Kod:
p q p=>q
1 1  1
1 0  0
0 0  1
0 1  1


2.2 Definicja implikacji odwrotnej

Definicja implikacji odwrotnej:
p~>q = p + ~q = ~(~p*q)

p~>q
Jeśli zajdzie p to „może ” zajść q (z p „może” wynikać q)
W implikacji odwrotnej właściwej p musi być warunkiem koniecznym dla q
gdzie:
p~>q
p – poprzednik implikacji (zawsze po spójniku “Jeśli…”)
q – następnik implikacji (zawsze po spójniku „to...”)
~> - operator implikacji odwrotnej, spójnik „może” między p i q w naturalnej logice człowieka

Definicja implikacji odwrotnej w wersji zero-jedynkowej:
Kod:
p q p~>q = p<=q
1 1  1
1 0  1
0 0  1
0 1  0

W implikacji odwrotnej właściwej między p i q musi zachodzić warunek konieczności.


2.3 Rodzaje implikacji

Definicje:
p=>q = ~p + q - definicja implikacji prostej
p~>q = p + ~q - definicja implikacji odwrotnej

Ze względu na rodzaj implikacje możemy podzielić na implikacje proste, odwrotne i przeciwne.

p=>q - implikacja prosta
q=>p = p<=q = p~>q - implikacja przeciwna do implikacji prostej przechodzi w implikację odwrotną
p~>q - implikacja odwrotna
q~>p = p<~q = p=>q - implikacja przeciwna do implikacji odwrotnej przechodzi w implikację prostą

2.4 Prawa Kubusia

p=>q = ~p ~> ~q - prawo zamiany implikacji prostej na implikację odwrotną
p~>q = ~p => ~q - prawo zamiany implikacji odwrotnej na implikację prostą


3.0 Implikacje bezczasowe i implikacje przyszłość

Implikacje możemy podzielić pod względem ich zajścia w czasie na:

I.
Implikacje bezczasowe - w których nie występuje związek z czasem
II.
Implikacje przyszłość (czasowe) - mające związek z przyszłością

Implikacje bezczasowe są bardzo proste i zostały wyczerpująco omówione w części V „Matematyczne fundamenty logiki człowieka”

Najciekawsze i wzbudzające najwięcej emocji są implikacje przyszłość (czasowe). W tej grupie implikacji możemy wyróżnić implikacje czasowe w których nic nie zależy od człowieka oraz implikacje w których wszystko zależy od człowieka (groźby i obietnice).

Implikacje przyszłość niezależne od człowieka:

Jeśli będzie padało to gleba będzie mokra
P=>M - jeśli będzie padało to gleba „na pewno” będzie mokra, implikacja prosta bo „na pewno”

Jeśli będzie pochmurno to może padać
CH~>P - implikacja odwrotna bo „może” padać, ale nie musi

Implikacje przyszłość zależne od człowieka (obietnice i groźby):

Jeśli zdasz egzamin dostaniesz komputer
E=>K - implikacja prosta bo dobrowolnych obietnic „musimy” dotrzymywać

Jeśli ubrudzisz spodnie dostaniesz lanie
B~>L - implikacja odwrotna bo nadawca „ma prawo” do darowania dowolnej kary przy spełnionym warunku kary, inaczej jego wolna wola leży w gruzach.


4.0 Implikacje-przyszłość niezależne od człowieka

Z teorii wiemy, że w implikacjach bezczasowych możemy zamienić p i q i otrzymamy poprawną implikację odwrotną, oczywiście nie równoważną.

Jeśli liczba jest podzielna przez 8 to „na pewno” jest podzielna przez 2
P8=>P2 - implikacja prosta
Implikacja poprawna bo P8 jest warunkiem wystarczającym P2

Jeśli liczba jest podzielna przez 2 to „może” być podzielna przez 8
P2~>P8 - implikacja odwrotna
Implikacja poprawna bo P2 jest warunkiem koniecznym dla P8

Inaczej jest w implikacjach czasowych. Tu parametr czasu generuje z dowolnej poprawnej implikacji prostej lub odwrotnej aż cztery możliwości, dwie dotyczące przyszłości i dwie dotyczące przeszłości.

p=>q - implikacja prosta
Jeśli zajdzie przyczyna p to „na pewno” zajdzie skutek q

p~>q - implikacja odwrotna
Jeśli zajdzie przyczyna p to „może” zajść skutek q


4.1 Implikacja-przyszłość prosta

A - Przyszłość

I.
Zdanie wypowiedziane:
Jeśli będzie padało to gleba będzie mokra
P=>M (prawda)
Jeśli będzie padało to gleba „na pewno” mokra, implikacja prosta bo „na pewno”
Implikacja poprawna bo deszcz jest warunkiem wystarczającym, aby gleba była mokra.

Powyższa prawda wymusza poniższy fałsz:
P=>~M (fałsz)
Jeśli będzie padało to gleba będzie sucha (~M)

…. a jeśli nie będzie padało ?
P=>M = ~P ~> ~M - prawo zamiany implikacji prostej na równoważną implikację odwrotną
~P ~> ~M
Jeśli nie będzie padało to gleba „może” być sucha (~M) lub „może” być mokra (M) bo np. sztuczne nawadnianie pól

II.
Po zamianie p i q w I musi wystąpić implikacja odwrotna.
Jeśli gleba będzie mokra to przyczyną tego „może” być wcześniejszy deszcz
M~>P
Jeśli gleba będzie mokra to wcześniej „mogło” padać lub wcześniej pole mogło być sztucznie nawodnione. Zauważmy, że nie jest to naturalna implikacja tzn. w praktyce prawie nikt tak nie powie, niemniej jednak to ma sens.

B - Przeszłość

Ze zdania I można wygenerować dwie implikacje dotyczące przeszłości. Zakładamy oczywiście, że nie znamy rozstrzygnięcia implikacji która już zaszła.

III.
Jeśli padało to gleba „musiała” być mokra
P=>M - twarda prawda, bez żadnych wyjątków
Implikacja poprawna bo deszcz jest warunkiem wystarczającym dla mokrej gleby

Powyższe zdanie, zawsze prawdziwe, determinuje poniższe, zawsze fałszywe:
P=>~M - twardy fałsz, bez żadnych wyjątków
Jeśli padało to gleba była sucha (~M) - oczywisty, twardy fałsz.

Dowiedzmy się co mogło się stać gdy nie padało:
P=>M = ~P ~> ~M - prawo zamiany implikacji prostej na równoważna implikację odwrotną
~P ~> ~M
Jeśli nie padało, to gleba „mogła” być sucha (~M) lub „mogła” być mokra bo np. sztuczne nawadnianie pól.

IV.
Po zamianie p i q w III musimy otrzymać poprawną implikację odwrotną
Jeśli gleba była mokra to „mogło” padać
M~>P
Jeśli gleba była mokra to mogło padać (P) lub mogło nie padać (~P) ale w tym przypadku gleba musiała być sztucznie nawadniana.

Zbadajmy przypadek dla gleby suchej.
M~>P = ~M => ~P - prawo zamiany implikacji odwrotnej na implikacje prostą
~M => ~P
Jeśli gleba była sucha (~M) to „na pewno” nie padało (twarda prawda)

Powyższa twarda prawda determinuje twardy fałsz:
~M=>P
Jeśli gleba była sucha, to padało (twardy fałsz)


4.2 Implikacja-przyszłość odwrotna

A- Przyszłość

I.
Zdanie wypowiedziane:
Jeśli będzie pochmurno to może padać
CH~>P
Implikacja poprawna bo chmury są warunkiem koniecznym deszczu
Jeśli będzie pochmurno to „może” padać (P) lub „może” nie padać (~P).

CH~>P = ~CH => ~P - prawo zamiany implikacji odwrotnej na implikacje prostą
~CH => ~P (twarda prawda)
Jeśli nie będzie pochmurno to „na pewno” nie będzie padać

Powyższa twarda prawda wymusza twardy fałsz:
~CH=>P (twardy fałsz)
Jeśli nie będzie pochmurno to będzie padać (fałsz)

II.
Po zamianie p i q w I musimy wylądować w implikacji prostej bo wyżej była odwrotna

Jeśli będzie padać to „na pewno” będzie pochmurno
P=>CH
Implikacja poprawna bo deszcz jest warunkiem wystarczającym dla chmur (twarda prawda)

Twarda prawda wyżej wymusza twardy fałsz niżej:
P => ~CH
Jeśli będzie padało to nie będzie chmur (twardy fałsz)

P=>CH = ~P ~> ~CH - prawo zamiany implikacji prostej na odwrotną
~P ~> ~CH
Jeśli nie będzie padać to może być pogodnie (~CH) lub może być pochmurno (CH).

B - Przeszłość

Ze zdania I można wygenerować dwie implikacje dotyczące przeszłości. Zakładamy oczywiście, że nie znamy rozstrzygnięcia implikacji która już zaszła.

III
Jeśli było pochmurno to „mogło” padać
CH~>P
Jeśli było pochmurno to „mogło” padać (P) lub mogło nie padać (~P).

CH~>P = ~CH => ~P - prawo zamiany implikacji odwrotnej na prostą
~CH => ~P
Jeśli było pogodnie (~CH) to „na pewno” nie padało (oczywista prawda)

Powyższa prawda wymusza poniższy fałsz:
~CH => P
Jeśli nie było chmur to padało (oczywisty fałsz)

IV.
Po zamianie p i q w III musimy otrzymać poprawną implikację prostą.
P=>CH
Jeśli padało to „na pewno” były chmury (prawda)

Powyższa prawda wymusza poniższy fałsz:
P=>~CH
Jeśli padało to nie było pochmurno (fałsz)

P=>CH = ~P ~> ~CH - prawo zamiany implikacji prostej na odwrotną
~P ~> ~CH
Jeśli nie padało to mogło być pogodnie (~CH) lub mogło być pochmurno (CH).


5.0 Obietnice

Wszelkie obietnice to klasyczny przykład implikacji-przyszłość prostej w 100% zależnej od człowieka.

Definicja obietnicy:
Jeśli dowolny warunek to nagroda
W=>N
Jeśli spełnię warunek nagrody to „muszę” dostać nagrodę, implikacja prosta bo „muszę”.

Wszelkie obietnice podlegają pod implikację prostą bo dobrowolnych obietnic musimy dotrzymywać. Skorzystajmy z prawa Kubusia, aby dowiedzieć się co będzie jeśli nie spełnimy warunku nagrody.

W=>N = ~W ~> ~N - prawo zamiany implikacji prostej na implikację odwrotną
~W ~> ~N
Jeśli nie spełnię warunku nagrody to „może się zdarzyć” (implikacja odwrotna), że nie dostanę nagrody. Wynika z tego, że również „może się zdarzyć” że dostanę nagrodę, mimo nie spełnienia warunku nagrody, bo nie ma innych możliwości. Jak widać, nadawca nie zostaje kłamcą nawet jeśli wręczy nagrodę mimo nie spełnienia warunku nagrody (akt miłości). Zauważmy, że nagrody obiecujemy zwykle swoim przyjaciołom, że bardzo często dajemy nagrodę nawet jeśli odbiorca nie spełni warunku nagrody. Gdybyśmy nie mogli tego zrobić, to nasza wolna wola leży w gruzach.

Po stronie nadawcy implikacja prosta to nadzieja, marzenie, że odbiorca spełni warunek nagrody np. zda egzamin, będzie grzeczny itp.

Po stronie odbiorcy implikacja prosta to nadzieja, że nawet jeśli nie spełnię warunku nagrody to i tak mogę otrzymać nagrodę. Oczywiście nadzieja będzie tym większa, im więcej włożymy wysiłku w spełnienie warunku nagrody. Może się zdarzyć, że mimo starań nie spełnimy warunku np. nie zdamy egzaminu. Nadawca to Wielki Brat który patrzy, jeśli doceni nasze starania to nagroda murowana. Nadawca ma w tym przypadku 100% wolnej woli, może wręczyć nagrodę pod byle pretekstem i nie musi się z tego tłumaczyć. Może też nie wręczyć nagrody z uzasadnieniem że nie spełniliśmy warunku nagrody i kropka, też nie musi się tłumaczyć.


5.1 Rodzaje obietnic

Definicja obietnicy:
Jeśli dowolny warunek to nagroda
W=>N

Możemy wyróżnić trzy rodzaje obietnic.

1.
Obietnica z natychmiastową wykonalnością

Jeśli zdasz egzamin dostaniesz komputer
E=>K
Jeśli zdam egzamin to muszę dostać komputer, jeśli nie zdam to mogę dostać z dowolnym uzasadnieniem niezależnym np. bo cię kocham.

2.
Obietnica z wykonalnością odroczoną w czasie

Kto przyjdzie jutro dostanie gotowca
P=>G - przyjdzie jutro to gotowiec
Implikacja jest ważna do chwili egzaminu który może być za dowolny okres czasu. Oczywiście jeśli ktoś przyjdzie w jakimkolwiek innym dniu byle przed egzaminem to też może dostać gotowca, to tylko i wyłącznie wolna wola nadawcy. Po egzaminie powyższa implikacja traci swoją ważność (i sens).

3.
Obietnica z wykonalnością nieograniczoną w czasie

Jeśli wygram milion w TOTKA to kupię ci samochód
M=>S - jeśli milion to samochód
Ta implikacja działa do chwili wygrania miliona w TOTKA, wtedy musimy kupić samochód. Prawdopodobieństwo tego zdarzenia jest jednak minimalne. Oczywiście w dowolnym momencie możemy podarować samochód pod byle pretekstem, zajdzie wtedy implikacja.


5.2 Równoważność implikacyjna w obietnicy

Definicja obietnicy:
Jeśli dowolny warunek to nagroda
W=>N

Wszelkie obietnice obsługiwane są przez implikację prostą, bo dobrowolnych obietnic należy dotrzymywać. Każda obietnica zawiera w sobie równoważność implikacyjną, może zajść ale nie musi.

Zobaczmy to na przykładzie:

Jeśli zdasz egzamin dostaniesz komputer
E=>K – implikacja prosta

Analiza:
1. E K =1 – egzamin to komputer (gwarancja)
2. E ~K = 0 – egzamin to na 100% komputer jak wyżej
3. ~E ~K =1 – nie egzamin to nie komputer
4. ~E K =1 – nie egzamin to komputer (akt miłości)

Jeśli zdałem egzamin to mam gwarantowany komputer (1). To wymuszenie jest identyczne w implikacji i równoważności.

Jeśli nie zdałem egzaminu to mogę mieć komputer albo nie mieć. Jeśli ojciec zastosuje akt miłości to mam komputer dzięki linii 4, zaszła implikacja. Ojciec ma jednak prawo nie wręczyć komputera zgodnie z linią 3 i nie jest kłamcą. W tym przypadku zajdzie równoważność implikacyjna, bo w linii 4 będzie automatycznie 0. Zauważmy jednak, że równoważność implikacyjną możemy stwierdzić wyłącznie po fakcie egzaminu, czyli musztarda po obiedzie. W momencie wypowiadania obietnica jest zawsze implikacją bo nikt nie zna przyszłości. W obietnicy prawdopodobieństwo zajścia implikacji jest duże, zaś równoważności implikacyjnej małe.


5.3 Analiza obietnicy

A - Przyszłość

I.
Zdanie wypowiedziane:
Jeśli zdasz egzamin dostaniesz komputer
E=>K
Implikacja poprawna bo zdanie egzaminu jest warunkiem wystarczającym dla otrzymania komputera.
Jeśli zdam egzamin to „muszę” otrzymać komputer (twarda prawda)

Powyższa prawda wymusza poniższy fałsz:
E=>~K
Jeśli zdam egzamin to nie dostanę komputera (fałsz, nadawca jest kłamcą)

… a jak nie zdam egzaminu ?

E=>K = ~E ~> ~K - prawo zamiany implikacji prostej na równoważną implikację odwrotną
~E ~> ~K
Jeśli nie zdam egzaminu to „mogę” nie dostać komputera lub „mogę” dostać komputer (akt miłości). W tym przypadku nadawca ma 100% wolnej woli i może zrobić co chce, dać nagrodę lub nie dać.

II
Po zamianie p i q w implikacji I lądujemy w implikacji odwrotnej

W poniższych zdaniach komentujemy obietnicę I, tylko wtedy to ma sens.

Jeśli dostaniesz komputer to może się to stać dzięki wcześniej zdanemu egzaminowi lub dzięki temu, że ojciec zastosuje akt miłości i da ci komputer mimo nie zdanego egzaminu.
K~>E
Jak widać kombinujemy tu jak „koń pod górkę”. W praktyce prawie nikt tak udziwnionej implikacji nie powie. Pamiętajmy, że rozważamy tu różne możliwe kombinacje po wypowiedzianym zdaniu I.

K~>E = ~K => ~E - prawo zamiany implikacji odwrotnej na implikacje prostą
~K => ~E
Jeśli nie będziesz miał komputera to „na pewno” będzie to wynikiem nie zdanego wcześniej egzaminu oraz faktu, że nadawca nie skorzystał z aktu miłości czyli wręczenia komputera mimo nie zdanego egzaminu.

B - Przeszłość

Z obietnicy I można wygenerować dwie implikacje dotyczące przeszłości. Zakładamy oczywiście, że nie znamy rozstrzygnięcia implikacji która już zaszła.

III.
Jeśli zdałeś egzamin to „na pewno” dostałeś komputer
E=>K - prawda bez żadnych wyjątków

Powyższa prawda wymusza poniższy fałsz:
E=>~K
Jeśli zdałeś egzamin to nie dostałeś komputera (fałsz, nadawca jest kłamcą bo obiecywał I )

E=>K = ~E ~> ~K - prawo zamiany implikacji prostej na implikację odwrotną
~E ~> ~K
Jeśli nie zdałeś egzaminu to „mogłeś” nie dostać komputera (~K) lub „mogłeś” dostać komputer jeśli nadawca zastosował akt miłości (dał komputer mimo nie zdanego egzaminu).

IV.
Po zamianie p i q w implikacji III musimy otrzymać implikację odwrotną.

Jeśli dostałeś komputer to „mogłeś” zdać egzamin
K~>E
Jeśli masz komputer bo „mogłeś” zdać egzamin lub „mogłeś” nie zdać egzaminu i dostałeś komputer bo nadawca dał ci go mimo nie zdanego egzaminu (akt miłości)

Sprawdźmy co mogło zajść jeśli nie mam komputera.
K~>E = ~K => ~E - prawo zamiany implikacji odwrotnej na prostą
~K => ~E - twarda prawda
Jeśli nie masz komputera to „na pewno” nie zdałeś egzaminu i nadawca nie skorzystał z przysługującego mu prawa do jego wręczenia mimo nie zdanego egzaminu (nie zastosował aktu miłości).

Jeśli powyższe jest prawdą, to poniższe musi być fałszem.
~K => E - twardy fałsz
Jeśli nie masz komputera a zdałeś egzamin to nadawca jest kłamcą


6.0 Groźby

Wszelkie groźby to klasyczny przykład implikacji-przyszłość odwrotnej w 100% zależnej od człowieka.

Definicja groźby:
Jeśli dowolny warunek to kara
W~>K
Jeśli spełnię warunek kary to „mogę” zostać ukarany, ale nie muszę. Implikacja odwrotna bo „mogę” w naturalnej logice człowieka. Wszelkie groźby podlegają pod implikacje odwrotną, gdyż nadawca „ma prawo” darować dowolna karę. Gdyby nie mógł tego zrobić to jego wolna wola leży w gruzach.

Jeśli odbiorca spełni warunek kary to nadawca ma 100% wolnej woli, może walić, albo darować karę i nie ma najmniejszych szans na zostanie kłamcą. Sadysta może zawsze wykonywać karę, człowiek dobrotliwy może wszystkie kary darować, obaj nie są kłamcami.

Skorzystajmy z prawa Kubusia aby dowiedzieć się, co będzie w przypadku nie spełnienia warunku kary.

W~>K = ~W => ~K - prawo zamiany implikacji odwrotnej na implikację prostą
~W => ~K
W implikacji prostej obowiązuje warunek wystarczający.
Zajście ~W jest warunkiem wystarczającym zajścia ~K
Jeśli nie spełnię warunku kary to „na pewno” nie zostanę ukarany.

W groźbie nadawca ma nadzieję (marzenie), że odbiorca nie spełni warunku kary i nie będzie musiał karać. Jeśli odbiorca spełni warunek kary to nadawca może wykonać karę lub ją darować zgodnie ze swoim „widzi mi się”, czyli wolną wolą.

Po stronie odbiorcy również występuje nadzieja (marzenie), że nawet jeśli spełni warunek kary to nadawca nie wykona kary (akt łaski). W groźbie decyzję o darowaniu kary podejmuje wyłącznie nadawca, odbiorca nie ma tu nic do powiedzenia.


6.1 Równoważność implikacyjna w groźbie

Definicja groźby:
Jeśli dowolny warunek to kara

Wszelkie groźby obsługiwane są przez implikację odwrotna gdyż nadawca ma prawo do darowania dowolnej kary, inaczej jego wolna wola leży w gruzach. Każda groźba zawiera w sobie równoważność implikacyjną, może zajść ale nie musi.

Przykład:
Jeśli ubrudzisz spodnie dostaniesz lanie
B~>L – ubrudzone to lanie, implikacja odwrotna bo nadawca ma prawo do darowania kary (akt łaski).

Analiza:
1. B L =1 – brudne to lanie
2. B ~L =1 – brudne to nie lanie (akt łaski)
3. ~B ~L =1 – nie brudne to nie lanie (gwarancja)
4. ~B L =0 - nie brudne to zakaz lania

W linii 3 mamy gwarancję braku lania w przypadku czystych spodni, co zachodzi zarówno w implikacji jak i równoważności.

Jeśli ubrudziłem spodnie to albo dostanę lanie albo nie. Wszystko zależy od nadawcy, który może zrobić co mu się podoba. Jeśli wykona karę zgodnie z linią 1 to zajdzie równoważność implikacyjna, bo w linii 2 będzie wówczas automatycznie 0. Jeśli zrezygnuje z wykonania kary to zajdzie implikacja zgodnie z linią 2 (akt łaski), w linii 1 będzie wówczas 0. Podobnie jak w obietnicy możemy stwierdzić co zaszło dopiero po fakcie. W momencie wypowiadania groźba jest zawsze implikacją, bo nikt nie zna przyszłości.

W praktyce człowiek wypowiada dużo gróźb których nie wykonuje, w szczególności do dzieci. Zachodzi wówczas implikacja (akt łaski). Znaczna część gróźb jest jednak wykonywana przy spełnionym warunku kary (równoważność implikacyjna), inaczej groźby będą lekceważone przez odbiorcę.


6.2 Analiza groźby

A - Przyszłość

I.
Jeśli ubrudzisz spodnie dostaniesz lanie
B~>L
Implikacja odwrotna poprawna, bo brudne spodnie są warunkiem koniecznym lania
Jeśli brudne spodnie to „może” wystąpić lanie (L) lub może wystąpić nie lanie (~L). Nadawca ma prawo darować dowolna karę, inaczej jego wolna wola leży w gruzach.

W implikacji odwrotnej gwarancja leży po stronie ~p.
Prawo Kubusia:
B~>L = ~B => ~L - prawo zamiany implikacji prostej na równoważną implikacje odwrotną
~B => ~L - twarda prawda bez żadnych wyjątków
Jeśli wrócę w czystych spodniach (~B) to „na pewno” nie dostanę lania (z powodu czystych spodni)

Powyższa prawda wymusza poniższy fałsz:
~B => L
Wróciłeś w czystych spodniach, dostajesz lanie z powodu czystych spodni. Zauważmy, że jest to bardzo silna gwarancja, aby ją złamać trzeba być idiotą.

II.
Po zamianie p i q lądujemy w implikacji prostej, bo wyżej jest implikacja odwrotna.

W poniższych zdaniach komentujemy groźbę I, tylko wtedy to ma sens.

Jeśli dostaniesz lanie to „na pewno” dlatego, że wcześniej ubrudziłeś spodnie
L=>B
Z powodu czystych spodni nie mam prawa dostać lania. W praktyce prawie nikt tak udziwnionej implikacji nie powie. Pamiętajmy, że rozważamy tu różne możliwe kombinacje po wypowiedzianej groźbie I.

L=>B = ~L ~> ~B - prawo zamiany implikacji prostej na odwrotną
~L ~> ~B
Nie dostaniesz lania jeśli przyjdziesz w czystych spodniach (to jest gwarantowane) lub gdy przyjdziesz w brudnych spodniach (B) i nadawca daruje ci karę. Nadawca ma prawo do darowania dowolnej kary, inaczej jego wolna wola leży w gruzach.

B - Przeszłość

Z groźby I można wygenerować dwie implikacje dotyczące przeszłości. Zakładamy oczywiście, że nie znamy rozstrzygnięcia implikacji która już zaszła.

III.
Jeśli ubrudziłeś spodnie to „mogłeś” dostać lanie
B~>L
Jeśli ubrudziłeś spodnie to mogłeś dostać lanie (L) lub mogłeś nie dostać lania (~L) jeśli nadawca darował ci karę.

B~>L = ~B => ~L - prawo zamiany implikacji odwrotnej na prostą
~B => ~L
Jeśli nie ubrudziłeś spodni to „na pewno” nie dostałeś lania (gwarancja)

Powyższa gwarancja determinuje poniższy fałsz:
~B => L
Przyszedłeś w czystych spodniach dostajesz lanie (bo przyszedłeś w czystych spodniach)

IV.
Po zamianie p i q w III lądujemy w implikacji prostej.

Jeśli dostałeś lanie to „na pewno” ubrudziłeś spodnie
L=>B
Jeśli dostałeś lanie to „na pewno” przyszedłeś w brudnych spodniach i nadawca nie zastosował aktu łaski (prawa do darowania dowolnej kary).

Na podstawie powyższego poniższe jest fałszem.
L=>~B
Dostajesz lanie bo przyszedłeś w czystych spodniach (fałsz, nadawca jest kłamcą wobec groźby I)

Zobaczmy co może zajść dla przypadku braku lania.
L=>B = ~L ~> ~B - prawo zamiany implikacji prostej na odwrotną
~L ~> ~B
Jeśli nie dostałeś lania to mogłeś wrócić w czystych spodniach (to jest gwarantowane) lub mogłeś wrócić w brudnych spodniach ale nadawca darował ci karę.


7.0 Tajemnice implikacji

Definicja groźby:
Jeśli dowolny warunek to kara
W~>K
Implikacja odwrotna poprawna, gdyż spełnienie warunku kary jest warunkiem koniecznym kary
Jeśli spełnię warunek kary, to mogę zostać ukarany ale nie muszę, bo nadawca ma prawo darować dowolną karę, inaczej jego wolna wola leży w gruzach.

Największa tajemnica implikacji, której człowiek jeszcze nie zna jest banalna. Zarówno Bóg, jak i człowiek, ma prawo do darowania dowolnej kary i nie ma prawa zostać kłamcą.
Przykłady:
Chrystus i łotr na Krzyżu
JPII i Ali Aga

Prawo Kubusia:
W~>K = ~W => ~K - prawo zamiany implikacji odwrotnej na równoważną implikację prostą

~W => ~K
Nie spełnienie warunku kary jest warunkiem wystarczającym, aby nie karać
Jeśli zajdzie ~W to "na pewno" (=>) zajdzie ~K.
Jeśli nie spełnię warunku kary to nie mam prawa być ukarany (gwarancja)

Każdy człowiek ma indywidualny zestaw pojęć które są dla niego karą albo nagrodą, nazwijmy go zbiór A.

Dla tego zbioru prawdziwe są poniższe równania.
Aksjomat:
Kara = NIE nagroda
Nagroda = NIE kara

Definicja nagrody:
Cokolwiek co chcę by zaszło (coś dla mnie dobrego, pozytywnego)

Definicja kary:
Cokolwiek co nie chcę by zaszło (coś dla mnie złego, negatywnego)

Mamy tu jak na dłoni aksjomat:
Kara (kara = nie chcę by zaszło) = nie nagroda (nagroda = chcę by zaszło)
Nagroda (nagroda = chcę by zaszło) = nie kara (kara= nie chcę by zaszło)

Powyższy aksjomat to fundament życia. Zwierzęta które nie odróżniały kary od nagrody dawno wyginęły.

W świecie żywych nigdy nie może być:
Kara = Nagroda

Definicja obietnicy:
Jeśli dowolny warunek to nagroda
W=>N
Implikacja prosta bo jeśli spełnię warunek nagrody to „muszę” dostać nagrodę. Dobrowolnych obietnic należy dotrzymywać.


7.1 Zwolnienia w obietnicy i groźbie

Idea zwolnień z obietnic i gróźb jest oczywista. Przykładowo, ojciec obiecał synowi samochód. W międzyczasie matka zachorowała i obaj ustalili, że samochód jest w tym przypadku nieistotny, wszystkie pieniądze przeznaczyli na leczenie matki. Nastąpiło naturalne zwolnienie ojca z danego synowi przyrzeczenia.

1.
Zwolnienia z obietnicy może dokonać osoba której coś obiecano
2.
Anulować groźbę może ten kto ją wypowiedział
3.
Z obietnicy lub groźby wypowiedzianej samemu sobie sam mogę się zwolnić np.
Jeśli dziewczyna mnie rzuci popełnię samobójstwo

Każdy człowiek ma marzenia, zarówno pozytywne (kupię sobie coś) jak i negatywne (dam sąsiadowi w mordę). Oczywistością jest naturalne zwolnienie z takich marzeń, których nikt nie słyszał. Po prostu o nich zapominamy i nikomu nie musimy się z tego tłumaczyć. Człowiek bez marzeń to martwy człowiek.


7.2 Obietnice w języku mówionym

Definicja obietnicy:
Jeśli dowolny warunek to nagroda
p=>q = ~p + q
Jeśli spełnię warunek nagrody to “muszę” dostać nagrodę. Implikacja prosta bo „muszę”.

Jeśli zdasz egzamin to dostaniesz komputer
__p q p=>q
A 1 1 1
B 1 0 0
C 0 0 1
D 0 1 1 - implikacja

7.2.1 Zwiększenie prawdopodobieństwa dostania nagrody

Jeśli zdasz egzamin to musisz dostać komputer, na pewno dostaniesz komputer, na 100% dostaniesz komputer itp.

Powyższe implikacje są tylko wzmacniaczami naturalnego spójnika „muszę” w implikacji prostej. Mogą powodować wyłącznie zwiększenie prawdopodobieństwa zajścia implikacji bo oznaczają, że nadawca bardzo chce dać nagrodę. Obietnice to jednak przyszłość której nikt nie zna i może się zdarzyć, że mimo 100% zapewnień nagroda „ucieknie” np. wypadki losowe typu choroba, pożar itp.

7.2.2 Zmniejszenie prawdopodobieństwa dostania nagrody

Jeśli zdasz egzamin to może dostaniesz komputer

Zauważmy, że użyty tu spójnik „może” koliduje z naturalnym spójnikiem implikacji prostej:

=> = „musi”.

Skutkiem użycia tego spójnika będzie dodatkowa jedynka implikacyjna w linii B w powyższej tabeli co oznacza, że nadawca może zrobić absolutnie wszystko i nigdy nie będzie kłamcą.

Na pewno nie wolno nam w tym przypadku postawić zera w linijce D bo oznaczałoby to odebranie wolnej woli nadawcy. Jeśli odbiorca nie spełni warunku nagrody to nadawca ma święte prawo wręczyć mimo wszystko nagrodę (akt miłości), inaczej jego wolna wola leży w gruzach.

Obietnice równoważne do powyższej:
Nie wykluczam, że jeśli zdasz egzamin to dostaniesz komputer
Jest możliwe, może się zdarzyć itp. ... że jeśli zdasz egzamin to dostaniesz komputer.


7.2.3 Przypadek nie spełnienia warunku w obietnicy

Zdanie wypowiedziane:
Jeśli zdasz egzamin dostaniesz komputer
E=>K

Prawo Kubusia
E=>K = ~E ~> ~K - zamiana obietnicy na równoważna groźbę
~E ~> ~K
Jeśli nie zdasz egzaminu nie dostaniesz komputera

W groźbie nadawca ma prawo wręczyć komputer nawet gdy odbiorca spełni warunek kary czyli „nie zda egzaminu”. To tylko i wyłącznie jego wolna wola niczym nie ograniczona.

W implikacji, matematycznie równoważne groźby do powyższej będą brzmiały:

I.
Jeśli nie zdasz egzaminu nie dostaniesz komputera, chyba że ja zdecyduję inaczej

To co wyżej to oczywistość wynikająca z definicji implikacji odwrotnej, dlatego nikt tak nie mówi bo nie ma takiej potrzeby. Wszyscy doskonale o tym wiedzą, od przedszkolaków poczynając.

II.
Jeśli nie zdasz egzaminu to na X% nie dostaniesz komputera
X = 0%-100% - wszystko w rękach nadawcy, wyłącznie On decyduje ile procent.

IIA.
Wypowiadając groźbę:
Jeśli nie zdasz egzaminu nie dostaniesz komputera

mogę blefować, tzn. tak czy siak zamierzam kupić komputer (tu X=0%). Nie oznacza to jednak, że nie mogę zmienić decyzji tuż przed wykonaniem groźby np. syn olał naukę a na dodatek jest pyskaty zatem mówię:

Nie zdałeś egzaminu nie dostajesz komputera
.... i nie jestem kłamcą, mimo że w chwili wypowiadania groźby był to tylko mój blef.

IIB.
Wypowiadając groźbę:
Jeśli nie zdasz egzaminu to na 100% nie dostaniesz komputera

moim celem jest zmuszenie syna do ekstremalnego wysiłku umysłowego, gdyż wiem, że zwykle mało się uczy. Po nie zdanym egzaminie widząc, że syn naprawdę bardzo dużo się uczył mówię:

Nie zdałeś egzaminu, dostajesz komputer, bo widziałem że bardzo się starałeś ale miałeś pecha.
Mamy tu zatem sytuację odwrotną do przypadku IIA, w momencie wypowiadania groźby byłem na 100% zdecydowany nie dać komputera jeśli syn nie zda egzaminu ... a tuż po nie zdanym egzaminie zmieniłem zdanie i mimo wszystko dałem komputer. Gdybym nie mógł tego zrobić, to moja wolna wola leży w gruzach. Oczywiście, zgodnie z definicją implikacji odwrotnej kłamcą nie zostaję - nie mam na to najmniejszych szans !

Wszelkie obietnice i groźby to 100% implikacje, bo to jest przyszłość, której nikt nie zna. Człowiek może sobie mówić co mu się podoba np. „na 100%”, „wtedy i tylko wtedy” – to ma zerowe znaczenie. Miejsce matematyki zależnej od chciejstwa człowieka jest w koszu na śmieci.


7.3 Groźby w języku mówionym

Definicja groźby:
Jeśli dowolny warunek to kara
p~>q = p + ~q
Jeśli spełnię warunek kary to „mogę” zostać ukarany.

Mogę, bo nadawca ma prawo do darowania dowolnej kary (akt łaski), inaczej jego wolna wola leży w gruzach.

Jeśli ubrudzisz spodnie dostaniesz lanie
B~>L

__p q p~>q
A 1 1 1
B 1 0 1 – implikacja
C 0 0 1
D 0 1 0

7.3.1 Zwiększenie prawdopodobieństwa wykonania groźby

Jeśli ubrudzisz spodnie to na pewno dostaniesz lanie, na 100% dostaniesz lanie itp.

Tu nadawca może sobie mówić co mu się podoba, ale sygnalizuje wyłącznie zwiększenie prawdopodobieństwa wykonania kary przy spełnionym warunku kary, bo groźby to przyszłość której nikt nie zna. Groźba zawsze pozostanie implikacją, bez względu na chciejstwo człowieka. Zauważmy, że wyzerowanie jedynki implikacyjnej w linii B odbiera wolną wolę nadawcy (tego nie wolno robić !), odbiera mu prawo do darowania kary przy spełnionym warunku kary (akt łaski). Nie ma takiej kary, której nadawca nie miałby prawa darować, inaczej jego wolna wola leży w gruzach.


7.3.2 Zmniejszenie prawdopodobieństwa wykonania kary

Jeśli ubrudzisz spodnie to możesz dostać lanie, to chyba dostaniesz lanie itp.

To zdanie powoduje zwiększenie prawdopodobieństwa zajścia implikacji w groźbie, czyli darowania kary w przypadku brudnych spodni ... tyle że w praktyce mało kto tak mówi, bo w definicji implikacji odwrotnej mamy zagwarantowany spójnik „może”. W groźbie nadawca może darować karę z byle powodu a nawet przez „zapomnienie”.

Groźby równoważne do powyższej:
Nie wykluczam, że jeśli ubrudzisz spodnie to dostaniesz lanie
Jest możliwe, może się zdarzyć itp. ... że jeśli ubrudzisz spodnie to dostaniesz lanie.

To jest tylko i wyłącznie deklaracja zmniejszenia prawdopodobieństwa wykonania kary przy spełnionym warunku kary. Zauważmy, że gwarancja nie wykonania kary w przypadku nie spełnienia warunku kary (linia D) jest matematycznie nie do ruszenia !

Zmiana z zera na jeden w linii D jest możliwa tylko w takim przypadku:
Jeśli ubrudzisz spodnie, albo nie ubrudzisz spodni to dostaniesz lanie
Oczywiście nikt tak nie powie bo jest to logiczny bełkot, rozwalający fundament algebry Boole’a. Miejsce logicznego bełkotu jest w koszu na śmieci.


7.4 Człowiek jest z natury dobry

Definicja:
Człowiek jest z natury dobry oznacza, że w matematyce ścisłej (implikacji) sterującej zachowaniem wszelkich istot żywych na poziomie obietnic i gróźb przeważa dobro.

Definicja obietnicy:
Jeśli dowolny warunek to nagroda
p=>q

p q p=>q
1 1 1 - spełniony warunek, nagroda (dobro = gwarancja)
1 0 0 - spełniony warunek, brak nagrody (kłamstwo - nie ma prawa wystąpić)
0 0 1 - nie spełniony warunek, brak nagrody (zło)
0 1 1 - nie spełniony warunek, jest nagroda (dobro = akt miłości)

Definicja groźby:
Jeśli dowolny warunek to kara
p~>q

p q p~>q
1 1 1 - spełniony warunek, kara wykonana (zło)
1 0 1 - spełniony warunek, brak kary (dobro = akt łaski)
0 0 1 - nie spełniony warunek kary, brak kary (dobro = gwarancja)
0 1 0 - nie spełniony warunek kary, kara wykonana (kłamstwo - nie ma prawa wystąpić)

Pomijając linie które nie mają prawa wystąpić mamy:

4:2 dla dobra !

Linijki zła zdefiniowane są prawidłowo z punktu odniesienia odbiorcy. Natomiast jeśli nadawca postąpi zgodnie z dowolną linijką "dobra" to będzie to dobro dla obu stron. Stąd 4:2 dla dobra.

Ludzie są z natury dobrzy - to jest matematycznie gwarantowane jak wyżej !

To nie jest gwarancja psychologiczna, to jest gwarancja MATEMATYCZNA !

Co więcej, zauważmy że jeśli człowiek obiecuje cokolwiek drugiemu człowiekowi z własnej woli to z reguły da nagrodę niezależnie od tego czy odbiorca spełnił warunek nagrody (dobro = akt miłości). Groźby są w znacznym stopniu wykonywane gdyż inaczej odbiorca będzie je lekceważył, ale myślę, że nie przekracza to 10% wszystkich gróźb. Większość gróźb anulowana jest przez nadawcę po prostu przez „zapomnienie” (dobro = akt łaski).

Matematyka rządzi zachowaniem wszelkich istot żywych.

Przykład:
Dziecko wybiega mi bez przerwy na jezdnię
Mówię mu:
Jeśli będziesz tak robił dostaniesz lanie
Groźba nie skutkuje ...

Dziecko dostaje lanie (groźba spełniona) i już wie co mu grozi gdy następnym razem nie zastosuje się do mojej prośby.

Zgodnie z definicją implikacji odwrotnej w przypadku spełnienia warunku groźby odbiorca nigdy nie wie czy nadawca wykona karę. W przypadku spełnienia warunku groźby nadawca może robić co mu się podoba, może walić albo darować.

Odbiorca i nadawca oraz osoby trzecie doskonale wiedzą o matematycznej gwarancji w implikacji odwrotnej.

Definicja groźby:
Jeśli dowolny warunek to kara
W~>K

~(~W*K)
Nie może się zdarzyć, że nie spełnię warunku kary i zostanę ukarany (z powodu nie spełnienia warunku kary)

Bush do Husajna:
Jeśli nie wycofasz się z Kuwejtu uderzymy na Irak
~W~>U - nie wycofasz to uderzymy.

Wszelkie groźby podlegają pod definicję implikacji odwrotnej.
p~>q = p + ~q = ~(~p*q) - definicja
~(~p*q) = ~[~(~W)*U] = ~(W*U) - gwarancja w implikacji odwrotnej.

Husajn:
~(W*U)
Nie może się zdarzyć, że wycofam się z Kuwejtu i Bush uderzy na Irak z powodu że wycofałem się z Kuwejtu

Wszystko inne może się zdarzyć !

To jest krystalicznie czysta matematyka. Żaden człowiek nie ma szans się z niej wyłamać ... oczywiście idiota może, bo ma wolną wolę.

Bush idiota po groźbie jak wyżej ogłasza całemu światu:
Uderzam na Irak bo Husajn wycofał się z Kuwejtu :shock:

Matematyka rządzi zachowaniem wszelkich istot żywych.

Człowiek jest z natury dobry (matematycznie dobry).

.... co było do udowodnienia.


8.0 Matematyczny warunek nagrody w obietnicy

Definicja obietnicy:
Jeśli dowolny warunek to nagroda
W=>N
Implikacja prosta bo dobrowolnych obietnic musimy dotrzymywać.

Istota implikacji prostej.
W przypadku spełnienia warunku nagrody (W=1) muszę dostać nagrodę (N=1).

W przypadku nie spełnienia warunku nagrody (W=0) nadawca może zrobić co mu się podoba zgodnie ze swoim „widzi mi się” czyli wolną wolą.Wprowadzamy zmienną uznaniową U którą nadawca może ustawić na dowolną wartość 0 albo 1. Stąd mamy proste równanie otrzymania nagrody w obietnicy.

N=W+U

gdzie:
N - funkcja logiczna (wyjście cyfrowe), mogąca przyjmować wartości 0 albo 1 w zależności od danych wejściowych W i U.
N=1 - mam nagrodę
N=0 - nie mam nagrody
W=1 - warunek nagrody spełniony
W=0 - warunek nagrody nie spełniony
U=1 - dam nagrodę mimo nie spełnienia warunku nagrody (akt miłości)
U=0 - nie dam nagrody

Zauważmy, że jeśli warunek otrzymania nagrody zostanie spełniony (W=1) to zmienna uznaniowa nadawcy jest bez znaczenia.

N=W+U = 1+U = 1 - musze dostać nagrodę bez względu na U

Jeśli warunek nagrody nie zostanie spełniony (W=0) to wszystko w rękach nadawcy.

N=W+U=0+U=U

Nadawca może podjąć dowolna decyzję:
U=1 - dam nagrodę (akt miłości)
U=0 - nie dam nagrody

Powyższe równanie w języku potocznym przybierze postać:

Nie spełniłeś warunku nagrody (W=0), dostajesz nagrodę (N), bo cię kocham (U=1 - dowolne uzasadnienie niezależne)

N=W+U=0+1=1 - mam nagrodę (akt miłości)

W przypadku nie spełnienia warunku nagrody nadawca może zrobić cokolwiek z małym wyjątkiem.

Nie spełniłeś warunku nagrody (W=0) dostajesz nagrodę (N), bo nie spełniłeś warunku nagrody (U=W=0)

N=W+U=0+0=0

Zakaz wręczania nagrody z uzasadnieniem zależnym, identycznym jak warunek nagrody.

Przykład:
Jeśli zdasz egzamin dostaniesz komputer
E=>K

Nie zdałeś egzaminu (W=0) dostajesz komputer (K), bo cię kocham (U=1 - dowolne uzasadnienie niezależne)

K = W+U = 0+1 = 1 - mam komputer dzięki dobremu sercu ojca (akt miłości)

Nie zdałeś egzaminu (W=0), dostajesz komputer, bo nie zdałeś egzaminu (U=W=0)

K = W+U = 0+0 = 0 - zakaz wręczania komputera z uzasadnieniem zależnym

Nikt nie może robić z człowieka idioty, przede wszystkim matematyka.


9.0 Matematyczny warunek kary w groźbie

Definicja groźby:
Jeśli dowolny warunek to kara
W~>K

Implikacja odwrotna bo w przypadku spełnienia warunku kary nadawca może zrobić co mu się podoba, karać albo darować karę, inaczej jego wolna wola leży w gruzach.

Suma logiczna w implikacji prostej (obietnica) przechodzi w iloczyn logiczny w implikacji odwrotnej (groźba).

1. a+b=>c
2. ~(a+b)~>~c logika ujemna bo wyjście c zanegowane (prawo Kubusia)
3. ~a*~b~>~c - prawo de'Morgana

Jak widać, implikacja prosta w logice dodatniej (c) jest równoważna implikacji odwrotnej w logice ujemnej (~c).

Możemy teraz zmienić punkt odniesienia i uznać logikę ujemną za dodatnią poprzez zamianę wszystkich zmiennych na przeciwne czyli otrzymujemy:

d*e~>f - implikacja odwrotna w logice dodatniej

Szersze wyjaśnienie tego faktu można znaleźć w I części teorii implikacji prostej i odwrotnej pkt. 3.1.

Stąd w warunku kary w groźbie mamy iloczyn logiczny.

K = W*U

gdzie:
K - funkcja logiczna (wyjście cyfrowe), przyjmująca wartości 0 albo 1 w zależności od danych wejściowych W i U.
K=1 - karę wykonać
K=0 - zakaz karania
W=1 - warunek kary spełniony
W=0 - warunek kary nie spełniony
U - zmienna uznaniowa nadawcy
U=1 - karę wykonać
U=0 - zakaz karania (akt łaski)

Jeśli warunek kary nie zostanie spełniony (W=0) to zmienna uznaniowa nadawcy jest bez znaczenia.

K = W*U = 0*U=0 - zakaz karania w przypadku nie spełnienia warunku kary

Jeśli warunek kary zostanie spełniony (W=1) to wszystko w rękach nadawcy.

K=W*U = 1*U = U

Spełniłeś warunek kary (W=1), nie zostaniesz ukarany (K), bo cię kocham (U=0 - zakaz karania)

K = W*U = 1*0 = 0 - zakaz karania (akt łaski)

Zauważmy, że nadawca ma zakaz darowania kary z uzasadnieniem zależnym, identycznym jak warunek kary.

Spełniłeś warunek kary (W=1), nie zostaniesz ukarany (K), bo spełniłeś warunek kary (U=W=1)

K = W*U = 1*1=1 - karę wykonać, zakaz darowania kary z uzasadnieniem zależnym.

Przykład:
Jeśli ubrudzisz spodnie dostaniesz lanie
B~>L

Ubrudziłeś spodnie (B=1), nie dostaniesz lania (L), bo cię kocham (U=0 - zakaz karania)

L = B*U = 1*0 = 0 - zakaz karania, akt łaski

Ubrudziłeś spodnie (B=1), nie dostaniesz lania (L), bo ubrudziłeś spodnie (U=W=1)

L = B*U = 1*1 = 1 - karę wykonać, zakaz darowania kary z uzasadnieniem zależnym.

Nikt nie może robić z człowieka idioty, przede wszystkim matematyka.


10.0 Równoważność, operator idiotów i psychopatów

Równoważność jest świetna, ale wyłącznie w matematyce.
Równoważność to pewne wynikanie w dwie strony.

Jeśli trójkąt jest równoboczny to ma wszystkie kąty równe
p=>q = R=>KR - pewność absolutna, implikacja prosta
Jeśli trójkąt ma wszystkie kąty równe to jest równoboczny
q=>p = KR=>R - pewność absolutna, implikacja przeciwna

Równoważność to pewne wynikanie w dwie strony::
p<=>q = (p=>q)*(q=>p) = (~p+q)*(p+~q) = ~p*p+~p*~q+q*p+q*~q = ~p*~q+p*q
bo:
~p*p = q*~q = 0

Definicja równoważności:
p<=>q = p*q+~p*~q

<=> - operator równoważności „wtedy i tylko wtedy”

Trójkąt jest równoboczny wtedy i tylko wtedy gdy ma wszystkie kąty równe

Tabela zero-jedynkowa:
p q p<=>q
1 1 1
1 0 0
0 0 1
0 1 0

Jak widzimy, równoważność powoduje wycięcie jedynek implikacyjnych w implikacji prostej i implikacji odwrotnej (przeciwnej). Zauważmy, że często mówimy definicje twierdzeń matematycznych w formie implikacji „Jeśli…to…” mimo że jest to ewidentna równoważność. Matematyka to matematyka, obojętnie co by człowiek nie mówił to nie zmieni faktu iż zachodzi równoważność, w przeciwnym przypadku matematyka zależałaby od chciejstwa człowieka co jest nonsensem.

Identycznie jest z implikacją i definicjami obietnicy i groźby.
Obietnica = implikacja prosta
Groźba = implikacja odwrotna

Obojętnie co by człowiek nie mówił to nie zmieni powyższego faktu, bowiem groźby i obietnice to przyszłość której nikt nie zna. Gdyby powyżej zachodziła równoważność to człowiek zostałby pozbawiony matematycznej wolnej woli tzn. prawa do darowania kary przy spełnionym warunku kary (akt łaski) oraz prawa do dania nagrody przy nie spełnionym warunku nagrody (akt miłości).

Wypowiadając groźbę w postaci równoważności (100% pewności):

Jeśli ubrudzisz spodnie to na 100% dostaniesz lanie

Człowiek może wyłącznie dawać do zrozumienia, że prawdopodobieństwo darowania kary jest bardzo małe lub może po prostu blefować, nic więcej.

Twierdzenie 10.0
Równoważnością posługują się idioci w obietnicach i psychopaci w groźbach.

Dowód nie wprost:
Załóżmy, że o tym czy człowiek wypowiedział równoważność czy implikację decyduje on sam (założenie oczywiście fałszywe).

Obietnica:
Dostaniesz komputer wtedy i tylko wtedy gdy zdasz jutro ten egzamin

Syn nie zdał, a ojciec idiota nie może mu kupić komputera do końca swego żywota.

Groźba:
Dostaniesz lanie wtedy i tylko wtedy gdy wrócisz z dzisiejszej dyskoteki w brudnych spodniach.

Syn wrócił w brudnych spodniach bo pobili go bandyci a ojciec idiota nie ma prawa darować tego lania bo równoważność (tu jest psychopatą). Zauważmy ponadto, że równoważność zabrania mu bicia syna do końca jego żywota (tu jest idiotą).

W praktyce, wiele osób utożsamia spójnik "Jeśli...to..." z równoważnością.

Jest zupełnie nieistotne jak kto rozumie zdanie:
Jeśli zdasz egzamin dostaniesz komputer

Matematycznie to oczywista obietnica podlegająca pod implikację prostą, nigdy równoważność. Oczywiście, definicja implikacji prostej zawiera w sobie równoważność i nic nie stoi na przeszkodzie, aby tak właśnie rozumieć spójnik „Jeśli…to…”. Mamy jednak prawo do zmiany zdania dopóty, dopóki ta implikacja nie zajdzie, dlatego jest to implikacja, nigdy równoważność np.

Nie zdałeś egzaminu, dostajesz komputer bo cie kocham

Ojciec mógł traktować powyższą implikację jak równoważność, ale w ostatniej chwili zmienił zdanie i powiedział co powiedział. Oczywiście nie jest żadnym kłamcą, bo obietnica to implikacja prosta, nigdy równoważność. Zauważmy, że gdyby to była równoważność to ojciec zostałby pozbawiony wolnej woli, chce dać synowi komputer bo go kocha, a nie może bo równoważność.

To co wyżej jest identyczne do OR i AND. Zauważmy, że OR jest bardziej uniwersalny bo zawiera w sobie AND.

Jutro pójdę do kina lub do teatru

Mogę iść tylko w jedno miejsce, albo iść i do kina i do teatru (spójnik „i”) i nie mam szans zostać matematycznym kłamcą.


11.0 Katastrofalny stan współczesnej logiki klasycznej w obsłudze języka mówionego

W naturalnym języku mówionym mózg człowieka bez przerwy przechodzi z logiki dodatniej do ujemnej i z powrotem. Ten fakt musi być w implikacji rozpoznawany, gdyż nie można kopiować bezwzględnych zer i jedynek z implikacji prostej do implikacji odwrotnej bo to dwie różne definicje zero-jedynkowe ! Bezkonkurencyjny w opisie języka mówionego człowieka jest język symboliczny, lansowany w tej publikacji w którym bezwzględne zera i jedynki nie występują np. prawa Kubusia.

p=>q = ~p ~> ~q - prawo zamiany implikacji prostej na równoważną implikację odwrotną
p~>q = ~p => ~q - prawo zamiany implikacji odwrotnej na równoważną implikację prostą

q - logika dodatnia (brak negacji przy q)
~q - równoważna implikacja w logice ujemnej (negacja przy q)

Operator implikacji prostej "musi" => i implikacji odwrotnej "może" ~> to dwie różne definicje zero-jedynkowe. Nie można żywcem przenosić bezwzględnych zer i jedynek z jednego operatora do drugiego. Prawa Kubusia pozwalają na trywialne przeskoki z jednej implikacji do drugiej, w sposób identyczny jak to czyni mózg człowieka, w oderwaniu od bezwzględnych zer i jedynek.

Fragment dyskusji Kubusia z Macjanem, ekspertem Klasycznego Rachunku Zdań.

macjan napisał:

Jeśli nie powiesz wierszyka, nie dostaniesz czekolady.

Analiza zero-jedynkowa:
Kod:
p: powiesz wierszyk
q: dostaniesz czekoladę
Jest to zdanie postaci ~p=>~q. A oto tabela wartości:
p  q   ~p=>~q
0  0        1
0  1        0
1  0        1
1  1        1

Widzimy, że zdanie jest nieprawdziwe tylko wtedy, gdy nie powiem wierszyka i dostanę czekoladę (co jest intuicyjnie logiczne, bo taka sytuacja podważa tą groźbę). W pozostałych wypadkach jest prawdziwe.

W mordę Jeża, kiedy logicy nauczą się operować językiem symbolicznym i wywalą do kosza te idiotyczne zera i jedynki ?

Zobacz jakie to proste:

Jeśli nie powiesz wierszyka nie dostaniesz czekolady
~W=>~C

Symboliczna tabela definicji implikacji prostej:

p q p=>q
p q = 1
p ~q = 0
~p ~q = 1
~p q = 1

Oczywiście logika dodatnia czyli:
p=1, ~p=0
q=1, ~q=0

Dla powyższego zdania mamy:
p=~W
q=~C

Podstawiamy do symbolicznej definicji:

(~W) (~C) = 1
(~W) ~(~C) = 0
~(~W) ~(~C) = 1
~(~W) (~C) = 1

Opuszczamy nawiasy korzystając z prawa: A = ~(~A)

~W ~C = 1
~W C = 0
W C = 1
W ~C = 1

Przechodzimy z języka matematyki na język mówiony:
1.
~W ~C = 1
Jeśli nie powiesz wierszyka nie dostaniesz czekolady - OK.
2.
~W C = 0
Nie powiedziałem wierszyka, dostałem czekoladę
Kłamstwo, zatem zakaz dawania czekolady jeśli nie wierszyk
3.
W C = 1
Powiedziałem wierszyk, dostałem czekoladę - OK.
4.
W ~C = 1 (implikacja)
Powiedziałem wierszyk nie dostałem czekolady

Czy widzisz Macjanie idiotyzm całej twojej popieprzonej logiki w języku mówionym człowieka ?
Jeśli nie to specjalnie dla ciebie opowiadanie.

Macjan na imieninach u 5-letniej Zuzi.

Macjan do Zuzi:
Jeśli nie powiesz wierszyka nie dostaniesz czekolady

Zuzia wstydzi się i nie chce powiedzieć wierszyka, natomiast płaczem domaga się czekolady.

Macjan, czerwony jak burak nie ma możliwości wręczenia Zuzi czekolady w przypadku gdy ta nie powie wierszyka - patrz wyżej linie 1 i 2. Goście patrzą, Zuzia płacze a Macjan ściska zawzięcie czekoladę i mówi że nie ma prawa jej dać bo Zuzia nie powiedziała wierszyka.

Może natomiast w przypadku powiedzenia wierszyka dać, albo nie dać czekoladę.
Załóżmy teraz, że Zuzia powiedziała wierszyk a Macjan mówi:
Powiedziałaś wierszyk nie dostaniesz czekolady - ma do tego prawo, zgodnie z linią 4. W obu przypadkach jest duże prawdopodobieństwo, że ktoś z gości zadzwoni po karetkę pogotowia, aby odwieźć Macjana na badania psychiatryczne.

Ogólnie w dowolnej groźbie, jeśli odbiorca spełni warunek kary to musisz tą karę wykonać, nie masz prawa darować żadnej kary - taki psychol do potęgi nieskończonej, pozbawiony wolnej woli.

Czy widzisz już Macjanie cały idiotyzm użycia implikacji prostej => do obsługi dowolnej groźby, czy jeszcze nie widzisz ?

Zobacz jakie to proste i piękne w nowej logice Kubusiowo-Wujowej:

A.
Jeśli nie powiesz wierszyka nie dostaniesz czekolady
~W~>~C
Oczywista groźba, zatem implikacja odwrotna ~>
Implikacja odwrotna poprawna bo nie powiedzenie wierszyka jest warunkiem koniecznym kary czyli „nie dania czekolady”. W groźbie wszystkie klocki są u nadawcy, który ma 100% wolnej woli i może:

~W~>~C = 1 - jeśli nie wierszyk to mogę nie dać czekolady
lub
~W~>C = 1 - jeśli nie wierszyk to mogę dać czekoladę

Dla poprawnej implikacji odwrotnej obowiązuje prawo Kubusia:
~W~>~C = W=>C

W=>C = 1
Jeśli powiesz wierszyk to „na pewno” dostaniesz czekoladę
W implikacji prostej zajście W jest warunkiem wystarczającym dla zajścia C (gwarancja)

Jeśli to co wyżej jest gwarantowane to poniższe musi być fałszem:

W=>~C = 0
Jeśli powiesz wierszyk to „na pewno” nie dostaniesz czekolady


Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Wto 22:12, 15 Lip 2008, w całości zmieniany 22 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 32225
Przeczytał: 39 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Wto 22:28, 08 Lip 2008    Temat postu:

Koniec
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum ŚFiNiA Strona Główna -> Metodologia / Forum Kubusia Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Strona 1 z 1

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach

fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
Regulamin