ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Jacy to ludzie, z którymi NIGDY SIĘ NIE DA DOGADAĆ NA UCZCIWYCH WARUNKACH?
- To tacy, którzy nigdy nie odpuszczają, bo zawsze musi być na ich.

Michał Dyszyński

Michał Dyszyński

Po czym poznajemy ludzi, którzy nigdy nie odpuszczają?
A może ja jestem takim kimś, kto nigdy nie odpuszcza?...
- Każdy może sobie zadać te pytania:
- Kiedy ostatnio PRÓBOWAŁEM SIĘ ZASTANOWIĆ, czy czasem mój oponent nie ma racji?
Może godzinę temu... Wczoraj... Tydzień temu...
A może nie umiem podać ANI JEDNEGO PRZYPADKU, gdy w ogóle zadałem sobie takie pytanie: czy w czymś tu mój oponent czasem nie ma racji?...

Sądząc z przebiegu dyskusji z co niektórymi osobami, oni nie zadają sobie tego pytania NIGDY!.

Michał Dyszyński

Po czym można poznać dyskutanta, który nigdy nie odpuszcza, czyli jest betonem?...

Jest jeden bardzo wyraźny symptom - powtarzanie w kółko właściwie tego samego.

Normalna, konstruktywna dyskusja bywa sporem, ale w niej szermierka argumentami działa z użycie zarówno ataków i jak i wyraźnych parowań.
Dyskutant A zgłasza tezę T z argumentem bazowym AT1
Dyskutant B, zgłasza argument B1 przeciw argumentowi AT1
Dyskutant A ODPIERA argument B1, podając argument AT2.
Dyskutant B, zgłasza argument B2 przeciw AT2.

Zasadą jest, iż każdy argument powinien być jakoś ROZPATRZONY
Przy czym ważne jest, że
Nie jest rozpatrzeniem argumentu X powtórzeniem jeszcze raz jakiegoś swojego poprzedniego argumentu!
Po tym właśnie rozpoznaje się dyskutanta, który jest betonem, że POWTARZA W KÓŁKO własne argumenty, nie odnosząc się realnie do argumentów (nowych) przedstawianych przez stronę przeciwną. Czasem dyskutant - beton markuje odniesienie się do tych argumentów ZA POMOCĄ WMAWIANIA (rżnięcie głupa), że powtórzenie jeszcze raz tego samego własnego argumentu jest polemiką z NOWYM argumentem strony przeciwnej. Ale to jest tylko pozorowanie poprawnej dyskusji.

Więc jeśli ktoś chce przetestować, czy jego oponent jest betonem dyskusyjnym, to zrobi to skutecznie podając NOWY argument, na który powinna (w sytuacji, gdy oponent jednak odnosi się, czyli gdy nie jest betonem) się pojawić riposta NAWIĄZUJĄCA do tegoż nowego argumentu, a nie jedynie powtarzające stare argumenty własne.

Michał Dyszyński

Dyskutowanie z podanymi argumentami uważam też za KWESTIĘ SZACUNKU do partnera w dyskusji.
Jeśli ktoś nie podejmuje realnie argumentów oponenta, tylko w kółko mantruje własne, ten jakby się już sam przyznał, że nie dyskutuje, tylko agituje, powtarza swój manifest z początku dyskusji. On też nie szanuje czasu i energii swojego oponenta. I zasługuje na to, aby zostać zignorowanym. Bo szkoda czasu na dyskusję z kimś, kto "nie rokuje", bo jest betonem.

Michał Dyszyński

Z jakimi ludźmi ja unikam kontaktów?
- Ze wszystkimi, którzy ze mną POGRYWAJĄ.

Co traktuję za "pogrywanie"?
Przede wszystkim pogrywanie wiąże się z częstym STAWIANIEM MI WARUNKÓW I PRÓB ROZLICZANIA MNIE z tego tytułu.

Jak ktoś zaczyna rozmowę ze mną od "to ja ci dam to, ale ty mi daj tamto", albo "widzisz, tutaj jestem dla ciebie miły, więc domagam się od ciebie czegoś tam", to ja od razu sobie myslę: zaraz! Wcale się nie prosiłem o tę twoją łaskę, o te przysługi. Nie próbuj mnie tu rozgrywać na swoich zasadach.
Dodam, że w ogóle UNIKAM WSZELKICH UKŁADÓW I NADMIAROWYCH ZOBOWIĄZAŃ. Jak ktoś próbuje mnie wmanewrowywać w zobowiązania względem niego, to od razu mi się zapala czerwona lampka "coś ty tu koleś za dużo kombinujesz".

Relacje z ludźmi traktuję na zasadzie NIEWYMUSZONEJ I DOBROWOLNEJ. Niczego staram się nie obiecywać. Nooo... chyba że to rzeczywiście jest szczególnie wymagane. Ale jeśli czuję nadmiarowość, małą potrzebność wymagalności i obietnic, to unikam ich. A jeśli ktoś mnie próbuje w to wciągać, to unikam wtedy kontaktu z kimś takim. Tak mam.

Dlaczego takich układzików nie lubię?...
- Bo sam żadnych gier nie inicjuję, nie prowadzę. Staram się od początku do końca być transparentny, nie udawać, nie manipulować, nie rozgrywać ani uczuć innych ludzi, ani zobowiązań.

szaryobywatel

Skoro to piszesz, to sugeruje że masz pewien problem w rozpoznawaniu takich osób za wczasu, zanim sprawią Ci dyskomfort. Po niektórych od razu może być widać że coś jest z nimi bardzo nie tak, tacy powinni być łatwi do zidentyfikowania.

Michał Dyszyński

szaryobywatel

Grunt to nie spodziewać się po toksycznych, zaburzonych psychicznie itp osobach, że będą normalni, uczciwi i tak dalej.

Semele

Michał Dyszyński

Semele

Może po prostu go nie zmieniać.
Niech sobie będzie taki jaki jest i taki jakim chce być.

Michał Dyszyński

Semele

Michał Dyszyński

Większość takich toksyków jest wredna dla innych, bo nie radzą sobie z własnymi emocjami i całą psychiką. Toksyk nie nauczył się ustępować, żyje w swoim świecie, w którym on jest tego świata pępkiem, ale jednocześnie bardzo chciałby POCZUĆ, ŻE INNI MU ULEGAJĄ. Mają mu ulegać, bo on wtedy odczuje ulgę wobec tej presji na emocje, że jest się słabym, że nie potrafi się dopasować do świata. Więc toksyk chciałby zrzucić całą odpowiedzialność za konflikt na drugą stronę - przecież to ta druga strona ma ustępować...

Na tej samej zasadzie Putin uważa, że powody do wojny z Ukrainą - bo to Ukraina ma ustąpić, skoro on chce, ją zająć... Nie ma opcji w drugą stronę - ustępują inni, a nie on.

Semele

Michał Dyszyński