ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Przed chwilą przeczytałem ciekawy artykuł dotyczący tego, jak zachowują się naukowcy w kontekście cytowań skompromitowanych w jakiś sposób ich kolegów. [link widoczny dla zalogowanych]
Przyznam, że byłem nieco zaskoczony, iż naukowcy - w końcu ludzie, którzy (samo)krytycyzm mają chyba opanowany w relatywnie wysokim (porównując do innych grup ludzi) stopniu - wykazują statystycznie wyraźnie postawy niezgodne z tym, co sami deklarują, co uważają za poprawne.
Skoro naukowcy są tacy niekonsekwentni, to co tu mówić o "zwykłych ludziach"?... :shock:

Dla mnie płynie stąd wsparcie dla przekonania, które od dawna sam wyznaję: zdając się na bezwiedność reakcji, człowiek będzie funkcjonował w sposób sprzeczny, zakłamany.

Inaczej mówiąc JEDYNYM SPOSOBEM na zachowanie poprawności, zgodności z ideami, które wyznajemy, jest OPRACOWANIE TWARDYCH PROCEDUR KONTROLNYCH, a potem rygorystyczne ich przestrzeganie, z oczekiwaniem, iż nieraz niezbędne będzie DZIAŁANIE PRZECIW ODRUCHOWYM, BEZWIEDNYM REAKCJOM.
I to jest też powód, dla którego trudno jest ufać ludziom o słabo rozwiniętej warstwie intelektualnej. Tacy ludzie będą mieli może i dobre intencje, będą nawet chcieli niejedną wartość (także etyczną) zachować w swoim życiu, jednak z racji na to, że będą w stanie zdiagnozować bezwiednych odstąpień od własnych zasad, jakie naturalnie się pojawiają, gdy człowiek jest poddany własnym emocjom i presjom zewnętrznym, będą odstępowali od swoich wartości w sposób mimowolny. Tylko intelekt, powiązany z rozumieniem, kontrolowaniem się daje nam tę moc jesteśmy w stanie sprawdzać siebie w kontekście potencjalnego niedopelnienia tego, jak postanowiliśmy działać. Ale, jak to widać jest w badaniu, "zwykłe" zastosowanie intelektu też tu jest niewystarczające, ten rodzaj kontroli też sam się nie rozwinie, jeśli nie zwróci się uwagi na aspekt bezwiednego odstępowania od własnych zasad, a potem nie podda się w tym zakresie jakiejś formie twardego rygoryzmu.

Michał Dyszyński · Wysłany: Śro 13:34, 26 Mar 2025 Temat postu:

Deklarujemy nasze postawy najczęściej życzeniowo, co oznacza, iż ogłaszamy to, jak CHCEMY, aby było, a nie jak sprawdzone zostało, że na pewno jest.

Deklarujemy to, co chcemy, aby było, a działamy realnie tak, jak nam się UDA zrealizować nasze cele. Poza tym zwykle cel główny, którym się zajmujemy, jest powiązany z realizacją wielu celów pobocznych, z dodatkowo narzucanymi sobie normami, postulatami, dobrymi radami i praktykami. Umysł nie do końca sobie radzi z utrzymaniem tych wszystkich celów, a często wręcz musi rezygnować z jakiejś ich części, bo np. są one wzajemnie sprzeczne, albo wymogi praktyczne sprawiają, iż część z nich staje się niemożliwa do zrealizowania. Najczęściej nawet nie jesteśmy w stanie wymienić wszystkich tych celów, a co dopiero dokonać oceny obiektywnej stanu ich realizacji. Zwykle zajmujemy się tym intuicyjnie, czyli bez twardej kontroli poprawności. I to powoduje, iż w licznych przypadkach pozostajemy na poziomie zadeklarowania czegoś, a już realizacja pozostawia wiele do życzenia.

Semele · Wysłany: Śro 13:48, 26 Mar 2025 Temat postu:

Bo inni inaczej działają niż deklarują

Michał Dyszyński · Wysłany: Śro 16:51, 26 Mar 2025 Temat postu: