ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Pytanie to zadają sobie chyba wszyscy wierzący w Boga. Ja sobie też je stawiam, a właściwie to dawno postawiłem, a potem miałem różne próby odpowiedzi na nie. Temat umieszczam w dziale "Religie i wyznania", bo chciałbym nadać mu kontekst możliwie ogólny - nie tylko katolicki, chrześcijański. Chodzi właściwie o wszystkie religie teistyczne. Choć przyznam, że będą się też w znacznie większym stopniu opierał na koncepcjach chrześcijańskich, niż teologii innych religii w tych rozważaniach.

Wydaje mi się, że odpowiedzi pytanie o to, czego chce od nas Bóg w zasadzie można pogrupować na dwa główne nurty
1. zwolennicy poglądu, że Bóg wymaga przede wszystkim posłuszeństwa i absolutnego wręcz niewolniczego oddania.
2. Zwolennicy, że Bogu - w ostatecznym rozrachunku - może chodzić o coś znacząco innego, niż samo posiadanie maksymalnie posłusznych wyznawców.
W tej drugiej opcji mam problem - bo właściwie, co muszę przyznać - nawet nie bardzo umiem sformułować ów inny cel Boga. Ściślej, to mam swoje przeczucie owego celu, ale jest to przeczucie bardziej moje, niż wyczytane od teologów. Nie chcę zatem jakoś specjalnie się z nim tutaj ujawniać; jeśli już to może bliżej końca rozważań w tym temacie.

Jako punkt wyjścia narracji z tego wątku chciałbym rozważyć dokładniej opcję 1 - Boga, który od człowieka wymagałby posłuszeństwa i poddaństwa zbliżonego do absolutnego. Wydaje mi się, że całkiem spora część (może większość...) wyznawców tak swoją relację z Bogiem postrzega. Więcej - nawet niewyznawcy, np. ateiści - chyba jeśli już ideę Boga rozważają, to bardzo często właśnie tak ją widzą - oto jeśliby Bóg miał być (później ateiście wychodzi, że to nie bardzo ma sens, z czego też wypływałby wniosek, że pewnie Boga nie ma), to zapewne byłby to taki Bóg - satrapa, Bóg rozliczający surowo z powodu każdego najmniejszego objawu nieposłuszeństwa.

Co wskazywałoby na to, że Bóg oczekuje głównie posłuszeństwa od swoich wyznawców?
- Myślę, że jest niemało ku temu przesłanek. Słowo "posłuszeństwo" w Biblii jest dość często przywoływane w charakterze cnoty, zaś grzech pierworodny jest nieraz określany jako "pierwsze nieposłuszeństwo".
A co by wskazywało na to, że chodzi o coś więcej, niż tylko posłuszeństwo?
- W moim przekonaniu przede wszystkim SAMA KONSTRUKCJA POJĘCIA POSŁUSZEŃSTWA, połączona z tą okolicznością, że Bóg nie objawia swojej woli w sposób całkowicie jednoznaczny, jedyny, dający się zinterpretować zawsze, wszędzie i przez każdego w identyczny sposób.

Posłusznym się jest nie "tak w ogóle" ale zawsze KONKRETNIE CZEMUŚ/KOMUŚ. Dopóki wiadomo jaka jest wola/reguła, której ktoś miałby być posłuszny, dopóty posłuszeństwo miałoby szansę być dobrze zdefiniowanym pojęciem w każdej (takiej) sytuacji. Jednak w obliczu tego, że najczęściej wola/reguły (przykazania) są sformułowaniami słownymi, które dopiero CZŁOWIEK INTERPRETUJE, owo pytanie "jak zinterpretować?" ową regułę wprowadza niewiadomą do rozstrzygnięcia. I coś z tym fantem posiadania niewiadomej w tym układzie należałoby zrobić... :think:

Problem ogólny z posłuszeństwem człowieka Bogu zatem redukuje się do sytuacji, w której człowiek wciąż pyta: a jak właściwie mam to swoje posłuszeństwo okazać?

Na tym jednak sprawa się nie kończy. Bo problem z posłuszeństwem człowieka Bogu ma jeszcze swoje drugie dno. Zawrę je w pytaniu: czy Bóg chce mieć jako swoich wyznawców fanatyków?
Niektórzy chyba tak właśnie sądzą. Może tego nie nazwą wprost "fanatyzmem", ale sformułują rzecz na komplementarny sposób: posłuszeństwo Bogu nie może posiadać absolutnie żadnych wyjątków, nie powinno też podlegać interpretowaniu własnym rozumem człowieka - ma być wdrażane "jak jest", literalnie, i bezpośrednio.
Fanatycy tak sądzą, nie zadając sobie (albo wypierając je) przy okazji pytania: na ile coś takiego jak wola Boga "jak jest" została nam w ogóle dana?
Gdyby sobie fanatycy owo pytanie zadali UCZCIWIE, to przekonaliby się, że wszystko to, co znamy tu na Ziemi jako najbliższe idei jednoznacznej woli Boga jest SFORMUŁOWANIEM - ideą, którą dopiero człowiek interpretuje, przekłada na własne zrozumienie. Przekłada tę ideę JAK POTRAFI, czyli w sposób w jaki zdołała się ukształtować jego psychika, rozum. Sam fakt, że toczą się w społecznościach SPORY na temat tego, co jest wolą Boga (także wśród zadeklarowanych wyznawców) świadczy o tym, że takiej jednej i absolutnej interpretacji ludzkość nie posiada.
Oczywiście różni ludzie mogą mniemać, iż ich pojmowanie woli Boga jest jakoś lepsze niż pozostałe, czy w inny sposób wyróżnione. To nie zmienia jednak tego, że inny człowiek może tę samą strategię się posługując promować własne pojmowanie posłuszeństwa Bogu. Co wraca rozumowanie do spostrzeżenia, że DLA LUDZKOŚCI jako całej nie ma jednej, niepodważalnej, interpretowanej zawsze jednakowo idei posłuszeństwa Bogu.
Na ile więc Bóg może człowieka rozliczać z tego, że był Mu nieposłuszny?... :think:

mat

Michał Dyszyński

Azael

Michał Dyszyński

lucek

Michał Dyszyński

lucek

Adeptus

Na tyle, na ile gotów jest się zgodzić człowiek w zamian za satysfakcjonujące go wynagrodzenie.

Michał Dyszyński

Adeptus

A co jeśli moje osobiste rozeznanie doprowadziło mnie do jednoznacznego odrzucenia chrześcijaństwa i czczonego przez nie boga?

Michał Dyszyński

TS7

Adeptus,

Michał Dyszyński

towarzyski.pelikan

Michał Dyszyński

towarzyski.pelikan

Michał Dyszyński