ŚFiNiA

Piotr Rokubungi

Przedstawię na początku samym kilka głównych założeń tej ogólnej hipotezy; jeśli zauważę zainteresowanie i znajdę chęci w sobie, to będę starał się objaśniać i dyskutować te założenia, elementy, wątki tej mojej [bez praw autorskich:mrug:] hipotezy. A więc:

1. Zachodzi, występuje pełny zasób, nieskończony informacji [co do każdej potencjalnej możliwości], który zdaje sobie sprawę z istnienia, zachodzenia tych nieograniczonych informacji- jest to Najwyższa Świadomość, Najwyższa Istota, czyli bóg; „rozmieniając się na drobne” można spróbować wyróżnić jeszcze, iż ten pełny zasób informacji samych w sobie [aczkolwiek nie zachodzą same z siebie, bo dopiero zdawanie z nich sprawy nadaje im „miano” informacji, „powołuje” do istnienia] to coś w rodzaju Kronik Akaszy; natomiast fizyczną tego manifestację bez jakichkolwiek form można nazwać Niebytem, czyli pełnią istnienia bez form, bez obiektów- stanem podobnym do Parinirwany. Z perspektywy ewolucji zachodzi on w „nieosiągalnej przyszłości; choć tak naprawdę, z perspektywy „boskiej”, z perspektywy Prawdy Uniwersalnej jest to wieczna „teraźniejszość”.

2. Ewolucja form zachodzi od „zaburzeń” w Najwyższej Istocie- których reprezentacją fizykalną są „fale”, „zmarszczki” w jednolitej energii próżni- poprzez tworzenie się w tej oraz z tej energii form, aż do powrotnego „zaniku” w Niebycie, w próżni-pełni, w Najwyższej Świadomości. Wobec czego poprawne jest postrzeganie upływu czasu, jako pętli o tym samym „początku” i „końcu”- co nakreśla, choćby częściowo, że w ogóle upływ czasu, sam czas, jest złudzeniem raczej; jak i właściwie same „akty tworzenia” przez Najwyższą Istotę są „tylko” zaburzeniami, które świadomie wywołuje Jej psychika. Można opisać to jeszcze inaczej: W wiecznym, bo bezczasowym istnieniu, trwaniu Istoty Nadrzędnej, w Jej w pełni świadomej i zintegrowanej psychice zachodzą pewne zaburzenia, które powodują rozchwianie idealnej „symetrii” wszystkiego, z czego wyłaniają się „niezrównoważone” energetycznie formy, które jednak są „skazane” na powrót do równowagi idealnej, czyli na zanik. Z perspektywy wszelkich takich form, obiektów, do których zalicza się również człowiek jest to „droga” od powstania z „zamętu”, do zaniku, „śmierci” w bogu, w Nadrzędnej Świadomości, czy raczej „rozpłynięcie się” w niej. Czas jest więc tu pętlowy, jego upływ „kołowy”- jeśli już w ogóle wprowadzać do tego pojęcie czasu. Z „punktu widzenia” samych danych reprezentowanych w formach czas jest natomiast jakoby „ujemny”- tzn. „płynie” od pełni wszelkich informacji zawartej w Prawdzie Absolutnej, w Istocie Najwyższej, w bogu, czyli od wiecznej „teraźniejszości”, od „punktu zero-nieskończoność” niejako wstecz, aż do ewentualnej utraty wszelkiej „spójnej” informacji w nieskończonej przeszłości; z tym, że zawsze zaburzone formy doznają tego, jako ewolucji z ich przeszłości, do tej doskonałości w wiecznej teraźniejszości, w Pełni, w Jedni, w bogu.

3. Czym jest Istota Nadrzędna, Najwyższa Świadomość, Pełnia, Prawda, bóg? Jest zbiorem wszelkich danych, zdawaniem prawy Jej z (samo)istnienia, czyli bycie „operatorem” tych informacji wszelakich. Jednocześnie jest to Nadrzędna Psychika; w przypadku takiego boga cała psychika jest równoznaczna ze świadomością, ponieważ istota taka ma nieograniczony dostęp do kompletnej wszelakiej informacji- nie jest więc tak, że z czegoś nie zdaje Sobie sprawy. Poprzez psyche rozumiem tutaj głównie [a może tylko nawet] zdolność odczuwania, czyli zdawania sobie sprawy. I proszę nie mylić takiej zdolności do odczuwania, z np. ludzkimi przejawami, objawami [np. w zachowaniu, czy w fizjologii] emocji, uczuć, bo nie chodzi tu właśnie o jakiekolwiek fizyczne, „mechanistyczne” przejawy, lecz o samo zdawanie sprawy z [własnego] odczuwania, czyli jakoby właśnie o samoświadomość.

4. Nie będę tego teraz już tłumaczył szczegółowo, ale za również ważny bardzo w Hipotezie Wszystkiego uważam pogląd [mój], iż każda, jakakolwiek forma- nie tylko ludzka- pochodzi od Najwyższej Prawdy, od Uniwersalnej Świadomości, Istoty, a ponadto, iż każda forma ma zdolność swoistego dla niej odczuwania i swoistej samoświadomości. Zdaję sobie sprawę, że to [również] może wydać się bardzo dziwne, ale prawdopodobnie tak jest. Oczywiście weźmy pod uwagę możliwości „ekspresji” samych siebie, wyrażania emocji, uczuć- tzn. wszelkich form, możliwości tzw. świadomego zauważania tych ekspresji przez innych rodzajów formy, możliwości- oczywiście właśnie ograniczone- wzajemnej komunikacji: z tych głównie przyczyn raczej nie zdajemy sobie- jako ludzie- sprawy z sytuacji i „uczuć” np. bakterii, gwiazdy, czy cząstki elementarnej. Dlatego kilka zdań powyżej użyłem słowa, określenia „swoiste, swoistych”. Ale z powyższych powodów uważam, że należy się jednak pewne zrozumienie i szacunek nie tylko do tzw. istot żywych, ale do wszystkiego, z czym możliwy, dany jest nam kontakt [nawet, jeśli nie wiemy, co to za stworzenie, obiekt]. Tutaj dodam, iż słowa z Biblii opisujące, iż Bóg [Jahwe] stworzył człowieka na Swój obraz i podobieństwo są wg mnie niepełne; ponieważ wszystko jest prawdopodobnie na podobieństwo Najwyższej, Uniwersalnej Psyche, Istoty [mentalnej], a przynajmniej od Niej pochodzi, i właściwie Nią jest- Jej cząstką, emanacją drobną. Tyle, że prawdopodobnie tylko niektóre z form- w tym ludzie- mają na tyle dostęp do Informacji, na tyle możliwość „wglądu” w tę pełnię informacji [boga], że możliwy jest u nich poziom jakościowy zdawania sprawy, świadomości podobny do poziomu tej Najwyższej Istoty, choć ilościowo znacznie, ogromnie mniejszy, ograniczony...

5. Opisać spróbuję jeszcze jedno bardzo istotne pojęcie w mojej Hipotezie Wszystkiego, czyli Wolę- z wielkiej litery, ponieważ chodzi mi o Wolę tej Istoty Nadrzędnej, o Wolę boską. Pojawiała się również w poprzedniej wersji Hipotezy Wszystkiego, natomiast wówczas tam stanowiła raczej zagadkowy, nieznanej natury czynnik, który powodował „wzbudzanie” Niebytu. Obecnie uważam, iż jest to Wola podobna do ludzkiej, czyli pewne napięcie [stres], pobudzenie, czy też zaburzenie- jak to nazywałem powyżej w tym wpisie- idealnej, w pełni spójnej i w pełni świadomej psychiki Istoty Boskiej. Istota ta, Świadomość Nadrzędna, Uniwersalna, „zaburza” swą idealnie zintegrowaną psyche- jak to ujmuje kabała: wycofuje się, „skraca” swą doskonałość, co w kabale określa się, jako cimcum- aby tworzyć formy niejako „zewnętrzne” wobec Niej, formy niedoskonałe i przemijające; w pewnym kontraście do istnień doskonałych, które są samą Wszechwiedzą, Wszechświadomością, czyli są tożsame Najwyższej Istocie, ponieważ są samym zdawaniem sprawy z informacji [bez form], „czystym” i wszelakim potencjałem. Zagadkowe wciąż jest, jak dokładnie, a przede wszystkim dlaczego się tak dzieje, że ten Niebyt idealny, czyli Wszechwiedza, Wszechświadomość, Omnipotencja, bóg funkcjonuje w taki sposób, że zaburza swą doskonałość Wolą „odchyłów” od perfekcji; może jest po prostu taka Jego natura, to Go cechuje. Być może immanentną cechą psychiki, nawet tej boskiej jest pewna niestabilność... Wobec tego może się okazać, że niezbyt trafne jest nazywanie tego Wolą. Szczerze muszę przyznać, iż tutaj zabrnąłem w coś, co trudno bardzo jest mi „rozpracować” rozumowaniem, dlatego na tym tę kwestię zakończę- przynajmniej, jak na razie.

6. Uznaję w mojej hipotezie również to, iż nasze, tj. ludzi myśli wcale nie są nasze. Jest jeden zbiór wszelkich informacji- jak napisałem w pierwszych punktach- czyli Nadrzędna Świadomość, bóg, Istota Najwyższa. Formy przez Nią „generowane” mogą jedynie uzyskiwać, doświadczać dostępu do tego zasobu informacji- w stopniu zależnym od właśnie ich form, a zarazem funkcji, czy raczej trybu funkcjonowania, sposobu ich działania; ale żadna forma, żaden rodzaj form nie ma możliwości dostępu do pełni tych informacji Wszechwiedzy- właśnie ze względu na to, że sama dana forma stanowi jednocześnie informacje „w oczach boga” i jest interfejsem „zwrotnym”, relacją wzajemną, „obustronną” wymianą informacji, a nie samą Wszechwiedzącą Świadomością.
Wynika z tego, że:
7. dla ludzi oraz dla wszelkich innych form [istnienia] tzw. rzeczywistość jest tym, co dane im jest pozyskać z Istoty Wszechwiedzącej, od boga. Innymi słowy, rzeczywistość, to podzbiór informacji, które ze względu na- w naszych przypadkach ludzką- formę oraz sposób funkcjonowania, czyli przetwarzania danych, jest naszej pozornie indywidualnej części Wszechwiedzy dostępna, możliwa do przetworzenia i „feedback’u”. Oczywiście formy zmieniają się, ewoluują- stąd „rzeczywistość ludzi” również się zmienia [pod różnymi względami w różnych tempach].

To tyle, jak na razie przynajmniej, o podstawach Hipotezy Wszystkiego. Zdaję sobie sprawę z dziwności i trudności treści tego wpisu. Więc sukcesem będzie już, jeśli ktoś w ogóle zechce spróbować to zrozumieć...

Banjankri

Piotr Rokubungi

wujzboj

Może krok po kroku. Na dzisiaj punkt 1:

Piotr Rokubungi

wujzboj

Piotr Rokubungi

W odpowiedzi do pana, nie wiem, czy zbója, ale chyba czyjegoś wuja:

I mamy znowu poniekąd „wałkowanie” tego samego tematu, zagadnienia, które przez to forum przewinęło się zapewne wiele, wiele razu; ale to dlatego, że te kwestie wydają się słabo rozwiązywalne, wręcz niezrozumiałe- może nawet tym bardziej, im bardzie się je rozważa...
Ale do rzeczy [przynajmniej spróbuję]: Jakiś czas temu [chyba z końcem wiosny tego roku] założyłem w dziale Filozofia wątek pt. Dla kogo/dla czego informacja?. Jak dotychczas nikt w nim niczego nie napisał więcej; a uważam, że tamten właśnie temat nadaje się do rozważań odnośnie kwestii, które powyżej tu opisałeś. Ale na razie spróbuję przeprowadzić dyskusję w tym wątku; najwyżej przeniesiesz ją do tamtego, o którym wspomniałem.

A więc myślę, że zupełnie podstawowe, zasadnicze jest w tych kwestiach pytanie takie, jak tytułowe z tamtego wątku: Co i/lub kto jest odbiorcą informacji? A co/kto jest ich „przetwornikiem”?
Wydaje się, iż z pewnością odbiornikiem, jak również specyficznego rodzaju przetwornikiem informacji jest świadomość [ludzka] właśnie. Jednakże czy na pewno tylko świadomość? Nietrudno jest sobie wyobrazić sytuacje- przykłady wręcz nasuwają się z niemal codziennych obserwacji- w których to wymiana informacji zachodzi pomiędzy obiektami, w zjawiskach niejako bez udziału człowieka; np. między podzespołami komputerów, pomiędzy chmurą burzową, powietrzem, a powierzchnią gleby i t. d. Jednak- co wielokrotnie powtarzasz- zawsze jest w tym człowiek, jako właśnie obserwator albo przynajmniej, jako ten podmiot, który wyobraża [sobie]. Należy więc uznać, iż zawsze świadomość towarzyszy wymianie informacji oraz jest jej odbiorcą; ale czy na pewno jedynym? W aktualnej wersji Hipotezy Wszystkiego zakładam [choć bez solidnych powodów], iż świadomość jest w dodatku również [jedynym?] generatorem informacji, które do niej powracają, które świadomość jakoby „odbija”, czy też jest swoistego rodzaju „wsobnym sprzężeniem zwrotnym”. W dodatku zakładam, iż jest ona jedna i pełna, tzn. wszechświadoma, świadoma wszystkiego, ale dla różnych bytów, dla różnych rodzajów form „udziela się”, przenika je w rożnym stopniu. Lecz tę sprawę pozostawmy na razie na boku.
Wracając do meritum: Czy to świadomość tworzy tzw. rzeczywistość, czyli tzw. świat materialny? Wydaje się, że- wbrew poniekąd temu, co napisałem np. powyżej oraz wbrew temu, co chyba ty uważasz, poniekąd bardzo słusznie- nie. Nie, dlatego, iż- przynajmniej ludzka świadomość- nie ma właściwie niemal żadnego bezpośredniego wpływu na fizyczność. Z tego wynika, choć nie jest to warunek krytyczny, że nie tworzy świadomość fizykaliów. Skoro tak, to świat fizyczny, tzw. świat materii być może „potrafi” zachodzić bez udziału świadomości- taką właśnie opcję nazywałem/nazywam będzleniem [w odróżnieniu od istnienia, czyli tego, co świadomość ogarnia, z czego zdaje sprawę].
Teraz: Czy zjawiska, obiekty, formy, twory nie mające cechy świadomości mogą wymieniać pomiędzy sobą informacje? Wydaje mi się, że..nie wiadomo. Ale znów, dla odróżnienia danych, które świadomość ogarnia, niejako je rozumie- które to nazywam informacjami, takie dane, ich przepływy, wymianę, które być może zachodzą pomiędzy nieświadomymi formami, tworami nazywam właśnie danymi, a nie uświadomionymi, zrozumiałymi informacjami; natomiast dane, które nie „przekształcają się” ani w istnienie, ani nawet w będzlenie nazywam danymi swobodnymi, pierwotnymi, „zawieszonymi”- takie dane reprezentują same „czyste”, potencjalne, niezrealizowane wyobrażenia Najwyższej Istoty, czyli Wszechświadomości, Istoty Wszechwiedzącej; aczkolwiek z perspektywy takiej superświadomości są one informacjami, bo ona (Ona) zdaje sobie z nich sprawę.:-)

Dalej następna kwestia: Jeśli by- wg mnie niesłusznie- traktować świadomość oraz wolę łącznie, jako np. różne aspekty, „przejawy” psychiki, to wówczas raczej twój światopogląd, Jarku, zupełnie nie ma sensu; a to dlatego, że w takim razie psyche, a więc i [czy przede wszystkim właśnie] świadomość musiałaby potrafić [w pełni raczej] kontrolować fizyczność, powinna potrafić tworzyć, modyfikować i niszczyć formy, obiekty, byty, fizykalia. Czego nie doświadczamy, przynajmniej w ludzkiej skali i perspektywie.

Właśnie głównie dlatego założyłem w mej Hipotezie rozdział pomiędzy świadomością oraz wolą. Po drugie, założyłem również, iż dosłownie każdy twór, obiekt, formę, każde zjawisko „przenika” Wszechświadomość- tylko w rożnym stopniu, z różnymi efektami, na tyle, na ile pozwala struktura i funkcjonowanie danych rodzajów obiektów, tworów, stworzeń. A to głównie dlatego, aby pozbyć się problemu, czy będzlenie jest prawdą, czyli, czy może zachodzić cokolwiek bez udziału świadomości. ;-P

Tylko nadal- wg mnie- utrzymuje się problem, kwestia, czy Najwyższa Istota jest wyłącznie Obserwatorem, czy także (S)Twórcą..? Bo jeśli tylko obserwatorem, to właściwie chciałoby się zapytać: Po cholerę Ona?! A jeśli ma również Wolę, czyli potrafi „chcieć”, aby np. coś stworzyć, to..zachodzi tu dalszych wiele pytań, jak np.: w jaki sposób tworzy, czemu, po co, dlaczego tak, a nie inaczej, oraz czemu inne istoty- być może Jej twory- nie potrafią raczej tworzyć używając jedynie woli swojej? Ale na to być może mam odpowiedź już; jednak na razie nie napiszę jej...

Na razie tyle, bo nie mam nawet czasu, aby dłużej pisać teraz. Przypuszczam, że nieco wyjaśniłem tym wpisem, ale chyba też niemało zagmatwałem. I chyba nieco sam się pogubiłem. ;-P

Potrzebowałbym jeszcze sprawę „zebrać do kupy” i przemyśleć znowu z różnych punktów widzenia...

wujzboj

Piotr Rokubungi

Do fujkowego raczej nie zbója:
No, właśnie nie wiem, czy przejrzyściej, aby pisać o „informatycznej teorii istnienia” w tym wątku, czy w tamtym wspomnianym; wydaje mi się, że tamten jednak bardziej pasuje, aczkolwiek „informatyczna teoria istnienia” jest również częścią, jeśli nie jedną z podstaw Hipotezy Wszystkiego. Ostatecznie więc może ty zdecyduj, czy wpisy o takowej „teorii” pozostawić w tym wątku, czy przenieść je do „Dla kogo/dla czego informacja?”.

Właśnie nie jestem jakoś mocno zdecydowany, czy wszystkie obiekty, twory są świadome, czy nie; ale aktualnie skłaniam się do takiej interpretacji tej kwestii, iż są wszystkie „podłączone” do Wszechświadomości [w terminologii jungowskiej psychologii analitycznej można to nazwać świadomością zbiorową, czy też psychiką zbiorową, bo w takim stanie cała psychika jest znana, uświadomiona; w innej terminologii można to nazwać np. bogiem]. „Podłączone”, tzn. iż uważam, że żadna forma, czyli obiekt, twór, nawet człowiek nie są same z siebie zdolne wytworzyć psychiki- szczególnie takich jej „elementów”, jak emocje, uczucia, wyobrażenia- ani nie są psychikami indywidualnymi; są raczej jak odbiorniki, jak tunery, które- zależnie od ich budowy i funkcji, od również złożoności i „cech tworzywa” [np. organiczne, a nieorganiczne]- są w stanie w rożnym stopniu, częściowo zawsze, z rożnym nasileniem niejako odbierać „fale” psychiki Istoty Najwyższej Wszechwiedzącej; co wskazuje na to, iż jest ta Istota jedyną istotą w ogóle, jedyną psyche, jaka zachodzi. To chyba kolejne z moich dziwnych przypuszczeń, ale mam pewne powody, by właśnie uważać taką koncepcję za dość prawdopodobną.
A jeśli tak, to i wyraźniejszego, bardziej bezpośredniego znaczenia nabiera idea, iż Bóg zna wszystko, co czynią np. ludzie. Bo nasza psychika wcale nie jest nasza- jest tylko fragmentem jedynej psychiki Istoty Wszechświadomej.

Piotr Rokubungi

Koniec? Temat utknął, a czytelników zatkało? Panie wuju wszystkich wujów, naczelny sfinioszefie, dlaczego przestałeś odpisywać w tym temacie mądremu, acz zagubionemu nieco Piotrusiowi? :shock:

wujzboj

Przepraszam, zgubiłem ten wątek

W międzyczasie dawałeś w innym wątku (wątkach) znaki, że twoje poglądy przeewoluowały tu i tam. Powiedz więc proszę, co z powyższego jest aktualne, żebym nie stukał po próżnicy w zbyteczne oczywistości jakieś lub, co gorsza, w nieistotną historię filozofii.

Piotr Rokubungi

Postaram się wrócić [myślami] i zebrać do „pociągnięcia” dalej tych kwestii, ale nie wiem kiedy. Tak dawno dość już było, gdy pisałem o nich ostatnio, że sam „straciłem wątek” trochę, zapomniałem swoich dalszych rozważań. Aktualnie brak mi nastroju i chęci do filozofowania, do szerszych rozmyślań w ogóle, a ostatnio szczególnie nie tylko psychicznie mi źle, ale i biologicznie żem nieco „nieswój”; może mnie jakiś drobny ustrój, acz „złośliwy” „kąsa”- ale raczej nie SARS2..
W każdym razie pozdro dla śfiniakuf, a ze mnie może jeszcze będzie też jakaś „wielka śfinia”..albo cuś. ;-P

wujzboj

Przerwy nie są złe, późniejsze spojrzenie z perspektywy pozwala znaleźć rozwiązania trudne do dostrzeżenia z bliska.

Czyli: ustroje drobne truj Trójką, pij dużo płynów najlepiej tych słusznych, nieswojego nie przyswajaj, a na swoje uważaj. W czym sukcesów życzy ci wuj swój zbój.

Piotr Rokubungi