ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Pewnie każdy człowiek co jakiś czas wpada w spiralę myśli, które nim miotają, a których nie potrafi się pozbyć. Np. przeżywa wciąż jakieś niemile zdarzenie, obsesyjnie nawraca do jakiejś okoliczności. Często jest tak, że cała nasza rozumowa struktura gani nas samych za tkwienie w jakimś kręgu odczuć, myśli, wspomnień. I próbujemy nawet sobie narzucić wyjście z owego kręgu, ale to się nie udaje. Przeżywamy odrzucenie w miłości, śmierć bliskiej osoby, jakąś porażkę w pracy, czy w życiu prywatnym. Przeżywamy, choć tego przeżywania mamy już sami serdecznie dość. Tylko wyrzucić tego z myśli nie potrafimy.

W życiu to tez nie działa -czasami rzecz jest o "pietruszkę", ot ktoś coś powiedział, np. nas (niesprawiedliwie) skrytykował, zlekceważył. I często nie jest to ktoś ważny, a tak w ogóle nie za bardzo nam na nim zależy. Ala ta krytyka boli, nie daje się wyrzucić związanych z nią przykrych myśli. A chcemy to zrobić, tłumaczymy sobie "zapomnij o tym, to głupek, nieważne co tam mówi, czy myśli...". Tymczasem nie jesteśmy w stanie przekierować swojego uwagi, swojego reflektora myśli na inną rzeczy. A przecież chyba powinniśmy. W końcu kto ma panować nad tą uwagą, nad kierunkiem myśli, jak nie my?...
Co to za mechanizm zmusza nas do procesowania pewnych rzeczy wbrew naszej woli?

Michał Dyszyński

Piotr Rokubungi

Dyskurs

Piotr Rokubungi

Piotr Rokubungi