ŚFiNiA

Michał Dyszyński

W osobnym wątku rozważam toksyczne podejście, związane m.in. z potrzebą obwiniania innych ludzi. http://www.sfinia.fora.pl/blog-michal-dyszynski,73/sa-ludzie-od-ktorych-mozna-tylko-uciec-byle-dalej,25429.html#793447 Przy tej refleksji dotarło do mnie coś być może dla części ludzi nieoczywistego: wina jest możliwa tylko wtedy, gdy winowajca był wystarczająco świadomy, zatem usprawiedliwienie "nie jestem niczego nigdy winny" powinno być utożsamione z przyznaniem się do "jestem na tyle głupi, nieświadomy, iż nie umiem rozpoznawać skutków swoich decyzji, jest nieodpowiedzialny, nie ma podstaw aby mi w czymkolwiek zaufać, gdyś nie odpowiadam za siebie".

Ci, co nigdy "nie są niczemu winni", powinni być traktowani jak głupcy, albo jak małe dzieci, albo osoby z zaburzeniami psychicznymi, czy drastycznym upośledzeniem intelektu.
To jednocześnie sugeruje, iż przypisywanie komuś winy jest też...
formą nobilitacji! Oto ktoś, kto winę innej osobie "przylepia" tym samym uznaje: ta osoba była świadoma, gdy decydowała o tamtej sprawie, miała możliwość zadziałania inaczej, a wybrała coś, co ja uważam za zły wybór. W tym jest uznanie świadomości (także rozumu, zdolności rozpoznawania skutków decyzji), jest potraktowanie obwinionego jako kogoś wolnego w swoich decyzjach. Czy słusznie?...
- Najczęściej chyba bywa tak, że obwiniający raczej w złości i z żalu przypisują komuś winę, czyli nie myśląc o uwarunkowaniach, zdolności oceny sytuacji przez obwinianą osobę. Najczęściej w obwinianiu uczestniczy głównie sam żal, albo i chęć odwetu za coś, co w relacjach poszło nie po myśli obwiniającego.

Zastanawiam się przy tej okazji nad własnymi odczuciami w kontekście przypisania ludziom winy. W końcu to właśnie na bazie tych odczuć w ogóle myślę o sprawie. I przyznam, że ja właściwie nikomu na świecie nie przypisuję winy w pełnym tego słowa znaczeniu. Nikomu! :shock:

Ktoś tu powie: a co ze zbrodniarzami, ewidentnymi złoczyńcami?...
Czy nigdy, Michale nikt ci "nie zalazł za skórę", do nikogo nie masz żalu za to, co ci uczynił?...
Oczywiście żal mam! Niejeden żal mam do ludzi mi bliskich - a to, że coś ważnego dla mnie zignorowali, a to że nie byli tacy, jakich chciałbym mieć jako tych moich najbliższych. Jednak jest w mnie różnica pomiędzy żalem, czyli pragnieniem, aby było inaczej, a obwinianiem, czyli właśnie uznaniem, iż ktoś kto nie spełnił jakichś moich oczekiwań, był na tyle świadomy, aby móc teraz przypisać mu winę. Ci, do których mam żal...
... byli wg mnie w momencie podejmowania tamtych decyzji po prostu za głupi, za mało świadomi, aby zadecydować inaczej. Tak jak sąd w systemie prawnym nie orzeka winy osoby nieświadomej czegoś, "nie mającej zdolności rozpoznawania skutków swoich decyzji", tak i ja też o tej winie nie myślę, nie mówię. Żal mogę mieć, ale winy nie orzekam.

Michał Dyszyński

Semele

Oczywiście Michale oraz odpowiedzialności za swe czyny.

Michał Dyszyński