ŚFiNiA

Andy72

Wschodni kolektywizm, tak obecny na Wschodzie, w Chinach,Japonii, w myśli rosyjskiej i radzieckiej, gdzie "jednostka zerem"
Zachodni indywidualizm, kalwinizm, Nietzche, Rand, gdzie niżsi w hierarchii mają oddawać hołd niemal boski tym wyższym,
Oba to błąd, w obu chodzi o człowieka, to antropocentryzmy,
„Człowiek jest miarą wszystkich rzeczy” to słowa greckiego sofisty, Protagorasa z Abdery, żyjącego mniej więcej w tym samym czasie, co Sokrates. Stanowią one pierwszy i najsłynniejszy wyraz relatywizmu, poglądu głoszącego, że o prawdziwości lub fałszywości zdania decyduje jednostkowy człowiek.

W cywilizacji łacińskiej natomiast jest tak jak być powinno: inny to bliźni, "wszystko co byście chcieli by wam czyniono, czyńcie"

W starożytności czczono Słońce, Księżyc, żuki gnojaki itd. W tych czasach człowiek śmieje się z tych przedmiotów kultu, jednak czci to co ma siłę w tych czasach, więc ludzi, jako idee, pojedynczo lub grupowo, zaczął czcić postęp techniczny, naukę czy bitcoiny i inne kryptowaluty albo żądzę,

Andy72

Książka która z opisu może być dobra:
[link widoczny dla zalogowanych]

okrates żył w piątym stuleciu przed Chrystusem, św. Filip Neri w wieku XVI, a św. Jan Paweł II wprowadził Kościół w trzecie tysiąclecie.
Choć te trzy postaci dzielą setki lat, łączy ich idea, że człowiek nie jest miarą wszechrzeczy. Każdy z nich głosił ją wbrew dominującym w swoich czasach poglądom.
Sokrates, którego poglądy sprzeciwiały się Protagorasowi, mógł mieć wątpliwości, czy słusznie czyni, tym bardziej, że większość ówczesnych ludzi wyśmiewała go, groziła mu, a w końcu skazała go na śmierć za psucie młodzieży.
Święty Filip Neri miał już za sobą doświadczenie minionych wieków. Wiedział, na jakim fundamencie zbudowany został świat nowej ery – świat ery chrześcijańskiej. Epoka renesansu i jej klimat intelektualny mogły jednak przyprawiać o zawrót głowy i tak też stało się w przypadku wielu ludzi.
Symbolem sokratejskiej postawy we współczesnym świecie był Święty Jan Paweł II. Siła jego oddziaływania na przełomie tysiącleci nie miała sobie równych.
Sokrates z Aten położył fundamenty pod dzieło poszukiwania PRAWDY. Sokrates chrześcijański, Święty Filip Neri, wzmacniał te fundamenty PRAWDĄ objawioną chrześcijańskiej wiary. Sokrates naszej cywilizacji, Święty Jan Paweł II, mógł natomiast realizować idee, które pojawiły się w zalążku w Oratorium rzymskiego Sokratesa.
Chociaż mijają wieki, zmieniają się systemy polityczne, ekonomiczne i społeczne, to Protagoras ciągle znajduje zwolenników swojej tezy. Ci – nawet nie znając jej autora i jego poglądów – uważają, że człowiek jest miarą wszechrzeczy i po swojemu chcą urządzać świat.