ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Pojęcie mentalnego terytorializmu wpadło mi do głowy przed chwilą. Może ktoś je już stosował (nie chce mi się sprawdzać), ale jeśli nie, to chciałbym je trochę opisać. Bo sam pomysł sformułowania takiego pojęcia mocno mi się spodobał, jako że według mnie bardzo celnie opisuje ludzkie postawy.

Od razu chcę zastrzec, że do postaw terytorialnych mam raczej negatywny stosunek. Uważam silne na nich się skupianie za niedojrzałość, bezsens, za świadectwo braku wyższych mocy mentalnych.
Jednocześnie nie przeczę, że jakąś tam postać mentalnego terytorializmu każdy w swoim rozwoju musi przetrawić, powinien przez niego przejść. Inaczej świadomość się w nim nie rozwinie. Problem w tym, że co niektórzy na etapie owego terytorializmu zostają na dłużej, czasem na bardzo długo.
Co jest istotą mentalnego terytorializmu?
Przede wszystkim mentalny terytorializm oparty jest o silne powiązanie wartości, znaczenia, pozytywnej oceny danej osoby z jakąś tam pulą osiągnięć, zwycięstw, posiadanych zasobów, które najczęściej są uznawane za społecznie pożądane.

Mentalny terytorialista wciąż coś z zakresu społecznie wartościowych walorów w życiu zdobywa - pieniądze, prestiż, uznanie, lajki na facebooku itp. Mentalny terytorialista poszerza zakres swojego terytorium mentalnych zdobyczy stawiając różnego rodzaju granice, określając jak to teraz komuś czegoś tam "nie będzie wolno", bo to on teraz to ma, on to zdobył, on jest tu lepszy.
W umiarkowanym sensie ten terytorializm jest po prostu naszym życiem, przechodzimy przez niego, bo np. zdobywamy pieniądze na życie, jakoś tam też zabiegamy o prestiż. Różnica między mentalnym terytorialistą, a zwykłym człowiekiem zabiegającym o pewne dobra życiowe jest oczywiście na poziomie skali, jednak ważniejsze tu jest co innego - przeświadczenie w czym zawarta jest nasza wartość - jako człowieka.
Terytorialiści mentalni w skrajnej postaci to ludzie, którzy nie mają wiary w wartość człowieczeństwa - wykraczającego poza partykularne korzyści życiowe. Dla takiego terytorialisty sukces na jakimś tam polu jest wszystkim, co on ma. Taki teryrorialista funkcjonuje trochę tak, jakby nie miał duszy, tego czegoś większego niż wszystko co incydentalne i umownych wzorców wzięte.