ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Od lat traktuję wymóg samodoskonalenia, jako coś, co nie tylko dotyczy mnie, ale moim bliźnich, czyli osób, z którymi się stykam. Dzięki samodoskonaleniu bowiem
- Jestem w stanie lepiej rozumieć ludzi, adekwatniej reagować dla ich dobra
- Opanowuję egoistyczne impulsy wieszania się mentalnego na kimś, odreagowywania na ludziach własnych leków i frustracji
- Zdobywam wiedzę, która może posłużyć do niesienia pomocy ludziom
- Zdobywam umiejętności opanowania siebie, aby nie krzywdzić innych
itp. itd.
Doskonaląc się, człowiek zyskuje umiejętności, dzięki którym przestaje być opryskliwy, namolny, kapryśny, gniewny bez powodu. Także popełnia mniej błędów życiowych, których skutki przynajmniej w jakiejś części ponieśliby inni. Zyskując cierpliwość i mądrość w relajach z ludźmi, możemy pomagać, a na pewno mniej szkodzić.

Michał Dyszyński

Doskonalenie zawodowe - np. lekarza - ma bezpośredni wpływa na to, czy pomoże swoim pacjentom. Także doskonalenie się na poziomie zrozumienia swoich emocji, a dalej osiągania panowania nad nimi w trudnych sytuacjach daje ten pozytywny efekt, że nasze reakcje będą mniej destrukcyjne.
Jeśli ktoś rezygnuje z doskonalenia, ten jest pośrednio winien wszystkim tym błędom, jakie popełni, bo - nawet mając jakąś postać (lichej, choć bezpośrednio może nawet odczuwanej) swojej dobrej intencji w działaniu, po prostu źle sprawy rozpozna, a w konsekwencji popełni wadliwą decyzję.