ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Tak to jest w polityce:
Gdy polscy dyplomaci targują się o fundusze unijne, o to żeby więcej pieniędzy poszło na biedne i zacofane rejony Polski, to na sztandarach mamy zasadę SOLIDARNOŚCI.
Gdy przychodzi rozpatrzyć problem uchodźców, czyli gdy trzeba by coś z siebie dać tym, którzy są w trudnej sytuacji, to nagle zaczyna się rozważać wszystko w polskiej "racji stanu" (czytaj egoizmu).
Tak to już jest w polityce - źle jest, gdy ktoś Kalemu ukradnie krowy, a dobrze jest, gdy to Kali ukraść komuś krowy...

JanelleL.

........Panie Michale....i Pan uderza w ten ton?........

altruizm...czyli niemiecka racja stanu...czyli Kali ma oddać solidarnie krowy, Kali oddać swój dom, swoją ziemię, swoją żonę i córki...Kali być sam dojną krową...i Kali zakleić gębę, Kali nie muczeć, nie myśleć tylko zapierdalać, Kali płacić i Kali zdychać kiedy już przyjdzie czas.

Tak to ma być?......... :shock:

Michał Dyszyński

JanelleL.

Michał Dyszyński

JanelleL.

Panie Michale...o żadnych krzywdach tu nie było, zahaczył Pan o zbiorową niby odpowiedzialność, za jakieś niby coś, co kiedyś dostał inny ktoś.
Moja dobroczynność to moja sprawa, nikt mnie do niej nie zmusi i jeśli się na nią zdobywam, to nie rozgłaszam tego na prawo i lewo, nie każę sobie bić za nią pokłony, nie stawiam tablic informacyjnych...etc.
Gdyby tu była mowa o ludziach potrzebujących pomocy, to rozumiem... Polacy nie są wcale tacy bez serca wobec potrzebujących...ale to z czym mamy do czynienia to nie jest pomoc biednym, a przynajmniej nie w takim stopniu, w jakim się chce nam to przemycić.
Trudno mi mówić o tych, co tylko wołają "dajcie" ale "ja nie dam, bo moje".........jest mi taka mentalność obca.....ale skąd ta mentalność się wzięła? Ano stąd, że ktoś przyzwyczaił gawiedź, że można coś za nic dostać....ktoś, kto tylko bierze nie umie sam dać....z tego wynika, że dawanie bardziej demoralizuje niż pomaga. Dać i owszem zasiłek, jeśli z publicznych pieniędzy to w zamian za przepracowane godziny, za jakieś prace społeczne, czy porządkowe, na rzecz wspólnego dobra.
Tak, jak wspomniałam, moja dobroczynność, to moja sprawa - mogę dać potrzebującemu nie oczekując nic w zamian, tak samo i instytucji dobroczynnych, rozdzielających dobrowolnie przekazane środki przez darczyńców. Kasa państwowa zapełniana jest pod przymusem, płacenie podatków jest obowiązkowe, więc to zupełnie inna sprawa.
Generalnie postawa "skoro mojemu dziadowi ktoś kiedyś pomógł to mój ojciec, ja i moje kolejne pokolenia MUSZĄ do końca swego życia pomagać" jest zwyczajnie perfidnym szantażem.

Michał Dyszyński

Piotr Rokubungi

JanelleL.

Michał Dyszyński

Na początek chcę dodać pewną drobną uwagę dotyczącą moich poglądów. Właściwie, wbrew pozorom, NIE WIEM, czy powinniśmy przyjąć tę grupę ludzi, jaka trafia do Europy w ramach ostatnich migracji, głównie z Syrii. Piszę "nie wiem" bo nie znam sprawy w szczegółach - czyli nie potrafię ustalić, na ile są to emigranci uciekający przed wojną, a na ile zarobkowi, poszukiwacze szczęścia, bo w kraju się nie powiodło, czy wręcz niebieskie ptaki, którym - z racji na ich własne postępowanie - wszędzie gdzie się pojawią, robi się za ciasno. To, czy powinniśmy przyjąć TĘ KONKRETNĄ GRUPĘ MIGRANTÓW jest sprawą do ustalenia przez ludzi uczciwych, badających stosowne okoliczności. Bo może tym ludziom należałoby pomóc w inny sposób - np. silniej nakłaniając kraje uczestniczące w konflikcie na Bliskim Wschodzie do zmiany swoich priorytetów, albo co tam jeszcze. Ktoś mądry powinien się tym zająć. Ale TO WAŻNE (!) nie wolno jest się zamknąć na problem - nie wolno jest mówić (w imię człowieczeństwa nie wolno): nie przyjmę nikogo, bo jestem biedny, bo mi się nie podobają ci ludzie z jakichś tam powodów, a nie interesuje mnie przy tym, że owi ludzie tracą życie z powodu wojny. Tak powiedzieć nie wolno. Co nie znaczy, że nie należy szukać lepszych rozwiązań sprawy, niż zgromadzenie jakiejś rzeszy muzułmanów z dalekiego kraju w ośrodkach podobnych do obozów i karmienie ich przez lata, bo właściwie nie wiadomo co nimi robić...

JanelleL.

Michał Dyszyński

Michał Dyszyński

Współczesna polska polityka irytująco stara się zawłaszczać pojęcia.
PiS zawłaszczył sobie Polskę, Polaków i patriotyzm. To "Polska", a nie tylko "rząd polski" spiera się o sądy z Brukselą, to "Polacy" chcą tego, co umyśliły sobie władze PiSu.
Jednocześnie opozycyjne frakcje też zawłaszczają kogo mogą. Ostatnio, przy okazji dyskusji o ustawach aborcyjnych lewicowe organizacje próbujące złagodzić prawo aborcyjne zawłaszczyły sobie "kobiety". Oto cytat z Newseeka

Michał Dyszyński

Polityka wykrzykiwania
Odnoszę wrażenie, że spora część polityków w Polsce postawiła na strategię "głośniej krzyczeć". Już mało kto używa normalnych argumentów, dyskurs polityczny opiera się na eskalowaniu do maksimum emocji, oskarżeń, żądań. Żądamy, żądamy, żądamy!!!....
Problem w tym, że aby żądanie było skuteczne, warto jeszcze mieć jakieś dodatkowe atrybuty, niż głośność samego wykrzykiwania: żądam!