ŚFiNiA

konrado5

Po co właściwie Bóg stworzył ludzi? Odpowiedź "z miłości" niczego nie wyjaśnia, bo nie można powiedzieć, że gdyby ludzie nie istnieli to byłoby gorzej. Nieistniejący ludzie nie odczuwaliby żadnej straty z tego, że nie istnieją. Poza tym nie można kochać kogoś, kto nie istnieje i z miłości go stworzyć.

mat

Aby miec radosc z obserwowania, jak sie ci ludzie wzajemnie torturuja i wyzynaja.

wujzboj

Gdybym był takiego zdania, jak mat, to nie wierzyłbym w Boga. Dokąd zresztą byłem, dotąd nie wierzyłem.

Odpowiedź brzmi "z miłości", Konrado. Gdyby ludzie nie istnieli, to nie byłoby ich szczęścia (a przypominam, że każde stworzenie wcześniej czy później osiągnie szczęście wieczne). A o tym, że można kochać jeszcze nieistniejącego i z miłości go stworzyć wiedzieli już starożytni Grecy. Znasz mit o [link widoczny dla zalogowanych]? Właśnie nawinął mi się sympatyczny obraz Jean-Léon Gérôme'a "Pygmalion et Galatée":

Gérôme pokazuje właśnie moment, w którym posąg Galatei przemienia się pod wpływem pocałunku Pigmaliona w prawdziwą kobietę. Jeszcze nie przemienił się do końca, nogi są wciąż marmurowe, ale wkrótce i to się zmieni

. (Na oryginale widać różnicę w kolorze, który gładko przechodzi z koloru ciała u góry w kolor marmuru na dole; reprodukcja jest zbyt żółta.)

Dobra, dość tego na dziś, idę spać. Do jutra.

konrado5

mat

wujzboj

wujzboj

konrado5

wujzboj

konrado5

wujzboj

Ależ można się wypowiadać o nieistniejących. Można ich nawet kochać. Nie bez powodu przypomniałem antyczną opowieść o Pigmalionie i Galatei.

A jeśli mogę stworzyć szczęśliwego lub go nie stworzyć, to lepiej zrobię, gdy go stworzę. Bo w ten sposób zwiększam ilość dobra.

konrado5

wujzboj

Rachunek jest prosty. Weźmy najprostszy model:

N = ilość szczęśliwych osób
S = szczęście jednej osoby
D = dobro

D = N*S < (N+1)*S

Dobro z większą ilością osób jest większe od dobra z mniejszą ilością tak samo szczęśliwych osób.

konrado5

wujzboj

Dobry jest dla tych, których stworzył. Jeśli jest dobry dla większej ilości osób, to jego dobroć jest większa.

konrado5

wujzboj

Ilość OBECNEGO dobra nie dotyczy osoby nieistniejącej. Ale porównywanie obecnego z obecnym nie ma sensu; wyjdzie zawsze to samo. Porównaj obecne z możliwym! Czyli obecne dobro z możliwym dobrem. Gdyby Bóg nie stworzył ludzi, to liczba wyrażona stosunkiem obecnego dobra do możliwego dobra byłaby wiele mniejsza od jedności.

konrado5

wujzboj

Jak to dlaczego? Jeśli dzielisz liczbę mniejszą przez większą, to dostajesz liczbę mniejszą od jedności. Liczba wyrażająca część jest mniejsza od liczby wyrażającej całość.

konrado5

wujzboj

O tym już było... Ilość OBECNEGO dobra nie dotyczy osoby nieistniejącej. Ale porównywanie obecnego z obecnym nie ma sensu; wyjdzie zawsze to samo. Porównaj obecne z możliwym! Czyli obecne dobro z możliwym dobrem. Gdyby Bóg nie stworzył ludzi, to liczba wyrażona stosunkiem obecnego dobra do możliwego dobra byłaby wiele mniejsza od jedności.

konrado5

wujzboj

Porównujesz obecne dobro z obecnym, gdy nie bierzesz pod uwagę możliwych istnień ludzkich, lecz tylko zrealizowane istnienia ludzkie: "nie brakuje żadnego dobra, bo "brak dobra" nie dotyczy osób nieistniejących". Porównywanie obecnego z obecnym nie ma sensu; wyjdzie zawsze to samo, niezależnie od tego, co akurat masz.

konrado5

rozumujesz · Dołączył: 26 Gru 2007 Posty: 449 Przeczytał: 0 tematów

A czemu Bóg ma być dobry ?
Mi się wydaje że tak jak istnienie Boga jest nie udowadnialne, tak samo stworzenie człowieka jest nie wyjaśnialne i pozbawione logiki.
Skoro istnienia Boga nie można siłą umysłu dowieść, to jak można wyjaśnić i wytłumaczyć jego intencje i zamysł.