ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Dzisiejsza rzeczywistość ściera ze sobą dwie przeciwstawne tendencje:
- kurczenie się rynku pracy - ubytek pracowników - z powodu starzenia się społeczeństwa
- brak potrzeby zatrudniania ludzi w sytuacji, gdy można ich zastępować maszynami, zarządzanymi przez SI.

W zależności od tego, na którą stronę medalu się patrzy, będą wychodziły odwrotne wnioski. Np. tu [link widoczny dla zalogowanych] opisywana jest "katastrofa" związana z tym, że pracowników będzie za mało. Za to przykładowo tu
[link widoczny dla zalogowanych] widać, że pracownicy okażą się niepotrzebni (artykuł skupia się na branży finansowej, ale podobne tendencję są też w innych branżach).

To czego się należy bardziej bać na przyszłość:
- że nie będzie ludzi do pracy
czy
- że nie będzie pracy dla ludzi?...

Michał Dyszyński

Ja wciąż nie mam jakiegoś zdecydowanego typu na to: co bardziej grozi ludzkości?
- Czy degradacja z tego powodu, że maszyny i komputery odbiorą ludziom większość szans na bycie potrzebnym, a dalej chyba i na podmiotowość w jakimś sensie.
- Czy opanowanie najpierw świata przez garstkę najbogatszych, którzy są w stanie kupić sobie dowolne moce wytwórcze, a inni ludzie nie będą tu mieli wiele do gadania, aby w dalszym etapie dojść do wniosku, że "zwykli ludzie są już do niczego nie potrzebni" (w tle zaś jest groźba jakiejś formy eksterminacji znacznej części ludzkości).
- czy wielkie rozleniwienie mas społecznych z tytułu braku wyzwań (gdy zastąpią ich maszyny), a potem nastąpiłby jakiś wybuch frustracji albo... w ogóle uwiąd mocy twórczych ludzkości (patrz eksperyment Calhouna na myszach).
- czy rozpad ogólny systemów ekonomicznych i społecznych na gruncie wcześniejszego totalnego rozregulowania więzów zależności społecznych (związanych z rolą zarabiania pieniędzy na życie).

Michał Dyszyński

Czy ludzie w większości staną się nikomu niepotrzebni?...
- Gdy pracę za nich będą wykonywały maszyny, to ludzie nie będą mogli się wykazać, stracą szansę na to, że jakoś zademonstrują swoją wartość.
- Powiedzmy, że państwa wprowadzą coś w rodzaju minimalnego dochodu na podtrzymanie życia ludzi, gdy prawie całą produkcję będą wykonywały maszyny. Wszyscy będą jak na emeryturze. Stracą ważny sens życia, stracą swoją wartość, będą sfrustrowani, będą wściekli i roszczeniowi. To może doprowadzić nawet do zamieszek.
- Z drugiej strony firmy, które będą miały pod kontrolą całą produkcję, będą mogły dyktować warunki.

zefciu/konto zamknięte

Naprawdę uważasz, że osoba, która wykonuje powtarzalną, upierdliwą pracę robi to, by „pokazać swoją wartość”? Że bez tej pracy będzie nieszczęśliwa?

Zauważ jednak, czym obecnie zajmuje się SI — przede wszystkim okradaniem artystów. W przyszłości pewnie — inwestowaniem (co jeszcze bardziej oderwie gospodarkę od potrzeb ludzkich). Pytanie, co zrobić, aby maszyny wyręczyły nas w tych pracach, które nie czynią nas szczęśliwymi.

Semele

Semele

I coś dla apologety...

Michał Dyszyński