ŚFiNiA

Przerażony · Gość

Panie Kotasiński, ja wiem czym jest rozmowa naukowa i wiedzieć może to każdy, kto nie jest niesprawny intelektualnie jak Pan, ponieważ jest to dobrze zdefiniowane, natomiast nie mam zielonego pojęcia, czym jest rozmowa przypominająca naukową, nie istniej definicja rozmowy przypominającej naukową, dlatego rozmowa w formie, którą to Pan będzie ustalał w zależności od tego, czy ona Panu coś przypomina lub nie przypomina będzie tylko Pańskim i do tego niedefiniowanym świrdum dyrdum. Jeżeli Pan chce, to możemy przeprowadzić rozmowę naukową w oparciu o definicję dyskusji naukowej, choćby tej poniższej z Wiki.

(Elementy a zarazem etapy dyskusji naukowej to:

Stawianie twierdzeń i ich uzasadnianie.

Krytyka twierdzeń i uzasadnień, przez wskazanie na błędy lub przez uzupełnianie i wskazywanie nowych punktów widzenia.

Stopniowe precyzowanie, porządkowanie myśli.

Uzgadnianie stanowisk, czego rezultatem może być uznanie pewnego poglądu na rozważane zagadnienie.)

Pan stawia twierdzenie z uzasadnieniem, a ja krytykuję twierdzenie i uzasadniam krytykę. A następnie sprecyzuje Pan to, o co już wielokrotnie Pana pytałem, a na co nigdy Pan nie umiał i nie chciał udzielić odpowiedzi, a opowiadał o swoich boskich przymiotach i moich złych intencjach. Oczywistym jest, ze obowiązuje nas metodologia naukowa, a nie Pański boski autorytet i Pańskie stanowisko w sprawie mojej osoby, a zgodnie z metodologią naukową, będzie Pan musiał przedstawić swoje stanowisko wobec moich argumentów naukowych.

No, to co Panie Kotasiński, jest Pan gotowy na zrobienie z siebie następnego pośmiewiska?

rafal3006

Nieśmialo proponuję zacząć od jakiegoś prostego tematu np.

Co to jest prawda absolutna?

Przerażony · Gość

To byłaby już Panie Kubusiu rozmowa przypominająca naukową, a ja wyraźnie zaznaczyłem, że rozmowa ma być nieprzypominająca naukowej, a ot po prostu, tylko jak najzwyklejsza naukowa.

PS. Takie proste sprawy jak prawda absolutna, to Pan Dyszyński wytłumaczy Pani Niepoprawnej, Ta oczywiście nie zrozumie, za co zostanie skrzyczana. Na szczęście, do rozmowy włączy się Pan Kotasiński i wszystko jasno wytłumaczy, a jak kto i Jego nie zrozumie, no to już chyba koniec świata nastąpi.

luzik

Niepoprawna

Marcin Kotasiński

luzik

Marcinie, obca jest mi prywata, choć bywa, że ulegam emocjom
Za przykre dla mnie słowa nie umiem mścić się do czwartego pokolenia.
To domena ludzi małych, za taką zaś się nie uważam.
Nie mam też złudzeń, że będzie mi dane zapewne nie raz przykrości ze strony Przerażonego doznać.
Mojego stosunku do niego to z pewnością nie zmieni. Potrafię wnieść się ponad, czego i Tobie życzę.

Przerażony · Gość

No i po co to się tak wznosić, czyż nie byłoby Pani przyjemniej obić komu mordy?

Przerażony · Gość

Panie Kotasiński, toż metodologia naukowa, która ma być jedyną formą naszej dyskusji naukowej ze swojego założenia wyklucza odnoszenie sie w sposób inny niż tylko naukowy do dyskutowanej kwestii, tym samym wyklucza wszelkie subiektywne niepoddające się weryfikacji naukowej argumenty, jak również wyklucza argumenty wszelakie nie na temat dyskutowanego problemu.

Oczywiście zgadzam się na taką dyskusję naukową z Panem. Również jestem gotowy podjąć się dyskusji naukowej w zaproponowanym przez Pana temacie prawdy absolutnej. Jednak, aby była możliwa dyskusja naukowa w tym temacie, musi Pan pierwej podać zgodne z metodologią naukową definicje prawdy i absolutu, abym ja z kolei mógł się również w zgodzie z metodologią naukową odnieść krytycznie to Pańskiego twierdzenia.

Na obecnym etapie naszej, jak mi się wydaje, już rozpoczętej dyskusji naukowej, mogę tylko stwierdzić, że prawda absolutna jest dla mnie z powodu mojej nieznajomości weryfikowalnej naukowo definicji prawdy absolutnej, nieweryfikowalnym naukowo twierdzeniem subiektywnym, a takie jak Pan sam zaproponował, a i wynikają z definicji dyskusji naukowej, nie mogą być przedmiotem naszej dyskusji naukowej. Dlatego oczekuję z niecierpliwością podania przez Pana weryfikowalnych definicji prawdy i absolutu, abym mógł naukowo zweryfikować ich wzajemny stosunek. Byłoby wskazane, aby Pan również swoje twierdzenie o istnieniu prawdy absolutnej uzasadnił argumentem naukowym uzasadniającym wewnętrzną spójność wzajemnej relacji zdefiniowanych weryfikowalnie definicji prawdy i absolutu. Jak tylko przedstawi Pan swoje twierdzenie o prawdzie absolutnej w sposób zgodny z metodologią naukową, to ja zapewniam Pana, że w sposób również będący w absolutnej zgodzie z metodologią naukową, przedstawię swoją kontrargumentację. Na razie Pańskie twierdzenie o istnieniu prawdy absolutnej jest twierdzeniem nieuzasadnionym naukowo, a co za tym idzie, jest twierdzeniem subiektywnym, absolutnie pozbawionym obiektywizmu naukowego, a to z tego powodu, że nie przedstawił Pan do tej pory żadnych argumentów obiektywnych naukowo.

Oczekuję naukowego uzasadnienia Pańskiego twierdzenia o istnieniu prawdy absolutnej.

PS. Panie Kubusiu, nie wyobrażałem sobie, że nawet w majakalnym śnie po najcięższych narkotykach, Pański doskonały żart stać się może rzeczywistością. Świat jest przecudny w swojej nieprzewidywalności.

Marcin Kotasiński

luzik

Jedyne czego się obawiam to siebie Marcinie, tego, że powiem więcej niż należało.
W kontekście tego co robię w realu, a raczej z kim robię, wygłupiłeś się przypinając mi łatkę tchórza

Marcin Kotasiński

Przerażony · Gość

Panie Kotasiński, moja wypowiedź była merytoryczna, a więc spełniała warunki przez nas ustalone, natomiast Pańska opinia o formie mojej wypowiedzi nie zawiera niczego merytorycznego, a tylko Pańskie subiektywne wrażenie. Tak więc już w pierwszym zdani łamie Pan zasady swojego pierwszego aneksu o nieprzedstawiani subiektywnych opinii.

Sprawa druga. Nie mam zielonego pojęcia czym są tezy na które się nie zgadzam wedle Pańskiej subiektywnej oceny tez o których ja nic nie wiem, a Pan wie, że ja wiem. Zgodnie z naszą umową prowadzenia dyskusji naukowej, Pan ma przedstawić argumenty naukowe, a nie zajmować się zgłębianiem meandrów mojej psychiki i dostosowując wedle swoich subiektywnych ocen mojego stanu umysłowego, argumenty subiektywne.

I sprawa Pańskiego następnego aneksu. Pierwszy punkt zmienia definicję debaty naukowej i uzależnia ją od Pańskich subiektywnych ocen już nawet nie treści merytorycznych, a ich formy, co jest wymaganiem pozamerytorycznym, a zachcianką subiektywną tylko, Panie Kotasiński, czego dowodem jest Pańskie arbitralne, niczym nieuzasadnione merytorycznie stwierdzenie, bo takiego Pan nie przedstawił, dotyczące ilości zdań jakiej będę mógł w tej dyskusji użyć (w tym wypadku określił Pan za dopuszczalną liczbę - dwa zdania). Poza tym, Panie Kotasiński, debata naukowa, to nie korepetycje dostosowane do poziomu interlokutora, a tylko merytoryczne argumenty obiektywne naukowo i podające się weryfikacji naukowej, a nie subiektywnej weryfikacji uzależnionej od poziomu interlokutora.

I punkt drugi Pańskiego drugiego aneksu. O wyniku debaty naukowej świadczą weryfikowalne argumenty naukowe, a nie subiektywne odczucia racji interlokutora. Tym właśnie różni się debata naukowa od subiektywnej pyskówki na argumenty nieweryfikowalne naukowo. W debacie naukowej, to nie ja, ani Pan, będziemy oceniać, co jest naukowo weryfikowalnym argumentem, a oceny takiej dokona obiektywizm argumentacji naukowej, który jest niezależny od naszych subiektywnych, a tym samym nieweryfikowalnych ocen.

Dlatego Panie Kotasiński, debata nasza odbędzie się na warunkach definicji debaty naukowej, a jeżeli Pan chce do naszej rozmowy wprowadzać warunki pozwalające Panu na stosowanie przez Pana swoich subiektywnych ocen jako argumentów, to nie będzie to debatą naukową, a tylko naszymi pogaduszkami, do których i ja na zasadzie wzajemności wprowadzę swoje subiektywne oceny jako argumenty.

Tak wiec, Panie Kotasiński, albo podejmuje Pan ze mną debatę naukową określoną przez definicję debaty naukowej, której to sam się Pan domagał, aby mi naukowo skopać dupę, albo jej Pan nie podejmuje, co świadczyć będzie o tym, że to ja dupę Panu skopałem.

Niepoprawna

luzik

Marcinie
Baryckiego uwielbiam za dobroć, wdzięk, poczucie humoru, a przede wszystkim za to, że mądry.
Nic nie poradzę, że facetów z IQ widelca ( jak nazywa pani Wołkowa przygłupów) nie trawię.
Dzielę ludzi podobnie jak Oskar Wilde na nudnych i czarujących i tym drugim jestem w stanie dużo wybaczyć.
Poza tym mam bardzo wysoką samoocenę. Zadna zjebka nie jest w stanie mi tego zaburzyć.
Poza tym lubię, jak targają nim potem wyrzuty sumienia i zagaduje bym wróciła.
Wiedzialam, że z NIEpoprawną będzie podobnie, że się opamięta i będzie żałował, że babeczkę sklął. Co tez się stało.

Marcin Kotasiński

Adaś ja mogę się na to zgodzić, ale wiem, że twoje nie przystawanie na drugi aneks prowadzi do tego, że będziesz robił sztuczki w postaci wypowiedzi nadmiernie przydługich i niepotrzebnie komplikowanych. Ja je zrozumiem, o ile będą one miały sens. Jednak chodziło o coś innego, o dobrą wolę, aby mieć wolę do wyjaśnienia, starać się z siebie najlepiej o wywołanie w rozmówcy zrozumienie tego, co się twierdzi, a ty starasz się komplikować sprawę nadmiernie rozbudowanymi wypowiedziami. Obecna rozmowa nie jest jeszcze debatą naukową, a dopiero przygotowuje grunt pod nią.

Dlatego ja chcę i dążę do tej debaty, ale chcę usłyszeć, że zobowiązujesz się do dobrej woli prowadzącej do rzetelnego wyjaśnienia tematu/przedmiotu rozważań. Nie utrudniania, które ma dać pozór debaty, a w istocie ma posłużyć ci do udawania debaty i za unik w przyznaniu mi racji kiedy ci udowodnię Prawdę absolutną, a o to jestem spokojny.

Nadto nadmienię, że w dyskusjach naukowych wymaga się zwięzłości i precyzyjnego formułowania myśli, aby właśnie umożliwić rozmówcy zrozumienie i odpowiednie odniesienie się do stawianych argumentów. Dlatego to, co twierdzę jest jak najbardziej merytoryczne, to umożliwia merytorykę na dalszym etapie.

luzik

Niepoprawna

Śmiem sądzić, że pomysł pojedynku dyskusyjnego, między panami Marcinem i Przerażonym, jest pomysłem chybionym. Stanowisko swe śpieszę wyjaśnić. Ano uważam tak dlatego, że cel takowej dysputy nijak naukowym być nie może, skoro z góry zakłada zwycięzcę i przegranego. W metodologicznie poprawnej dyspucie nie chodzi bowiem o udowodnienie racji swojej, a jedynie o jej weryfikację w procesie dyskusji. Może okazać się np., że przyjęta teza jest słuszna po części tylko, po części zaś błędna. Kto wtedy wygranym będzie? Dyskusja zaproponowana przez pana Kubusia i jakże ochoczo podchwycona przez dwóch zawziętych panów, jedynie ma na celu ujawnienie dominacji jednego pana nad drugim, co nikczemnym jest zamiarem i od nauki odbiegającym. Niektórzy zaś z panów na tym forumie, praktyki takowe stosuje, przedstawiając swoje teorie, jako prawdy objawione i niepodważalne, a wszelką krytykę traktują jako zamach na własne życie niemal, miast konstruktywnie ją rozważyć. Skoro panowie ci z góry prawdę znają, zastanawia mnie w jakim celu na forumie DYSKUSYJNYM ją ogłaszają, wystawiając do oceny innych osób, o których wiedzą, że również swoją prawdę znają, odmienną z goła. Jedyna odpowiedź, jaka mi do głowy przychodzi, to nieodparta potrzeba dominacji owych panów właśnie. Takie zaś zachowanie niegodnym jest inteligentnych osób, istotnie poznaniem prawdy zainteresowanych.

luzik

Niepoprawna, bo nie chodzi wcale o żadne racje, ale o to któren Samcem Alfa zostanie :wink:

Niepoprawna

Marcinie, mi także, tak jak i Tobie przeszkadza czyjeś bluzganie i wyzywanie, natomiast są i tacy, którzy potrafią być ponad to wszystko. Luzik zachowuje ogromny dystans do bulwersującej nas ekspresji pana Przerażonego, dlatego nie może jej urazić ów pan swym chamstwem. Myślę, że Luzik potrafi oddzielić pana Przeklinaka od pana Przerażonego, ignorując tego pierwszego zupełnie. Ja również rozdzielam tych "dwóch" panów, z tym że nie ignoruję żadnego - pana Przerażonego darzę szczerą sympatią, podczas gdy pan Przeklinak jest dla mnie odpychający.

Niepoprawna

luzik

No a jeśli już o Samcu Alfa mowa, to nie możemy zapominać o Panu Krowie przecież :rotfl:

Niepoprawna

Niepoprawna

luzik