ŚFiNiA

Michał Dyszyński

W życiu dobrze jest sobie postawić pewne kamienie milowe, złożyć jakiś rodzaj postanowienia, podsumować zmagania z minionych lat, różne trudy i próby radzenia sobie z problemami egzystencjalnymi. Jednym z ważniejszych moich mentalnych kamieni milowych jest - już w pełni świadome, związane przyrzeczeniem sobie wierności przyjętym zasadom, jest odrzucenie postawy dominacji, autorytaryzmu, apodyktyczności.

To moje odrzucenie apodyktyczności i dominacji ma swoje dwa kierunki:
- kierunek zewnętrzny - przyrzekam sobie każdą osobę, czy instytucję, która "zbytnio" (tak, wiem że tu jest aspekt nieokreślenia, związany z decyzją, którą podejmę w kontekście danej sytuacji, a nie z góry potrafię ją sprecyzować) próbuje mnie zdominować traktować jako mentalnego agresora, wroga, kogoś, kto sprzeniewierzył się zasadom uczciwego kontaktu ze mną, kto nie zasługuje (od momentu tego, gdy wyraźnie do dominacji dąży) na moje zaufanie, uznanie, zobowiązanie do poszanowania zasad ogólnych w kontekście kontaktu z tą osobą, czy też instytucją.
- kierunek wewnętrzny - polega na pilnowaniu się, aby samemu nie narzucać ludziom swojego stanowiska, gdzie to tylko jest możliwe. Oznacza to, że stawiam się stawiać sprawy nie na zasadzie "ja mam rację, więc musicie moje stwierdzenia przyjąć", lecz na zasadzie "Michał zaproponował jakiś sposób widzenia spraw". Decyzję, czy propozycję Michała przyjąć, czy nie jednak każdy podjąć powinien sam. Staram się nie narzucać swojego zdania, choć - dopóki nie uznam powodów do tego zdania zmiany - przy tym zdaniu obstaję, a nie wycofuję się, gdy ktoś prezentuje odmienne stanowisko.

Michał Dyszyński