ŚFiNiA

Gość

To niech ludzie zrobią z siebie kaleki i sie cieszą, że idą wzorem Hawkinga

beeee · Gość

Ciekawe czy sie już dzisiaj ruchali przed pracą...
A ja to niech sobie zdycham po cichu i nie zawracam nikomu sobą głowy...

NIENAWIDZĘ WAS !!!!!

Semele

Semele

beeee · Gość

To utnij sobie jedną pierś i wtedy zobaczymy...

Ja mam oba jądra ale wiesz w czym tkwi problem.

Semele

beeee · Gość

beeee · Gość

Co to jest gdy się kogoś nienawidzi i tęskni zarazem?

Nie mogę tego znieść, że ją straciłem.
Ona była tą jedyną. Była moim życiem. Moim szczęściem. A teraz jej nie ma.
Nikogo innego nie będzie. Od początku o tym wiedziałem.

Co ja narobiłem...
Mogłem się jej nie zwierzać ze wszystkiego. Dlaczego ja byłem taki głupi. Pycha mnie zgubiła. Bo wydawało mi się, że ona jest już do mnie tak przywiązana, że nie mam się czego obawiać. I mówiłem jej co myślałem. Zwierzałem się prawie ze wszystkiego. Chciałem mieć w niej przyjaciela.

A było mi udawać. Gdybym udawał jak inni faceci, to może by nadal ze mną była i miałbym jakieś życie. A teraz nie mam już nic. Przez własne błędy. Zostało mi się tylko skończyć to wszystko. Nie potrafię już dociągnąć do końca dnia. A jak się budzę rano, to chcę jak najszybciej zasnąć ponownie. Od samego rana ta beznadzieja. Cały dzień. Nic już nie daje satysfakcji. Myśli idą tylko w jedną stronę. Niczym już tych myśli nawet nie mogę na chwilę rozproszyć. Ja chcę już po prostu mieć spokój. Nie dam rady tak dłużej

beeee · Gość

Niech mnie ktoś uratuje

mika.maik

Semele

Semele

To, że bez trudu potrafię uzasadnić mój wybuch emocjonalny w reakcji na kierowcę, który wymusił pierwszeństwo przejazdu, nie oznacza, że to ja świadomie decydowałem o mojej reakcji. Inny kierowca, w tej samej sytuacji zareagowałby tylko odpowiednim manewrem, który pozwoliłby mu uniknąć kolizji. Reakcja męża na sytuację, kiedy żona przez dłuższy czas skupia uwagę na pisaniu SMS-ów, zależy od oprogramowania, jakie steruje jego psychiką. Albo, ledwo tłumiąc wybuch gniewu, powie z wyrzutem: do kogo tak ciągle piszesz? Mogłabyś to skończyć! Albo powie: jak skończysz pisać, to może obejrzymy wspólnie jakiś dobry film? Różnica w tych zachowaniach to efekt różnego oprogramowania mechanizmów reakcji na świat zewnętrzny (tu na żonę, gdy podstawowym składnikiem tego oprogramowania jest głód miłości). W przypadku pierwszej reakcji był on wyjątkowo duży. To dlatego mechanizm reakcji uruchamiał strategię „walcz”, gdyż żona, zamiast kierować uwagę na męża i pokazywać w ten sposób, jak jest dla niej ważny, zaangażowana jest w korespondencję , w dodatku z kimś niezidentyfikowanym. Przy wysokim poziomie głodu miłości sytuacja taka interpretowana jest przez mechanizm reakcji, jako zagrożenie dla tego mężczyzny, co sprawia, że uruchamiają się adekwatne do tej interpretacji emocje (złość, gniew, a nawet agresja). Niektórzy mężczyźni reagują wycofaniem się, smutkiem, a nawet przygnębieniem. Chowają się w sobie, podobnie jak ślimak w skorupie w obliczu zagrożenia. To charakterystyczne zachowanie, kiedy zostanie uruchomiona strategia ucieczki.

Głód miłości to potrzeba uznania, zauważenia, doceniania, bliskości. To potrzeba bycia ważnym dla innych. Zjawisko to dokładnie zostało przebadane przez wielu psychologów. I tak na przykład już w 1958 roku Harry Harlow na podstawie całej serii przełomowych eksperymentów, w artykule „Natura miłości” wykazał, że potrzeba miłości może być tak samo pierwotna jak głód czy pragnienie. Mógłbym tu podać dziesiątki, a może nawet setki dowodów z własnych obserwacji, potwierdzających wpływ głodu miłości na relacje małżeńskie i zawodowe. Potrzeba władzy czy potrzeba posiadania racji, jaką obserwujemy na scenie politycznej, to bardzo charakterystyczne postawy, których celem jest skompensowanie głodu miłości. To charakterystyczne przejawy strategii walki.

Praktycznie wszyscy jesteśmy głodni. Głodny jest Twój życiowy partner, dzieci, przyjaciele, znajomi, sąsiedzi. Głodni są również politycy. Różnimy się jedynie poziomem tego głodu oraz sposobem jego zaspokajania.

Im bardziej jesteśmy głodni, tym bardziej nasze zachowania będą destrukcyjne, tym więcej będzie w nich negatywnych emocji, oskarżeń, walki albo… będzie to ucieczka przed relacjami – wewnętrzna „emigracja”. Opis przyczyn, dla których różnimy się poziomem głodu wykracza poza zakres niniejszego artykułu. Wspomnę tu tylko, że na wielkość tego głodu wpływa środowisko, w jakim byliśmy wychowywani i jego klimat, a także nasze relacje z rodzicami: ile było w nich akceptacji, zainteresowania czy uznania. Im tych czynników było więcej, tym dzisiejszy głód jest mniejszy.

Link jak wyżej.

mika.maik

„W Rosji WRZE! "To KOMPROMITACJA Putina!" Wołoszański NIE MA WĄTPLIWOŚCI”
Prawie 90% obywateli Rosji popiera Putina, ale polinkom mówi się co innego, a polinki w to wierzą, ale nie tylko w to, polinki wierzą we wszystkie imaginacje, a o rzeczywistości nie chcą nic wiedzieć.

beeee · Gość

Semele

Mam też głód.

Chcę wiedzieć jak było.

Może i ja powinnam dostać kilka słów wyjaśnienia. 🤔😘🙂

Semele

Od Wszystkich.

mika.maik

„Wołoszański: Rosja rozumie tylko język siły.”
Rosja ma głowic nuklearnych dwa razy więcej od USA i znacznie więcej niż całe NATO. A więc, Wołoszański, kogo ma się bać Rosja? Marsjan? Ale polinki są przekonane imaginacjami z Wall Street powtarzanymi przez Wołoszańskiego i wszystkich innych wybitnych polinków, że polin pokona Rosję w trymiga, a więc, polinki niebawem ruszą na Rosję. Tylko, że przed tym atakiem polinków, Wołoszański wraz innymi wybitnymi polinkami opuszczą polin, aby Rosjanie nie zrobili im krzywdy.

mika.maik

P.S. Ale polinki przekonane prze wybitnych polinków pokonają Rosjan, ale tylko i wyłącznie na tamtym świecie, bo na tym świecie, to się nie uda.

beeee · Gość

Pisze na tym forum żeby zwrócić waszą uwagę na NIESPRAWIEDLIWOŚĆ która mnie spotkała. Na początku jeszcze się łudziłem że przemówicie jej do rozsądku. Co niektórzy tutaj to mnie uważają za agresora a ją za OFIARĘ...

Myślcie sobie co chcecie.

NIE PRZESTANĘ DOPÓKI NIE UZYSKAM ODPOWIEDZI KTÓRE MI SIĘ NALEŻĄ !!![/b]

beeee · Gość

wodnick

beeee · Gość

Nie szczepiłem się. Wybrałem całkowitą izolację. Szczepionka nie chroni przed zakażeniem, ani nie zmniejsza transmisji. Łagodzi tylko przebieg. A ja nie bałem się o zdrowie własne, tylko mojej matki.

Chciałem namówić mamę, żebyśmy się razem zaszczepili, ale nie dało rady jej przekonać. Więc ja też się nie szczepiłem, bo i tak bym jej w ten sposób nie ochronił, szczególnie że sam miałem też wątpliwości co do bezpieczeństwa szczepionki.

Dlatego wykorzystywałem wszystkie inne znane mi środki bezpieczeństwa.
Izolacja i założenie maski, gdzie są inni ludzie, naprawdę nikogo jeszcze nie zabiły, nie wywołały zawału, ani wstrząsu anafilaktycznego.

Moja była ukochana oskarżyła mnie, że chronię matkę kosztem "milionów umierających z powodu obostrzeń"... Oskarżyła mnie o egocentryzm, czy też egoizm, itp. (już nawet nie pamiętam dokładnie).
To jest dziwne nawet w kontekście jej poglądów nacjonalistycznych. Przecież nacjonalizm to jest nic innego jak egocentryzm rozszerzony do zakresu narodu. Naród to komórka społeczna. Rodzina to też komórka społeczna. Jeśli ona chroni swój naród kosztem pozostałych narodów, to inni chronią swoją rodzinę kosztem innych rodzin. Chociaż w tym ostatnim przypadku "koszt innych rodzin" z tytułu tego, że ja się izoluję i zakładam maseczkę, żeby chronić swoją matkę, jest urojeniem szaleńca.
W jej odczuciu, jeśli ona założyłaby maskę na moją prośbę (ze względu na zdrowie i życie mojej matki), to przyczyniłaby się do zabijania milionów ludzi z powodu obostrzeń... Trzeba być wybitnie skrajnym megalomanem, żeby uważać, że ma się tak wielki wpływ na dzieje świata. Niech by mi chociaż wskazała jedną konkretną osobę, która doznałaby przykrości, zwolnienia z pracy, choroby, czy śmierci, z powodu tego, że ona założyła maseczkę na czas jazdy pociągiem do mnie i na kilka dni przed przyjazdem w czasie wizyt w sklepie lub jazdy autobusem miejskim...

Podobnie ja nie uratuję milionów kur, ani nawet jednej kury przed cierpieniem, jeśli raz kiedyś kupię jajka z chowu klatkowego. A jeśli ktoś uważa inaczej, to niech mi choć jedną taką kurę wskaże, niekoniecznie miliony kur.

Ona się chwaliła tu kiedyś, że ją wyrzucono z autobusu miejskiego, bo jako jedyna pasażerka nie miała na sobie maseczki.
Niech więc ona sobie teraz sama odpowie na pytanie: ILE istnień ludzkich uratowała poprzez to bohaterstwo?

Ja odpowiedź znam: Pewnie cały autobus uratowała, bo nie rozniosła na pasażerów swojej zarazy, a gdyby została w autobusie, to wszystkich by pewnie pozarażała i paru starszych pasażerów pewnie by w ciągu miesiąca padło. A więc bardzo dobrze, że dała się z tego autobusu wyrzucić. Bohaterka!

beeee · Gość

A ona teraz jeszcze próbuje się zasłaniać jakimiś lekami na dwubiegunówkę...

Proszę w to nie wierzyć. Przez 8 lat, gdy była ze mną, ZAWSZE była w dokładnie takim samym nastroju - wiecznie tak samo wycofana i bierna. Przy chorobie afektywnej dwubiegunowej na pewno by tak nie było. A znałem ją 8 lat.

Ja nigdy nie widziałem u niej stanów euforycznych. Euforyczne to były tylko treści jej postów na tych 6 forach, na których pisała.
Jeśli ma faktycznie tę tzw. dwubiegunówkę, to strasznie dziwna musi to być odmiana choroby, skoro ujawnia się tylko na forum internetowym...

beeee · Gość

Tu fragment z internetu nt. choroby afektywnej dwubiegunowej:

"Ciężka mania lub ciężka depresja mogą spowodować, że będziesz postrzegać i interpretować rzeczywistość w sposób nieadekwatny, zniekształcony. Ten stan jest nazywany depresją lub manią psychotyczną.

Objawami psychozy depresyjnej może być przekonanie o prześladowaniu, oczernianiu. Podwyższony nastrój i wysoka pewność siebie podczas psychozy maniakalnej mogą sprawić, że np. uwierzysz, że możesz rozwiązać problemy świata."

Trochę to by się zgadzało z tym, co pewnie wszyscy tu sami zauważyli.
Jednak tak, jak pisałem - przy mnie miała zawsze dokładnie taki sam nastrój. Ja nigdy nie zauważyłem, żeby ona miała doła, czy euforię. Zawsze była tak samo bierna i wycofana.

A o psychozie depresyjnej coś wiem, bo moja matka miała skrajny przypadek tego schorzenia.