ŚFiNiA

Genkaku

Szczęście jako pozytywne emocje powstające z doświadczeń zadowalających, przyjemnych.
W szczęściu znajduje się także brak zagrożeń, czyli bezpieczeństwo. W szczęściu nie ma zatem czynników, które powodują powstawanie negatywnych emocji (tak jak np. stres wynikający z przymusu zaspokojenia potrzeb).

Co sądzicie o szczęściu ?

mikon · Dołączył: 15 Gru 2005 Posty: 359 Przeczytał: 0 tematów

konrado5

Szczęście to akceptacja życia takiego, jakie jest. To co człowiek potrzebuje do szczęścia zależy od tego, jakie dla niego wartości są najważniejsze.

kaktus

Ja jestem szczęśliwy. Dlatego że żyję tak jak chcę żyć, mam to co chcę mieć, robię to co chcę robić itd. Tylko jest jeden problem. Katolicy (nie wszyscy, ale większość) krytykują mnie za to, że jestem tym kim chciałem być. A gdybym takim nie był to byłbym nieszczęśliwy, a ja chcę być szczęśliwy. Dobrze że nikt (jak narazie) nie chce odebrać mi mojego szczęścia. Ale gdy pomyślę o nowej władzy, to trochę się boję. Może nie będzie tak źle... :|

Drizzt

Przepraszam za offtop, ale się nie mogłem powstrzymać

Kabaret "mumio" miał swojego czasu taką piosenkę:

Pytasz mnie co to szczęście?
Powiem ci jeśliś ciekawy:
Szczęście to mała dziewczynka, która sika do kawy :mrgreen:

wujzboj

Szczescie?

Jest, jesli nie trzeba oczekiwac, ze kazda milosc musi sie skonczyc rozstaniem.

Jest, jesli z dobrych zamiarow nie wyrastaja zle skutki.

Jest, jesli nie trzeba sie bac, ze ktos kogos chcacy lub niechcacy pogrąży.

Jest, jesli nie trzeba sie wstydzic przed soba ani przed innymi.

Joanna d'Arc · Dołączył: 25 Lut 2006 Posty: 3 Przeczytał: 0 tematów

Szczeście to stan emocjonalny, który jest względnyalbo inaczej mówiąc; umowny, w zależności od tego, co sie przyjmuje za definicje szcześcia. Przykładowo dla kogoś, kto jest wierzacy, a jego wiara opiera sie na wyobrazeniu, ze do Boga mozna sie zbliżyc jedynie poprzez cierpienie i asceze - to dla takiego kogoś osiągniecie 'szczescia' bedzie oznaczało podązanie droga całkowitych wyrzeczen, czasami prowadzacymi nawet do skrajnych zachowan typu samookaleczenia.

Ks.Marek · Wysłany: Wto 0:37, 07 Mar 2006 Temat postu:

Szczęście to dobro. <Felicitas gradus superlativus bonum est?>

Akwinata piszej bodaj tak: Bonum diffusivum est. A więc jest czymś owo dobro, co się udziela.

Ktoś inny, nie pamiętam kto, porównuje szczęście do kielicha z którego się przelewa wino, wskutek obfitego "polania". Szczęście wg tej teorii, czy tezy (paraboli) jest nadmiarem miłości. Ciekawe, prawda?

mirecque · Dołączył: 15 Mar 2006 Posty: 115 Przeczytał: 0 tematów

Moim skromnym zdaniem szczęściem dla człowieka jako stworzenia Bożego jest przebywanie w zjednoczeniu ze swoim Stwórcą.

Większość ludzi nie wie co traci nie przebywając ze Stwórcą a winni jesteśmy (po części) my, którzy wiemy, a im nie powiemy.

A jak już mówimy, to zamiast się wysilić i opisać to przebywanie, to my wolimy im powiedzieć jak się będą czuć nie przebywając ze Stwórcą. Że np. pójdą do piekła.

Ktoś kiedyś powiedział, że człowiek ma w sercu wyciętą jakby część układanki "puzzle" i stara się ją zalepić różnymi rzeczami od seksu poczynając a na narkotykach kończąc. A może ją zapełnić właściwie tylko Bóg - Stwórca. I wtedy będzie szczęśliwy. Już nic nie będzie potrzebował.

Moim szczęściem jest przebywanie ze Stwórcą
i nie ważne gdzie:
- czy to w pracy
- czy w szpitalu
- czy podczas orgazmu ( z żoną - żeby nie budzić emocji negatywnych )
- czy podczas biegunki
- czy w jakiejkolwiek innej sytuacji

bo jeśli podczas tych czynności przebywam z Nim i patrzę w Jego stronę, to moge powiedzieć, że spełniam jego wolę.

I wtedy jestem szczęśliwy.

Nieważne jest cała oprawa czyli Niebo, które Pan Bóg posiada. Ważna jest Jego wspaniała miłość.

yis · Wysłany: Nie 21:14, 26 Mar 2006 Temat postu:

ech... nie moge przejsc obok tego topu obojetnie, wiec uracze was moja skomna opinia, ktora uwazam za podsumowanie wszystkich waszych wypowiedzi i uscislenie ich. a mianowicie szczescie jest to stan mozgu, w ktorym poziom dopaminy w przestrzeniach miedzy neuronami jest ponadprzecietny, inaczej: podniesiony, inaczej: wyzszy niz generalnie. a co powoduje nadprogramowe wytwarzanie dopaminy? wlasnie... bardzo rozne rzeczy... wszystko tu juz zalezy od danego czlowieczka i jego interpretacji rzeczywistosci. jesli ktos z roznych przyczyn zakoduje sobie w mozgu, ze "przebywanie z Bogiem" albo rownie dobrze walenie glowa w sciane jest czyms cudownym, najlepszym i godnym osiagniecia, to gdy to osiagnie, poziom dopaminy w jego mozgu znacznie sie podniesie. reakcja na spelnienie/realizacje celu bedzie wzmorzona produkcja dopaminy... taki stan moze byc utrzymywany dlugo lub krotko, lecz nie chce mi sie na ten temat rozpisywac. wzmorzona produkcje dopaminy mozna wywolac rowniez sztucznie, tzn. nienaturalnie, na przyklad po zazyciu kokainy, ktorej nie pochwalam gwoli scislosci. niech wiedza bedzie z wami... ;]

wujzboj · Wysłany: Nie 21:34, 26 Mar 2006 Temat postu:

yis · Wysłany: Nie 22:00, 26 Mar 2006 Temat postu:

wujzboj · Wysłany: Nie 22:07, 26 Mar 2006 Temat postu:

yis · Wysłany: Nie 22:37, 26 Mar 2006 Temat postu:

wujzboj · Wysłany: Nie 23:19, 26 Mar 2006 Temat postu:

Koleś · Dołączył: 03 Lip 2006 Posty: 15 Przeczytał: 0 tematów

szczęście to dobre zdrowie i zła pamięć,akceptacja przeszłości no i oczywiście miłość

wujzboj

Zla pamiec? Skaldowie spiewali: Szanujmy wspomnienia!