ŚFiNiA

Superstar

Cześć to znowu ja.

Nie bardzo rozumiem pewnego zagadnienia.
Jeśli Flash Gordon będzie biegał wkoło mnie, to wyda mi się krótszy. Mogę sobie to wyobrazić bo gdy się on zatrzyma to będzie znów taki sam.

Ale jeśli wyślę Flasha w kosmos, to gdy wróci, będzie młodszy i piękniejszy, i to bynajmniej nie przez boski blond włos, ale dlatego że czas będzie mu lecieć wolniej niż mi.

Nie rozumiem dlaczemu, skoro gdy biega to dla niego samego nie staje się on krótszy, ale gdy leci to czas akurat zwalnia, to jest jakieś dziwne.

Pytanie jest czym w takim razie jest czas, miarą zmian ? I jak się tłumaczy to że następuje skrócenie obiektów w ruchu ?

Barah/konto usunięte

http://www.youtube.com/watch?v=vYmdgHyCF_Q i pozostałe 4 części. Jeśli nie znasz angielskiego, to radze najpierw zacząć od nauki języka, bo 99% materiałów jest po anielsku.

Superstar

Hmm w takim razie dość ciężko zdefiniować czas fizyczny.
Jeśli mamy dwa zegary, jeden trzymam ja a drugi Flash, to czas będzie to to ile zmian w zegarze zajdzie.
Dziwnym jest tylko to że zmiany te wszędzie zachodzą różni. Zatem gdyby nagle się zatrzymał czy zwolnił nie odczuł bym tego dopóty Flash by nie wrócił, a i to nic by mi nie powiedziało bo Flash mógł także być gdzieś gdzie czas zwolnił i byśmy mieli inne wskazania.

Pytanie jest takie czym jest czas z formalnego pkt widzenia ? Bo raczej nie własnością.

wujzboj

A w moim artykule o czasie jest chyba o tym

Superstar

TO poczytam, a wuj może wie, dlaczego światło może poruszać się z prędkością równą C tj. prędkością światła.
Wychodzi masło maślane, ale chodzi o to czym różni się foton od reszty materii że jest tak uprzywilejowany i ważny ?

wujzboj

O, przeoczyłem. Dlaczego foton jest uprzywilejowany? Bo nie ma masy.

Formalnie rzecz biorąc, w przyrodzie ma prawo istnieć maksymalna prędkość przekazu informacji, przy czym wiąże się to (na skutek tego, że prawa fizyki powinny mieć taką samą postać w każdym inercjalnym układzie odniesienia) ze znaną z fizyki relatywistycznej dylatacją czasu, z mieszaniem się współrzędnej czasowej i przestrzennej. Fizyka klasyczna odpowiada przypadkowi, w którym ta maksymalna prędkość jest nieskończona; wtedy czas i przestrzeń rozdzielają się. W rzeczywistości .Wychodzi jednak na to, że maksymalna prędkość istnieje. A osiąga ją cząstka, która nie ma masy spoczynkowej. Co jest o tyle zrozumiałe, że ze wzrostem prędkości ciała posiadającego masę spoczynkową rośnie jego energia kinetyczna, czyli rośnie masa, czyli coraz trudniej jest przyspieszać takie ciało:

Zależność masy od prędkości.
Na osi poziomej: prędkość w jednostkach c.
Na osi pionowej: masa w jednostkach masy spoczynkowej.

Gdy takie ciało osiąga maksymalną dozwoloną prędkość, jego masa staje się nieskończona - czyli nie ma w całym wszechświecie energii wystarczającej na to, by je rozpędzić do takiej prędkości. Ale dla fotonu to chleb z masłem, bo on masy spoczynkowej nie ma. I nic innego nie robi, tylko w próżni zawsze zasuwa z ową maksymalną prędkością. Gdyby zwolnił, to by go nie było

.