ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Mam nieodparte wrażenie, że na sfinii mamy wyjątkową nadreprezentację megalomanii. Jest ona tu raczej normą, niż wyjątkiem od reguły. Czy ja sam jestem megalomanem?
- Myślę, że jeśli nie wezmę tej opcji pod uwagę, to powinienem od razu uznać, że z dużym prawdopodobieństwem megalomanem jestem.

Po czym sądzę, że megalomanów mamy sfinii pod dostatkiem?
- Po wypowiedziach w stylu "mam boską wiedzę", "boską moc", czy wręcz deklaracjach w stylu "jestem bogiem". Zdarzały się też wypowiedzi "mówię o rzeczach jakimi one są, mówię jak jest" (nie że mamy jedynie jakieś osobiste opinie).
Megalomania wyraża się też w nietolerowaniu sprzeciwu w dyskusji. Niby, jeśli dyskutujemy, to chyba powinniśmy być przygotowani, iż druga strona będzie wygłaszała opinie nie koniecznie zgodne z naszymi. Niby wszyscy to wiedzą, ale nagminna jest reakcja, w której gdy ktoś ośmieli się mieć inne zdanie, to spotka się z atakiem personalnym, nawet obelżywością. Pojawia się wobec osób tak reagujących pytanie: to co po co w ogóle dyskutujesz, skoro nie umiesz znieść sprzeciwu wobec tego, co piszesz?...
A jednak tak jest - są osoby, które (mimo że nieraz już dorosłe, żonate i dzieciate) zwyczajnie nie nauczyły się czegoś takiego, jak zaakceptowanie odmiennego stanowiska od własnego. Bo przecież oni są ponad, oni jak coś głoszą, to pozostali powinni (chyba) bez szemrania przyklaskiwać.

Michał Dyszyński