ŚFiNiA

MaluśnaOwieczka

To jest lęk nieracjonalny, bo jest to strach przed wydarzeniem, którego nigdy się nie doświadczy.

Jeśli przestaniesz istnieć, to nie będziesz wiedział, że nie istniejesz, a więc nie będziesz w stanie odebrać negatywnych konsekwencji braku swego istnienia.

szaryobywatel

fedor

Kruchy04

fedor

Kruchy04

Semele

fedor

mat

Kruchy04

fedor

Kruchy04

fedor

Raino

https://www.youtube.com/watch?v=-EiweLo4k4I&t=6s&fbclid=IwAR1NT5uQiWjppp342cjdCxMIB-K1NJT4kRX5vjc7wi-CUGIvO6e8rqAcm44

Michał Dyszyński

Tak sobie teraz myślę, że kiedy zostawałem teistą, to miałem inne, w sumie niezbyt jasne do końca motywy. To było trochę takie skoczenie na głęboką wodę z myślą: zobaczymy co będzie. Gdybym dzisiaj, po ty kilkudziesięciu latach doświadczeń miał podać powód, dlaczego raczej lepiej jest być teistą, niż ateistą, to:
1. na pierwszym miejscu wymieniłbym: bo to oszczędza problemów, błędów, na poziomie startu w rozumowanie ogólnie.
2. na drugim miejscu byłoby: bo to lepiej wyjaśnia MNIE SAMEGO.
3. na trzecim miejscu byłoby: bo to ustala mi jakoś związki z innymi istotami, a w szczególności ludźmi w sposób stabilny.

Ad. 1 W sumie nie tak dawno uświadomiłem sobie, jak bardzo paradoksalne jest postrzeganie rzeczywistości separujące się od uznania, że wszystko zaczyna się od wiary. A to teizm zachęca człowieka, aby zaczął swoją ścieżkę duchowo intelektualną właśnie od wiary. Wiara jest pojęciem dużo ogólniejszym od wiedzy, właściwie wiedza jest tylko przypadkiem szczególnym wiary - jest wiarą, w której aspekt pytań, wątpliwości został skrajnie zminimalizowany, zaś twierdzenie zostało osadzone w konkretnym kontekście. Wiara jest głównym elementem tego właściwego ustawienia sobie epistemologii, choć oczywiście nie jedynym.
Ad 2. Teizm postuluje świadomość jako źródło rzeczywistości. I tak też rozumiem dzisiaj właściwie wszystko co mogę rozumieć - jako coś bytującego w mojej świadomości. Coś nieświadomego jest co najwyżej konstrukcją, pochodzącą od tego co świadome, jest redukcją aspektów indywidualnych do minimum, a zwróceniem uwagi na to, co udało się sformułować jako niezależne od świadomości. Skonstruowanie świadomości z tego, co nieświadome wydaje mi się o wiele bardziej karkołomnym zadaniem, niż odwrotnie - skonstruowanie sobie aspektów materialnych, pozbawionych świadomości, jako zredukowaną formę aspektów świadomościowych.
Ad. 3 Dzięki teizmowi, zrozumiałem, że jestem przeznaczony DO RELACJI, czyli też i do miłości. Bez tego postulatu - trwania w miłości - zarówno moje istnienie, jak sens działania traci punkt podparcia, zawisa w próżni.

Niestety, nie każdy teizm jest warto propagowania. Więc powyższe powody nie stosują się w ogólności.

Ktoś powie, ale do powyższych aspektów poglądu na świat można dojść nawet niezależnie od teizmu. Odpowiedziałbym na to w sposób jak z dowcipu o wojsku: owszem - można, ale się nie stosuje...

A ateizm tak w ogóle bywa użyteczny. Dzięki niemu, dzięki otrzaskaniu się z jego błędami i paradoksami, człowiek docenia teizm.

Semele

Dzięki ateizmowi, zrozumiałam, że jestem przeznaczona DO RELACJI, czyli też i do miłości. Bez tego postulatu - trwania w miłości - zarówno moje istnienie, jak sens działania tracą punkt oparcia, zawisają w próżni.

blackSwan

Michał Dyszyński

Semele