ŚFiNiA

Bóg ŁP JWPB · Gość

Mówi polinek Dominik Tarczyński wielokrotny poseł i mówi tak samo, jak polinek WRL i jak wszystkie polinki, które takich posłów wybierają, a takich polinków jest w polin 99% i dlatego ja was polinki opuszczam, bo mam was w dupie.
h*ttps://www*youtube*com/shorts/15uip1apvfI?feature=share

Bóg ŁP JWPB · Gość

Semele

fakty sa jednak kluczowe.
podobnie w religii. Czy zmartwchwstał ?

Bóg ŁP JWPB · Gość

wodnick

to może tak
Jurij Biezmienow:
https://youtu.be/obcftd5iSdA?si=SXoDBQDTQwQhsUhF&t=3619

jeśli wam szkoda stracić godziny z waszego życia wystarczy kilka ostatnich minut.

WLR

WLR

Tow Barycki, nie macie aby na imię Kirył? :mrgreen:

https://youtu.be/tJzx4PTvXis?si=kRns_3GUIc1783qy

Bóg ŁP JWPB · Gość

Bóg ŁP JWPB · Gość

wodnick

Trudno mi sprawdzić czy mówi prawdę, tylko prawdę i całą prawdę. Na pewno mylił się w kwestii cccp czy się dało czy nie dało pokonać.
Oczywistym wnioskiem z tego wykładu jest dla mnie fakt, że zachód atakował Rosję a winą Putina w tej konfrontacji:

https://youtu.be/obcftd5iSdA?si=ilxoEG90tvxvgWbj&t=373

WLR

Semele

Jedna z historii.

Za wiki:

W 1949 roku, w miarę postępów budowy, w związku z sytuacją polityczną nasiliła się zimna wojna, co doprowadziło do zerwania umowy z Fiatem. Według niektórych główną przyczyną zerwania umowy było wycofanie się strony włoskiej w związku z wejściem planu Marshalla, w ramach którego Włochy miały otrzymać duże ilości bardzo taniego węgla amerykańskiego, z tym że za już dostarczone pojazdy Polska zapłaciła węglem, zgodnie z umową[2].

Rząd Polski postanowił kontynuować budowę fabryki na warszawskim Żeraniu. Jeszcze w 1949 roku władzom polskim zaproponowano nieodpłatne przekazanie licencji na samochód GAZ-M20 Pobieda. Zarządzeniem Ministra Przemysłu Ciężkiego z 17 stycznia 1950 utworzono przedsiębiorstwo państwowe Fabryka Samochodów Osobowych[3]. W styczniu 1950 roku podpisano polsko-radziecką umowę licencyjną na produkcję samochodu M-20 Pobieda, w ramach której strona radziecka zagwarantowała pomoc w projektowaniu, budowie, wyposażeniu oraz uruchomieniu produkcji seryjnej. Oficjalną umowę z ZSRR podpisano 22 lipca 1950 roku.

Budowa zakładów zakończyła się późną jesienią 1951 roku. Koszty ich budowy wynosiły 130 milionów ówczesnych złotych, a ich wyposażenia – 250 milionów złotych.

6 listopada 1951 roku o godzinie 14:00 z hali montażowej nr 1 zjechał pierwszy samochód osobowy wyprodukowany w powojennej Polsce nazwany Warszawą M-20[4]. Ze względu na opóźnienia we wdrażaniu produkcji w pierwszym samochodzie (jak i początkowo w kolejnych) zamontowano jedynie oznaczenia FSO, zaś właściwego montażu dokonano wcześniej w ZSRR. Do końca 1951 roku złożono jedynie 75 sztuk. W 1952 roku rozbudowano fabrykę, powiększając ją o kolejne hale montażowe.

WLR

No winc tak.

Primo.
Fabryka samochodów w Warszawie istniała przed wojną - cyt. "21 września 1931 roku, podpisano w Warszawie umowę na produkcję włoskiego Fiata, zarówno w wersji osobowej jak i ciężarowej" .
Zatem po wojnie nie było to budowa, ale odbudowa - o czym pisałem wielokrotnie.

Secundo.
Pierwszy zmontowany w Polsce silnik Pobiedy opuścił fabrykę 19 września 1953 roku, czyli pół roku po śmierci Stalina, natomiast nadwozie w marcu 1954, czyli rok po śmierci Stalina.
Pierwsza zaś Pobieda w całości wyprodukowana w Polsce, opuściła zakład w 1956 roku. Stalina robale ogryzły już do kości, rzygając co rusz tą śmierdzącą padliną.

Tertio.
W końcu tzw. Pobieda. W żadnym wypadku nie była to konstrukcja sowiecka, bowiem naród rosyjski nie jest w stanie niczego skonstruować samodzielnie, więc kradnie po prostu.
Tak na marginesie, do dzisiaj Rosja nie posiada procesora, który byłby w całości rosyjskiej konstrukcji. Zatem Pobieda, jak wszystkie ruskie produkty, była projektem skradzionym cyt.
"Z powodu braku jednak wystarczającego doświadczenia z samonośnymi nadwoziami, konstrukcję nośną nadwozia i zawieszenie przednie skopiowano z niemieckiego samochodu Opel Kapitän" .
Zaś silnik został ukradziony z amerykańskiego Dodgea D-5.

Nie ma sensu szukać pojedynczych przykładów dowodzących kretyńskiej tezy Baryckiego, że Stalin zbudował w Polsce setki tysięcy fabryk, bo to idiota i pisze idiotyzmy. CBDU

Semele

Dzięki za dodatkowe informacje.

To nie ma potwierdzac tez pana Baryckiego.

Bóg ŁP JWPB · Gość

Semele

WLR

Semele

Jasne, że budowano fabryki i inne budowle kontynuujac w dużym stopniu to co zrobiono przed wojną. CIEKAWE z ilu polskich fabryk korzystali Niemcy w czasie wojny. Fabryki często miały miedzynarodowy kapitał.
Warszawę odbudowano a była niszczona dom po domu.

Semele

Układu Warszawskiego pełną parą ruszyła produkcja radzieckich AK–47, czyli kałasznikowów, przez wiele lat flagowej broni radomskich zakładów. W latach 60 XX w. Łucznik rozpoczął produkcję pistoletów P64 i pistoletów maszynowych PM-63 oraz następcy AK – karabinów szturmowych AKM na potrzeby Polski Ludowej oraz „bratnich krajów”. Broń trafiała jednak poza granice demoludów – np. pozłacane wersje AKM zamawiali szejkowie arabscy. Produkcja szła pełną parą. W ślad za nią rosło zatrudnienie – w latach 60. W Walterze pracowało prawie 10 tys. osób. Zakłady w poszukiwaniu fachowców uruchomiały nawet szkoły zawodowe i technikum mechaniczne dla pracujących. Równoległe inwestowały w kolejne maszyny. Apogeum produkcyjne fabryki przypadło na przełom lat 70 i 80 – z oficjalnych dokumentów wynika, że z taśm radomskiego zakładu schodziło corocznie 80 tys. sztuk broni.

Semele

1939 - 1945
Do września 1939 r. PFA znajduje się w czołówce fabryk metalowych w Polsce, nazwana przez zagranicznych przemysłowców ówczesnym „polskim cudem gospodarczym". Podczas II wojny światowej po wkroczeniu Wehrmachtu do Skarżyska, fabrykę przejęły niemieckie przedsiębiorstwa - Zakład Nr 1 firma HASAG (Hugo Schneider Aktiengesellschaft) mająca siedzibę w Lipsku, a firma Richling Zakład Nr 3 (gdzie wytwarzano zapalniki). Produkowano tam również m.in. amunicję do karabinu Mauser. Nastąpiło uruchomienie zakonspirowanej produkcji artykułów domowych oraz tajnej produkcji amunicji pistoletowej 9 mm. W latach okupacji niemieckiej, Skarżysko było jednym z głównych w kraju źródeł zaopatrzenia w broń i amunicję żołnierzy Polski Podziemnej, a zwłaszcza okolicznych oddziałów partyzanckich, którymi dowodzili między innymi Ponury, Nurt i Szary. Oddziały te podejmowały śmiałe działania zbrojne, kierowane przeciwko okupantowi. W miejsce grup rozbijanych przez Niemców powstawały nowe organizacje. Do takich grup konspiracyjno - dywersyjnych należała też grupa Muszkieterzy, Komenda Obrońców Polski, Narodowa Organizacja Wojskowa i Polska Niepodległa.

Koncern Hasag rozpoczął produkcję amunicji dla wojska niemieckiego. W czasie wojny fabryki Hasagu nie tylko w Polsce ale i w Niemczech zatrudniały polskich robotników przymusowych oraz więźniów obozów koncentracyjnych. We wrześniu 1942 r. robotników polskich zastąpiono żydowskimi i okupanci stworzyli obóz pracy przymusowej.

Obóz składał się z podobozów, rozmieszczonych przy Werkach. Żydowscy więźniowie Werku A pracowali na jednym z czterech wydziałów fabryki: pociskowni, tzw. karabinówce, wytwórni automatów i narzędziowni. Produkcja odbywała się bez przerwy w 12-sto godzinnym trybie dwuzmianowym. W Werku B wytwarzano m.in.: amunicję do działek przeciwlotniczych i amunicję ślepą do broni strzeleckiej. Najcięższym pod względem warunków pracy w obozie był Werk C, gdzie robotnicy zmuszani byli do wypełniania trotylem i kwasem pikrynowym skorup pocisków i min.

Latem 1944 r. Niemcy zadecydowali o ewakuacji skarżyskiej fabryki. Objęła ona nie tylko maszyny i urządzenia, ale również pracujących w niej robotników. Po wstępnej selekcji sformowano trzy grupy i rozwieziono więźniów do obozów w Częstochowie, Lipsku i Buchenwaldzie.

Rok 1945 w Fabryce rozpoczyna etapowe odzyskiwanie maszyn i urządzeń z terenów polskich i niemieckich oraz uruchomienie Zakładów. Już rok później następuje rozruch odlewni i pieca do wyżarzania żeliwa ciągliwego i produkcja tysiąca taczek, setki tysięcy zamków, skobli i innych niezbędnych w tym czasie narzędzi a co za tym idzie wzrost zatrudnienia do 2300 pracowników. Sukcesem technologicznym było zastosowanie fosfatyzacji w produkcji okuć.

Kierownictwo fabryki obejmuje inż. Antoni Kunicki.

W latach 60 tych przy Technicznych Zakładach Naukowych w Skarżysku - Kamiennej ustawiono pomnik, który upamiętnia 35 tys. osób zamordowanych w skarżyskim obozie pracy przymusowej.

Bóg ŁP JWPB · Gość

WLR

Semele

Bóg ŁP JWPB · Gość