ŚFiNiA

konrado5 · Wysłany: Sob 22:12, 24 Mar 2007 Temat postu: Patriotyzm

Co sądzicie o patriotyźmie? Bo mi się wydaje, że to głupota, ponieważ tylko przypadek sprawił, że się urodziłem w tym kraju, a nie innym. Załóżmy, że walczyłbym z Niemcami. Skąd mam wiedzieć czy to Niemcy nie są lepszym narodem?

idiota · Wysłany: Nie 1:17, 25 Mar 2007 Temat postu:

przypadeksprawił wszystko...ale trzeba się CZEGOŚ trzymać...

Koleś · Dołączył: 03 Lip 2006 Posty: 15 Przeczytał: 0 tematów

poczucie wyższości może doprowadzić do niebezpiecznych wypadków,dla wielu miłość ojczyzny nie zna granic-tyle,że cudzych jak to ktos kiedyś zauważył;dla mnie prawdziwy patriotyzm to utożsamianie się i duma z dziedzictwa kulturowego wspólnoty.Uważam się za patriotę w powyższym sensie mimo lewicowych poglądów,które prowadzą mnie do przekonania iż w dzisiejszych czasach patriotyzm polega też w dużej mierze na byciu porządnym obywatelem,szczególnie w Polsce gdzie od lat mówi się ,że jako naród byliśmy wspaniali a jako społeczeństwo byliśmy i jesteśmy marni.

Genkaku · Wysłany: Wto 22:15, 27 Mar 2007 Temat postu:

Zachowajmy dychotomię pomiędzy patriotyzmem a nacjonalizmem.

Patriotyzm "mówi", żeby bronić kraju przed najeźdźcami, a nie mordować i najeżdżać inne narody.

Michał Dyszyński · Wysłany: Śro 17:19, 28 Mar 2007 Temat postu: Re: Patriotyzm

konrado5 · Wysłany: Śro 20:40, 28 Mar 2007 Temat postu:

Ten negatywny patriotyzm to nacjonalizm.

wujzboj · Wysłany: Śro 23:36, 28 Mar 2007 Temat postu:

Wypadnie mi sie podpisac pod tym, co napisales, Michale. Moze zdania o milosci napisalbym w nieco inny sposob (szczegolnie kiedy piszesz o kochaniu bliskiej osoby "za cos"; moim zdaniem "za cos" jest powodem, dla ktorego zwrociles uwage na te osobe i dla ktorego sie zakochales, natomiast w dojrzalej milosci nie ma juz "za cos", lecz tylko "za to, ze jestes"), ale z reszta sie zgadzam, a w niej jest istota sprawy.

konrado5 · Wysłany: Czw 13:29, 29 Mar 2007 Temat postu:

Do wuja zboja: jesteś patriotą?

Michał Dyszyński · Wysłany: Pią 14:51, 30 Mar 2007 Temat postu:

wujzboj

wujzboj

konrado5

wujzboj

WIesz, zalezy, przed kim i dla kogo mialbym bronic.

Na razie jest to pytanie abstrakcyjne, odpowiedzi wiec nie posiadam.

REGMEN

Michał Dyszyński napisał

wujzboj

Mysle, ze Michal mial na mysli milosc czlowieka. Poza tym, Bog wie, kogo stworzyl

REGMEN

Wujzboj napisał

Michał Dyszyński

REGMEN

Okej Szanowny Michale napiszę nieco inaczej.
Bóg kocha wszystkich bez wyjątku i tak samo mocno...Takie jest moje zdanie.
Czy my ludzie mamy w tej materii (miłości/miłowania bliźnich) wzorować się na Bogu czy raczej kochać tylko tych np., co nas kochają? A może mocniej mam kochać brata czy siostrę w wierze niż jakiegoś tam nieznanego mi bliżej ateistę?
Przykazanie o mojej miłości do bliźniego ja odnoszę do wszystkich ludzi, a nie tylko do wybranych przeze mnie.
Na koniec powiem. Ja uważam, ze umiejętność miłowania bliźniego miłością bezinteresowną to dar od Boga dany nam tylko raz, ale na zawsze. Natomiast jak z owego daru potrafimy korzystać to już jest naszą domeną. Bóg nas do niczego na siłę nie przymusza...Tym bardziej do miłowania tych, których z jakiś względów subiektywnych nie potrafimy/nie chcemy kochać... :think:

Regmen

Michał Dyszyński

wujzboj

REGMEN

Proszę wykaż Michale w oparciu, o jakie argumenty można stwierdzić, że jedyność i niepowtarzalność miłości Ojca, Syna, Ducha Świętego do każdego człowieka jest zasadna?
Czy mam rozumieć, że każdy nowonarodzony człowiek przyjmuje dar miłości od Boga w sposób niepowtarzalny?
Jeśli Bóg każdego z ludzi umiłował do końca to znaczy w nas jest przejaw tej miłości od Boga jako daru dla nas, ale nie rozumianego jako daru jednej miłości dla wszystkich tylko raczej jest to miłość wobec każdej osoby innej relacji?
***
To może pytanie,, Boże, dlaczego każdego z ludzi kochasz innego rodzaju relacją miłości,, jest jak najbardziej uzasadnione???
Warto w takim razie zastanowić się i przemyśleć czy te relacje miłości w Bogu, które nie tworzą odrębnych podmiotów w Bogu, bo Bóg jest jedną miłością nie maja już swojego odzwierciedlenia w relacji do stworzenia, choć osoby w Bogu w tejże relacji do stworzenia tworzą dalej tylko jednego Boga???
Jakby na to nie patrzeć rozwój człowieka w sensie duchowym w kontekście miłości tak zindywidualizowanej staje się jak dla mnie problemem. Bo jak można od kogoś/ode mnie żądać miłowania bliźniego identycznie jak ja go kocham skoro dar miłości jaki spływa na bliźniego /na mnie od samego Boga jest innego rodzaju (nie tyle w formie, co raczej w treści...)?
***
Miłość zakłada komunię. Jedyną w swoim rodzaju relację, kiedy bezinteresownie kochamy bliźniego/bliźnich...Czy kochając każdego bliźniego w treści owej miłości w subiektywny (niepowtarzalny) sposób stajemy się podobni Bogu czy raczej tworzymy odmienność?
***
Pamiętajmy osoby w Bogu w kontekście miłości tworzą jedność tak doskonałą, że mówimy tylko o jednej miłości!!! To, dlaczego w relacji do stworzenia nie ma dalej kontynuować Bóg tej samej doskonałej relacji tylko rozdrabniać się na różne relacje miłości w zależności od wewnętrznego piękna konkretnej osoby?

Regmen

Michał Dyszyński

REGMEN

Michał Dyszyński napisał

Michał Dyszyński