ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Katolikus mi zasugerował stworzenie tematu o tym, kiedy człowiek staje się niewolnikiem. To będzie więc temat o tym właśnie, choć...
... Od razu chcę postawić sprawę szerzej, czyli nie tylko od strony pytania, kiedy coś nas niewoli, lecz również kiedy nasza wolność wzrasta. Bo jedno z drugim jest ściśle związane.

Czym jest niewolnictwo duchowe?...
- Chyba najbardziej jest nim po prostu TKWIENIE W SCHEMATACH, z których nijak nie widać wyjścia.
Niewola to nic innego jak OGRANICZONOŚĆ. Więzień jest "pozbawiony wolności" bo jest ograniczony do pozostawania w więziennej celi. Duchowa niewola jest też ograniczeniem - do "pozostawania" w schemacie myślowym, emocjonalnym - w mentalnej "celi".
Każda cela osoby zniewolonej ma jakieś swoje "ściany". Coś te ściany buduje, umacnia. Więźniów skazanych przez sądy ograniczają ściany z betonu. Z kolei więźniów mentalnych ograniczają ściany zbudowane z:
- lęków
- toksycznych założeń
- nawyków i rutyn
- ograniczeń biologicznych, instynktownych wymuszających reakcje zawsze w taki sam sposób.
Przy czym to nie jest jeszcze tak, że każde ograniczenie jest w ogóle złe, że każde ograniczenie niewoli. Czasem ograniczamy się do czegoś świadomie, z własnego wyboru. Wtedy takie ograniczenie już nie niewoli, a wręcz może być powodem do postawy twórczej. Ograniczenia ruchu figur tworzą grę w szachy, która z kolei daje umysłom okazję do sprawdzania swojej mocy. Walcząc z ograniczeniami, doskonalimy swoja moc.
Które ograniczenia zatem niewolą, ograniczając w ten toksyczny sposób?...
- Moją główną odpowiedzią byłoby: to nas niewoli, co steruje nami poza naszą świadomością i wbrew naszej woli.
Tu mamy dwa warunki wolności:
- uświadomienie
- zagadnienie pokonywania przeciwności/przemocy.
To drugie jest dla większości bardziej oczywiste. Gdy ktoś czegoś chce, a ktoś inny mu tego może skutecznie zabronić, wymusić coś wbrew woli tego pierwszego, to większość rozpozna taką sytuację jako zniewolenie. Ale jest jeszcze, chyba bardziej perfidne, bo ukryte, zniewolenie na inny sposób – gdy człowiek nie rozwinął się na tyle, aby UMIAŁ ROZPOZNAĆ, że coś tu jest ograniczeniem, zaś może dałoby się zadziałać przeciw temu, co teraz blokuje naszą sprawczość, rozumienie.
Nieświadomość jest tym niejawnym źródłem niewoli. Ludzie manipulowani przez demagogów, robiący potulnie to, co im ci demagogowie zasugerowali, często robiący rzeczy zdecydowanie niekorzystne, czasem wiodące owych posłusznych na zatracenie, są niewoleni. Są niewoleni, ale nie wiedzą, że okazują się frajerami, że wrogie moce robią z nimi, co chcą.

Katolikus

Ten temat jest tak arcyciekawy i tyle myśli, pytań chciałbym przywołać i w ogóle zrozumieć to wszystko..

Najbardziej trapiącą mnie kwestią jest to, dlaczego Bóg nie może narodzić człowieka do wolności, tylko człowiek sam musi się do tej wolności narodzić. To jest to o czym trochę dyskutujemy na priv.
Przecież wielu chrześcijan jest głęboko przekonanych, że Bóg stworzył już człowieka jako istotę wolną, która wybiera pomiędzy dobrem, a złem..
A tym czasem, my dopiero do wolności mamy się narodzić :shock:

...
A po co taka okręźna droga?..
Czy chce nam celowo naszą drogę do nieba utrudnić?
Dlaczego Bóg nie stworzył nas jako istoty wolne?
A jeśli nie jesteśmy wolni to jacy jesteśmy i dlaczego właśnie tak?..

To jest ciekawy, ale trudny temat. Tu trzeba naprawdę rozwinąć umysł, aby to zrozumieć, aby to zaczęło układać się w sensowną całość.

Kolejna ciekawa sprawa, która wiąże mi się z tym tematem. Tradycyjna teologia naucza, że człowiek ma wolną wolę. Czy to jest zasadne nauczanie? Czy człowiek naznaczony w tym życiu lękami, toksycznymi założeniami, niepełną wiedzą o sobie i świecie, a także wpływami biologicznymi i społecznymi ma wolną wolę? Czy wybory dokonywane w tym stanie niedoskonałości i nieuporządkowania natury są wolne?

Michał Dyszyński

Katolikus

Michał Dyszyński

Katolikus

Michał Dyszyński

Katolikus

Hm, teraz się nie odniosę do twojej bardzo ciekawej wypowiedzi, bo mam już umysł w trybie energooszczędnym, ale może zapytam o jedną rzecz (cały czas w kontekście wolności).

Michał, twoim zdaniem, co jest bardziej punktem wyjścia, jeśli chodzi o spór pomiędzy wolnością, a niewolnością?

Inaczej mówiąc, czy z człowiekiem jest raczej tak, że jego decyzje nigdy nie są wyborami w pełni wolnymi, czy raczej jest tak, że jego decyzje nigdy nie są wyborami w pełni zniewolonymi?
Co jest bardziej prawdą o człowieku? Pierwsze zakłada, że punktem wyjścia jest wolność, ale trochę jest ona ograniczona, uwarunkowana. Drugie spojrzenie zakłada, że punktem wyjścia jest stan zniewolenia, ale nie jest to zniewolenie na 100%, bo mamy też przejawy wolności i potencjał do rozwoju wolności.

Michał Dyszyński