ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Religijni ortodoksi, fundamentaliści są w każdej niemal większej religii świata. Mamy ich wśród chrześcijan, muzułmanów, hinduistów, judaistów, a nawet buddystów. Z tego chyba należałoby wyciągnąć wniosek, iż ortodoksja, fundamentalizm jest czymś ogólniejszym niż np. integryzm katolicki. Sam nie uważam się za ortodoksa, ale próbuję od lat ortodoksów zrozumieć, staram się wczuć w ich myślenie, rozważając nawet pytanie: czy czasem ortodoksi nie mają racji?...

Co wydaje się główną mentalną siłą napędową ortodoksji religijnej?
Myślę, że większość osób zgodzi się z tym, że wiele wskazuje, iż wynika ona z jakiejś formy gorliwości, pragnienia autentyczności przeżywania swojej religii, wierności. Jeśli religię traktujemy jako coś prawdziwego, czyli też ważnego, a do tego odnoszącego się do najdoskonalszej istoty, jaką tylko można sobie pomyśleć (czyli Boga w przypadku religii teistycznych), to jako postawę zakłamania i małości należałoby chyba uznać kapryśne, pozbawione wymagań traktowanie wymogów religijnych, wybieranie sobie z religii jedynie tego, co jest wygodne, przyjemne, mało wymagające. W Biblii jest sformułowanie o tym, że Bóg stawia sprawy na zasadzie "bądź zimny albo gorący", odrzuca zaś tych letnich wyznawców. W jakimś sensie (!) chyba zatem należy być zdecydowanym, zaangażowanym na maksa w swoim podejściu do religii. Tylko w jakim sensie?... :shock:

Przyznam ze swojej strony, że choć za ortodoksa (przynajmniej w tym tradycyjnym rozumieniu) się nie uważam, to chyba pasuje do mnie określenie "osoba głęboko wierząca". Czym jednak wg mnie różni się "głęboka wiara" i pozytywne (w moim rozumieniu) podejście do religii i Boga, od ortodoksji, fundamentalizmu, integryzmu?...
- Odpowiedź na to ostatnie pytanie zawarta jest w przymiotniku "głęboko". W tym jak ja rozumiem prawdziwą, poprawną religijność ów przymiotnik jest kluczowy, kto wie, czy nie ważniejszy pod pewnych względami od następującego po nim rzeczownika "wierzący". Tak jak ja rozumiem poprawną religijność:
Wiarą religijną prawdziwą może być tylko WIARA GŁĘBOKA, czyli przedkładająca aspekt poszukiwania, docierania do tego, co pierwotnie skryte, niedostępne nad to, co zewnętrzne, powierzchowne.
Religijność ortodoksów, fundamentalistów, integrystów postrzegam jako przykład PŁYCIZNY MENTALNEJ, jako bazowanie w religii bardziej na zwierzęcych instynktach niż na czymś, co rzeczywiście jest wartościowym darem dla Boga. Ortodoksi bowiem tym właśnie się charakteryzują, że skupiają się silnie na aspektach rytualnych, obyczajowych, związanych z hierarchiami społecznymi, władzą - dla nich ważniejsze jest to, czy coś religijnego dzieje się w piątek, czy w świątek, a na drugi plan schodzi pytanie "czy rzeczywiście realizowana jest tu jakaś głęboka idea, czy nasze działania celują w boski, transcendentny, głęboko duchowy aspekt?". Postrzegam zatem ortodoksów jako osoby mentalnie niedojrzałe, skupiające się na aspektach pozornych, zastępczych, a pomijających istotę religijności. I w tym sensie ortodoksi, fundamentaliści, integryści nie tylko nie powinni być wg mnie uznanych za "wiernych Bogu", lecz bardziej za odstępców, odrzucających to, co najważniejsze w religii.

Michał Dyszyński

Semele

Czemu ma służyć to rozważanie?
Co chcesz zmienić?

Czy masz jakieś szanse?

Semele

Zmarł Papież.
Czy był bardziej czy mniej egalitarystą niż polski JP 2.

Jak to widzicie?

Michał Dyszyński