ŚFiNiA

Kruchy04

Możemy się zastanawiać, co jeśli wszechświat potrzebuje świadomego obserwatora, który mógłby stwierdzić swoją obecność we wszechświecie oraz własne istnieie w nim gdyż bez takiego obserwatora wszechświat istniałyby tylko hipotetyczne lub nie istniałby wcale bo nie byłoby komu go zaobserwować?

Wydaje mi się, że do tego często zmierza argumentacja idealistów. Osoba stanowi prymat w tej relacji.

Tylko, cszemu istnienie wszechświata miałoby mieć cokolwiek wspólnego z jego percepcją przez jakieś świadome istoty?

To tak jak z tym pytaniem: czy drzewo wydaje odgłos, kiedy przewraca się w miejscu, gdzie nikt tego nie słyszy?

No tak. Nie ma żadnego powodu, żeby sądzić, że potrzebny jest jakiś obserwator, żeby coś się wydarzyło.

Ponad to Wg mnie ta koncepcja to antropiczny absurd, całkowicie nieuzasadniony, bowiem zakłada, totalnie bez dowodu, że świadomy obserwator zajmuje uprzywilejowaną pozycję w kosmosie i jest celem samym w sobie. Jest warunkiem koniecznym istnienia wszechświata, ale w takim ujęciu ten pogląd obala sam siebie, bo żeby mógł powstać obserwator, musiał wcześniej zaistnieć wszechświat.

Semele

Dyskusja na ten temat bardzo dluga w temacie ISTNIEJE.
Konkluzji nie ma. Wuj nadal stoi na stanowisku, ze istnieje tylko to co jest obserwowne. Największym obserwatorem jest Bóg, wielka miłość.
Mi natomiast spodobała się teoria Galena Strawsona.

Dyskurs

Dyskurs

Semele