ŚFiNiA

crosis

Sprowadzić mnie chciała
na drogę cnoty.
Wykrzewić mi chciała
me figle i psoty.
Zabronić mi chciała
picia mego znoju.
Wyciągnąc mnie chciała
z mego świata "gnoju".

Oh słodko naiwna,
muzo ma jedyna.
Ty nigdy nie pojmiesz
pociągu do wina.
Nigdy nie zrozumiesz
pijackiego chwytu
by śpiewac i tańczyć
i kląć też bez liku.
Ty nigdy nie pojmiesz
co to jest zdumienie
gdy budzi się człowiek
całując już ziemię.

Powiedziała "Idę!
Nie chcę Cie już ciągać!"
Powiedziałem: "Idże!
Nie chciej się ociągać!"
Poszła, ja poszedłem
upić się sowicie.
Nie znalazłem jednak
kompana na picie.
Siadłem wtedy trzeżwy
spojrzałem na ręce.
Zrozumiałem sensu
zakręcone wieńce.
Rzuciłem alkohol,
spiewy i kobiety.
W ręce zaś me wziąłem
Życia kastaniety.

Teraz jestem inny,
sam kogoś wyciągam.
Jej zaś wspomnieniu
nigdy nie urągam.
Pokazała mi świat,
bardzo należycie.
W którym sa wartości
Większe, niźli picie.

Crosis