Forum ŚFiNiA Strona Główna ŚFiNiA
ŚFiNiA - Światopoglądowe, Filozoficzne, Naukowe i Artystyczne forum - bez cenzury, regulamin promuje racjonalną i rzeczową dyskusję i ułatwia ucinanie demagogii. Forum założone przez Wuja Zbója.
 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy   GalerieGalerie   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

Przypowieść o krasnoludku

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum ŚFiNiA Strona Główna -> Metodologia / Forum Kubusia
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 32228
Przeczytał: 33 tematy

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Pon 7:34, 19 Lip 2010    Temat postu: Przypowieść o krasnoludku

Przypowieść o krasnoludku

Dzisiejsza logika nie odróżnia logiki dodatniej od ujemnej, dlatego nie opisuje poprawnie otaczającej nas rzeczywistości. Odpowiednikiem logiki dodatniej i ujemnej w świecie fizyki może być wektor napięcia zmiennego w naszych gniazdkach elektrycznych. Nie jest to przykład idealny bowiem jest to przykład równoważnościowy (brakuje tu „wolnej woli” opisywanej przez operatory implikacji), ale pokazuje na czym polega błąd współczesnej logiki twierdzącej że operator implikacji odwrotnej ~> jest w zbędny.

Wszyscy wiemy, że napięcie zmienne to sinusoida. W połówkach dodatnich sinusoidy napięcie zmienne ma wartość dodatnią, natomiast w ujemnych wartość ujemną, oczywiście względem stałego punktu odniesienia zwanym w energetyce zerem lub ziemią (w elektronice masą).

Punkt odniesienia jest w energetyce pojęciem kluczowym, bowiem napięcie zmienne jest wektorem kierunkowym, identycznie jak implikacja w logice.
Do każdego gniazdka elektrycznego w naszych domach dochodzą dwa przewody, zero i faza, Przewód zerowy podłączony jest na stałe z ziemią po której chodzimy, to punkt odniesienia w energetyce. Drugi przewód w energetyce to FAZA.
Oznaczmy:
Vp = przewód zerowy
Vq = przewód FAZA

Jak sprawdzić doświadczalnie iż napięcie w połówkach dodatnich sinusoidy jest dodatnie a w ujemnych ujemne ?
Jeśli dysponujemy oscyloskopem służącym do obserwacji szybkich przebiegów zmiennych to podłączmy do gniazdka energetycznego i to widzimy, oczywiście masę oscyloskopu podłączamy do przewodu zerowego.

… a jeśli nie dysponujemy oscyloskopem ?
Mało kto wie, że napięcie zmienne wytwarza pracujący w elektrowni krasnoludek Zmiennek. Ma on do dyspozycji ogromne źródło regulowanego napięcia stałego o wartości maksymalnej Um=310V. W połówkach dodatnich sinusoidy masa tego źródła (minus) podłączona jest do przewodu zerowego w naszych gniazdkach elektrycznych (ziemi), natomiast plus podłączony jest do fazy. Zmiennek reguluje to napięcie od wartości 0 do 310V i z powrotem do wartości 0 po krzywej zwanej w matematyce połówką sinusoidy. Czas trwania jednej połówki sinusoidy to zaledwie 10 msek (milisekund).
Gdy Zmiennek dojedzie z napięciem po dodatniej połówce sinusoidy do wartości 0 robi coś nieprawdopodobnie cwanego, po prostu zamienia kabelki na źródle napięcia stałego. Do zera w naszych gniazdkach elektrycznych podłączony jest teraz plus źródła napięcia stałego, natomiast do fazy minus. Zmiennek reguluje tu napięcie dokładnie tak samo jak w dodatniej połówce sinusoidy lecz człowiek stojąc przy gniazdku elektrycznym widzi że w tej części sinusoidy napięcie zmienne to ujemna połówka sinusoidy. Po dojściu do wartości zero, Zmiennek znów zamienia kabelki na źródle napięcia stałego i tak „w koło Macieju”.

Jak sprawdzić poprawność powyższej teorii ?
Jeśli dysponujemy miernikiem napięcia stałego (woltomierzem) z zerem po środku mierzącym zakresy napięć U=-310V do U=+310V, to sprawdzenie jest bardzo proste. Należy podłączyć masę woltomierza do przewodu zerowego, natomiast drugi przewód miernika do fazy. Dzwonimy teraz do elektrowni i prosimy Zmienneka aby regulował napięcie zmienne z częstotliwością 1 HZ a nie jak to zwykle robi 50HZ (1HZ = 1 cykl na sekundę). Pewne jest że wskazówka woltomierza będzie się poruszać po sinusoidzie o wartościach szczytowych Um=+310V do Um=-310V.

… a jeśli nie dysponujemy woltomierzem ?
To możemy łatwo naświetlić problem przy pomocy dwóch źródeł napięcia stałego, dla uproszczenia przyjmijmy U=5V.

Kod:


            <=                        ~>
            +|                       +|
Vq=5V -------||--------- Vp=0V -------||------ Vq=-5V
             |             |          |
                           X

Oznaczmy:
Vp = przewód zerowy
Vq = przewód FAZA

Jak widzimy w energetyce ten sam przewód (faza) o nazwie Vq ma potencjał dodatni w dodatnich połówkach sinusoidy (Vq=5V) i potencjał ujemny w ujemnych połówkach sinusoidy (Vq=-5V). Oczywiście problem będziemy obserwować, stojąc na przewodzie zerowym (ziemi) w punkcie X (Vp=0V). W energetyce potencjał ziemi Vp=0V.

Napięcie to różnica dwóch potencjałów mających wspólny punkt odniesienia (masę), na schemacie ten punkt odniesienia to X (Vp=0V).
Na podstawie definicji napięcia mamy:
p U=> q = Vq-Vp = 5V-0 = 5V
p U~> q = Vq-Vp = -5V-0 = -5V
czyli:
Ux = potencjał strzałki wektora napięcia - potencjał podstawy wektora napięcia
Oczywiście matematycznie zachodzi:
p U=> q # p U~> q
czyli:
p=>q # p~>q
Zauważmy, że ten sam przewód (faza) przyjmuje potencjał dodatni w dodatnich połówkach sinusoidy i ujemny w połówkach ujemnych. W zapisie symbolicznym wyżej rozpoznajemy to dzięki dwóm różnym symbolom => i ~>.

Fundamentalny błąd współczesnej logiki:

Dla ujemnych połówek napięcia zmieniamy punkt odniesienia z X wyżej na Y niżej, czyli przeskakujemy z punktu X do punktu Y.
Kod:


            <=                       <~
            +|                       +|
Vq=5V -------||--------- Vp=0V -------||------ Vq=-5V
             |                        |         |
                                                Y

Z punktu odniesienia Y mamy:
q U~> p = Vp-Vq = 0 - (-5V) = 5V
Wyżej z punktu odniesienia X mamy:
p U=> q = Vq-Vp = 5V-0 = 5V
czyli:
p U=> q = q U~> p = 5V
p=>q = q~>p
Stąd fundamentalnie błędny wniosek współczesnej logiki że wektor ~> jest zbędny.

Powyższa sztuczka ze zmianą punktu odniesienia w trakcie pomiaru napięcia zmiennego (aby napięcie było zawsze dodatnie) jest odpowiednikiem obserwacji tego napięcia poprzez mostek prostowniczy (układ Graetza). Efektem przełączania kabelków w trakcie pomiaru napięcia jest zafałszowana rzeczywistość w energetyce, nie odróżniamy napięć dodatnich od ujemnych ! Na oscyloskopie zamiast pięknej sinusoidy zobaczymy tu piłę czyli wszystkie połówki sinusoidy w zakresie napięć dodatnich, czyli błędnie otrzymujemy:
p U=> q = q U~> p
p=>q = q~>p

Prawa Kubusia działają w powyższym układzie elektrycznym fenomenalnie
A.
p=>q = ~p~>~q
=> = dodatnia połówka sinusoidy napięcia zmiennego.
Vq=5V

Dowód.
Lewa strona tożsamości:
Mamy:
p U=>q = Vq-Vp = 5-0 = 5V
stąd:
p=>q = 5V

Prawa strona tożsamości:
~> = ujemna połówka sinusoidy napięcia zmiennego:
Vq=-5V
Mamy:
p U~> q = Vq-Vp = -5V-0 = -5V
stąd:
-p U~> -q = -(Vq) - [-(Vp) = -(-5V) - [-(0V) = 5-0 = 5
czyli:
~p~>~q = 5V
stąd:
p=>q = ~p~>~q = 5V !
CND

Identycznie dowodzimy drugie prawo Kubusia
B.
p~>q = ~p=>~q
~> = ujemna połówka sinusoidy napięcia zmiennego:
Vq=-5V

Dowód.
Lewa strona tożsamości:
p U~>q = Vq-Vp = -5V-0 = -5V
czyli:
p~>q = -5V

Prawa strona tożsamości:
=> = dodatnia połówka sinusoidy napięcia zmiennego.
Vq=5V
Mamy:
p U=> q = Vq-Vp = 5-0 = 5V
stąd:
-p U=> -q = -(Vq) - [-(Vp) = -(5V) - [-(0V) = -5-0 = -5V
czyli:
~p=>~q = -5V
stąd:
p~>q = ~p=>~q = -5V !
CND

UWAGA !
W układach równoważnościowych jak nasz przykład z napięciem zmiennym zachodzi:
U=> = ~(U~>)
U~> = ~(U=>)
W układach implikacyjnych podobne zależności matematyczne nie zachodzą, ze względu na trzeci element opisywany przez definicje implikacji.
p=>q # ~(p~>q)
p~>q # ~(p=>q)
Zamiast powyższego w implikacji zachodzą prawa Kubusia:
p=>q = ~p~>~q
p~>q = ~p=>~q
Implikacja i równoważność to dwa odrębne światy matematyczne pomiędzy którymi nie zachodzą żadne zależności matematyczne. Jeśli cokolwiek jest implikacją to nie ma szans na zrobienie z tego równoważności i odwrotnie.


Interpretacja przypowieści w logice

Interpretację potoczną operatorów implikacji prostej => i odwrotnej ~> najlepiej widać w obietnicach i groźbach. Zastosowanie operatorów implikacji prostej => i odwrotnej ~> w obsłudze obietnic i gróźb w świecie żywym to tylko drobny fragment ich różnorodnego zastosowania w naszym Wszechświecie.

Definicja obietnicy w NTI:
Jeśli dowolny warunek to nagroda
W=>N
Ja tego chcę, biegnę do nagrody

Definicja groźby w NTI:
Jeśli dowolny warunek to kara
W~>K
Ja tego nie chcę, uciekam od kary

Zwierzątka które nie odróżniały nagrody od kary, czyli logiki dodatniej od ujemnej dawno wyginęły.
Kod:

            <=                        ~>
            +|                       +|
Vq=5V -------||--------- Vp=0V -------||------ Vq=-5V
             |             |          |
                           X
Nagroda = nie kara    <=   X     ~> Kara = nie nagroda
                      ~>   X     <=
Ja tego chcę                        Ja tego nie chcę
biegnę do nagrody                   uciekam od kary
Poniższe symbole <= i ~> czytamy zgodnie ze strzałką
Nagroda (+5V) <= X                  X ~> Kara (-5V)
Poniższe symbole ~> i <= czytamy przeciwnie do strzałki
Nagroda (+5V) ~> X                  X <= Kara (-5V)

Gdzie:
Nagroda = nie kara
Kara = nie nagroda

Prawda = nie fałsz
Fałsz = nie prawda

Dobro = nie zło
zło = nie dobro
itp.
Aksjomaty znane ludziom od tysiącleci.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum ŚFiNiA Strona Główna -> Metodologia / Forum Kubusia Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Strona 1 z 1

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach

fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
Regulamin