ŚFiNiA

Banjankri · Wysłany: Sob 17:12, 24 Mar 2018 Temat postu: Rzeczywistość, Istnienie, Ja

Rzeczywistość jest obrazem jaki uzyskujemy aplikując istnienie na doznanie. Samo doznanie jest nieskończone, tak w przestrzeni jak i czasie. Nie ma początku, końca, ani żadnych innych solidnych elementów. Jest płynne, zmienne i bez definitywnej formy.
Aplikując istnienie, tworzymy nowy wymiar doznania. Pojawiają się obiekty, między którymi tworzymy relacje, oraz trzy czasy. Powstają istnienia bezpostaciowe, w których istnienie wierzymy, jak sam mechanizm obiektywizacji, który nazywamy rozumem. Jeżeli powstaje obiekt, zakładamy istnienie czegoś, co go stworzyło i nadajemy mu byt. Dalej, takim bytom przypisujemy cechy, które też obiektywizujemy. Tworzymy meta wymiar, który aby powstał, musi być zamknięty w konkretnej ramie przestrzennej i czasowej. Choć ewidentnie błędny, jego błędność uwidacznia się dopiero przy wyjściu poza te ramy, co nie jest zazwyczaj problemem. Oczywiście, przy próbie spekulacji o tym, co jest poza nakreśloną ramą, trafiamy na ścianę, ale to jest problemem tylko dla tych, których to interesuje. Tu i teraz nie jest to problemem. Niestety tylko na pierwszy rzut oka, bo pewne istnienia mają fundamentalny wpływ, gdyż rodzą nowe istnienia. Takimi obiektami jest początek i koniec, które zaaplikowane do naszego bytu, zaczynają determinować jego kształt. Jeżeli coś istnieje i można to kontrolować, pojawiają się pragnienia. Rozróżnianie na dobre i złe nabiera sensu. Za jednym gonimy, od drugiego uciekamy, co staje się dominującym motywem i determinuje naszą perspektywę. Brak wszechmocy rodzi porażki, rozczarowania i zawody. Pojawia się strach, stres, cierpienie i biurokracja. Życie staje się troską, slalomem między cierpieniem, w pogoni za przyjemnością, w którym tak naprawdę, nic nie jest naprawdę.
Rzeczywistość, bez iluzji istnienia, jest pozbawiona bytów. Nic nie ma początku, ani końca. Nic nie jest, ani niczego nie ma, więc wszelkie pragnienia są tymczasowymi fluktuacjami. Pytania o istotę "ja", Boga, czy tam czegokolwiek innego, są nie aplikowalne. Po prostu błędne z definicji. Bez istnienia, nie ma nic definitywnego, bo wszystko co tworzymy, opiera się o wyimaginowaną ramę referencyjną.

Michał Dyszyński · Wysłany: Sob 17:56, 24 Mar 2018 Temat postu: Re: Rzeczywistość, Istnienie, Ja

Banjankri · Wysłany: Sob 18:03, 24 Mar 2018 Temat postu:

Ircia · Wysłany: Pon 21:54, 26 Mar 2018 Temat postu: Re: Rzeczywistość, Istnienie, Ja

Staram się zrozumieć i przyznaję że chyba nie kumam...

Banjankri · Wysłany: Pon 22:02, 26 Mar 2018 Temat postu:

Nic nie jest definitywne, wszystko jest bezkresnym przepływem. Hamując go mentalnie, tworzymy istnienie, które chwytamy w pamięć. Z tym obiektów tworzymy rzeczywistość.

Banjankri · Wysłany: Pon 22:32, 26 Mar 2018 Temat postu:

Ircia · Wysłany: Śro 20:02, 28 Mar 2018 Temat postu:

Może tam gdzie się kończy rozumienie/rozumowanie pojawia się zrozumienie, czyli coś co nie jest tylko maglowaniem mapy rzeczywistości a prawdziwym czystym pełnym jej doświadczaniem?

Na pewno wrócę do tematu jak skończę 'Fabula Rasa' Stachury, bo to się jakoś dziwnie komponuje w całość.