ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Mam od jakiegoś czasu w rodzinie problem z opieką nad osobą chorą na chorobę Alzheimera. Stan tej osoby jest taki, że nie poznaje ona swojej rodziny, swojego domu. Jak wyjdzie z mieszkania na pół godziny, to nie jest w stanie poznać tego mieszkania po powrocie. Wokół ludzie poświęcają tej osobie czas, różne rzeczy próbują tłumaczyć, ale to na nic się właściwie zdaje, bo to z jej głowy błyskawicznie wyparowuje, albo w ogóle się odbija od niezrozumienia. Wysiłek wkładany w opiekę jest wyłącznie tymczasowy, najlepsze intencje i tak nie są rozumiane. A jak się tej osobie coś ubzdura, to tez nie ma metody aby ową bzdurę wyjaśnić, wytłumaczyć, że jest inaczej.
Kiedyś chyba pisałem, że jestem zwolennikiem tworzenia robotów opiekuńczych. W szczególności przydałby się taki robot w opiece nad osobami, które wymagają w 99% cierpliwości w podejściu do nich, a nie wymagają żadnej wiedzy, tłumaczenia czegoś, rozumienia. Marnotrawstwem młodych sił, energii jeszcze aktywnych osób jest stanie takiej osoby przy totalnie zdemenciałym dziadku albo babci i pracowite tłumaczenia po raz czterdziesty piąty tego dnia, że należy się ubrać, albo rozebrać. Ten wysiłek włożony w opiekę jest znaczny, a jednocześnie nietrwały w bardzo wysokim stopniu, bo osoba z demencją i tak zapomni bardzo szybko to co się stało przed chwilą, zaś żaden inny trwały ślad wysiłku włożonego w opiekę nie zostanie.
Robot, wdrożony do upartych perswazji lepiej by się tu sprawdził.

Semele

MaluśnaOwieczka

A co z potrzebą kontaktu z drugim człowiekiem?
Taka osoba nie ma takiej potrzeby?

Może ma, ale przez swoją demencję nie jest w stanie jej wyrazić?

Semele

MaluśnaOwieczka

Semele

MaluśnaOwieczka

Taka chora osoba nie zawsze akceptuje obcych.

Semele

Michał Dyszyński

MaluśnaOwieczka

Michał Dyszyński

blackSwan

Jeżeli to możliwe, to oddać do odpowiedniego ośrodka opieki.
Empatyczne androidy zdolne do opieki to jeszcze baaardzo nieszybko.

Semele

Michał Dyszyński

mat

Michał Dyszyński